พราวพลอยเดินขาเปลี้ยเข้าบ้านในช่วงเย็น หลังจากแวะไปดูชุดแต่งงานกับเดวิดมาแล้ว แต่ระหว่างทางก็พบกับสรินนาเข้าโดยบังเอิญ
“อย่าคิดนะว่าแกจะชนะฉัน นังพลอย!”
สรินนาเลิกที่จะปั้นหน้าเสแสร้งทำตัวเป็นคนดีต่อหน้าพราวพลอยอีกต่อไปแล้ว เพราะหล่อนคิดว่ามันไม่มีความจำเป็นใดๆ อีก
“แต่ฉันก็เอาชนะเธอได้เสมอนี่ สรินนา”
พราวพลอยไม่เคยยอมให้สรินนากัดฟรีอยู่แล้ว
“แกอย่าทระนงตัวนักเลย อย่าคิดว่าความสุขที่แกกำลังได้รับอยู่ในตอนนี้มันจะจีรัง เพราะมันไม่ใช่” สรินนายิ้มเยาะ แววตาชั่วร้าย
“ถึงมันจะไม่จีรัง แต่ฉันก็ยังได้ชื่อว่าเคยมีความสุข ซึ่งต่างจากตัวอิจฉาอย่างเธอ...”
พราวพลอยยิ้มเยาะหยันตอบกลับไป
“เพราะถ้าฉันเดาไม่พลาด คนอย่างเธอไม่เคยรู้จักความสุขที่แท้จริงแม้แต่นิดเดียว เพราะมัวแต่เอาเวลามาอิจฉาริษยาคนอื่นอยู่ จริงไหม สรินนา”
“นังพลอย!”
สรินนาเงื้อมือจะตบ แต่พราวพลอยยกกำปั้นขึ้นรอท่า และพูดท้าทา
