บทที่ 18 ถ้าเราสำคัญพอ 1/2

903 Words

ตฤณขับรถมุ่งตรงสู่กรุงเทพทันทีในเย็นวันนั้น เขาไม่ทานข้าวเย็นแม้ว่าเธอจะชวนแล้วก็ตาม ในใจของเทียนไขมันเหมือนกำลังท่วมท้นไปด้วยน้ำตา เธอมองท้ายรถที่ขับลับตาไปอย่างกังวลใจ “ฉันจะไว้ใจคุณได้ไหม” เธอรำพันคนเดียว ยกมือขึ้นปิดปากกลั้นเสียงสะอื้อไว้จนรู้สึกจุกไปทั้งอก เทียนไขหันหลังให้กับความว่างเปล่าตรงหน้า สาวเท้าขึ้นไปยังห้องนอนแล้วก็นอนร้องไห้ เธอไม่ใจกว้างพอจะแบ่งหัวใจสามีให้กับใคร ‘ฉันขี้หวง’ ‘ทำไมหนึ่งดาวยังต้องเกี่ยวกับเขาด้วยนะ จบกันแล้วไม่ใช่เหรอ’ เธอสับสนไปหมดจนต้องพึ่งช่องแชทนางฟ้า @ ห้องแชทนางฟ้า เทียนไข: แกระหว่างแฟนเก่ากับเมียผู้ชายจะเลือกอะไร มัทนา: ทะเลาะกันเหรอ บุษบา: ยังไงไหนเล่า เทียนไข: เขารู้ว่าหนึ่งดาวประสบอุบัติเหตุ แล้วก็รีบกลับมากรุงเทพเพื่อไปดูอาการ มัทนา: คุณหนึ่งดาวก็มีสามีป่ะวะ บุษบา: นั่นสิ เทียนไข: ฉันไม่รู้จะทำยังไงกับความรู้สึกดี แกว่าพี่ตฤณของพ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD