มาเฟียคลั่งรัก

รู้สึกยังไง

{กาตูนTalk}

ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ที่ห้องทำงานของเฮียเต ฉันไม่รู้ว่ามาทำไมแต่ก็ต้องมา ฉันไม่กล้าสบตาเขาเลยไม่รู้ว่าจะเอาไงต่อดีถ้าเขาพูดถึงเรื่องเมื่อคืน

"หิวข้าวไหม"

"....." อยู่ๆเฮียเตก็ถามขึ้น ฉันใช้การส่ายหน้าแทนคำตอบเพราะไม่อยากมองหน้าเขา ก้มเล่นโทรศัพท์ต่อ

"งั้นอยากกินอะไร ขนมไหม หรือชาไข่มุก"

"....." ฉันชะงักไปเมื่อได้ยินคำว่าชาไข่มุกแต่ก็ไม่อยากพูดกับเขา ก็เลยได้แค่ส่ายหน้าตอบอีกครั้ง

"กาตูนเป็นอะไร มองหน้าเฮียดิ" อยู่ๆเขาก็เดินมาแล้วนั่งตรงหน้าฉัน ส่วนฉันก็รีบหลับตาปี๋

"ไม่มอง " ใครจะไปกล้ามอง

"มอง ถ้าไม่มองเฮียจะ" เฮียจะ จะอะไร อย่าบอกนะว่าจะจูบฉันอีกรอบ

"มองๆ มองแล้ว" ฉันรีบลืมตาขึ้นมาก็เห็นเฮียเตถือสร้อยอยู่ตรงหน้า "อะไร "

"ของขวัญไง เมื่อคืนทวงเฮียไม่ใช่หรอ" ฉันไม่น่าเลย แทนที่เขาจะเอามาให้ แต่ฉันกลับเป็นคนไปทวง

"ไม่เอาอะ ถ้าเฮียไม่อยากให้กาตูนก็ไม่เอา"

"อยากให้ ที่บอกว่าไม่ได้เตรียมเฮียโกหก สร้อยเส้นนี้เฮียสั่งทำตั้งสองเดือนกว่าจะได้มานะ ไม่อยากได้จริงๆหรอ"

"....." รู้สึกดีขึ้นมาเลยที่เฮียบอกว่าสั่งทำตั้งสองเดือน และครั้งนี้เขาก็อยากให้ฉันจริงๆ

"มาเดี๋ยวเฮียใส่ให้นะ" เฮียเตว่าแล้วก็ลุกขึ้นใส่สร้อยให้ฉัน "ชอบไหมคะ"

"ชอบค่ะ " ฉันจับที่จี้แล้วมองหน้าเฮีย

"สวยกว่าของไอ้วินอีก อันนี้ไม่ต้องใส่ละ" เขาพูดแล้วจับที่กำไลข้อมือที่เฮียวินให้

"ไม่เอา ของเฮียเตก็สวยของเฮียวินก็สวย"

"เฮียขอโทษนะที่พูดไม่ดีด้วย ได้ของขวัญแล้วหายโกรธนะคะ" เฮียเตเอ่ยขอโทษก่อนจะจับผมทัดหูให้ฉัน

"อืม แล้วทีนี้เฮียจะยังห่างกาตูนอยู่ไหม"

"แล้วอยากให้เฮียห่างไหมล่ะ"

"....." ฉันส่ายหน้าเพื่อเป็นการตอบ ไม่อยากห่างเขาเลยเหมือนมันขาดอะไรไปสักอย่าง

"ไม่อยากห่างเฮียก็ไม่ห่างแล้ว "

พอได้ยินแบบนี้ฉันก็ยิ้มออกทันที ต่อไปนี้ก็จะได้กลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว

"ส่วนเรื่องเมื่อคืนนี้"

"ไม่เอาเฮียอย่าพูดสิ" ฉันรีบใช้มือไปปิดปากเขา จะพูดออกมาทำไมเนี่ย

"เรื่องหนีเที่ยวเมื่อคืน ตอบเฮียมาซิว่าทำไมถึงทำแบบนั้น" เขาจับมือฉันออกจากปากแล้วถาม เห้อก็นึกว่าเรื่องนั้นสะอีก

"....." ไม่รู้จะตอบเขาว่าไงดี

"เฮียจะไม่ถามนะว่าใครชวน แต่กาตูนยังไม่เหมาะกับที่แบบนั้น "

"เฮียแต่กาตูนอายุ20ปีแล้วนะ ไม่ได้แอบเข้าไปสักหน่อย" ฉันก็เข้าได้ตามปกตินะ ไม่ได้แอบเข้าไปสักหน่อย

"เป็นผู้ใหญ่แล้วว่างั้น"

"......" เห้อ สรุปฉันก็ผิดนั่นแหละ

"ห้ามกินเหล้าอีก "

"....." ห้ามหรอ ฉันพึ่งกินครั้งนี้ครั้งแรกก็โดนห้ามสะแล้ว

"เข้าใจไหมที่เฮียพูดอะ "

"เข้าใจค่ะ" ตอบว่าเข้าใจแต่ฉันก็ไม่เข้าใจอยู่ดีนั่นแหละ

"จะให้เฮียบอกป๊ากับม๊าไหม"

"บอกก็ได้ค่ะ กาตูนทำผิด" ฉันพูดพร้อมกับก้มหน้า แต่ถ้าแด๊ดกับม๊ารู้ฉันก็ตายแน่เลย

"รู้ว่าทำผิดก็ดี งั้นเฮียจะไม่บอกแล้วกัน"

"จริงนะ พูดแล้วนะ" ฉันรีบมองหน้าเขาทันทีบอกว่าจะไม่บอกเรื่องนี้กับแด๊ด เห้อสบายใจขึ้นมาละ

"ส่วนเรื่องเมื่อคืน"

"เรื่องอะไรอีกละเฮีย"

"เรื่องที่เราจูบกันไง"

"....." ฉันอึ้งไปสักพักเลย เขาจะพูดทำไมเนี่ยไม่รู้สึกเขินหรืออะไรเลยหรอ

"กาตูนตอบเฮียได้ไหมว่ารู้สึกยังไง"

"กาตูนรู้สึก รู้สึกอยากเข้าห้องน้ำค่ะ ขอไปเข้าห้องน้ำนะคะ" ฉันพูดแล้วรีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำ

เขาถามว่าฉันรู้สึกยังไงหรอ ความรู้สึกมันแบบก็ไม่รู้ดิมันรู้สึกดีแปลกๆ อาจจะเป็นเพราะจูบแรกหรอหรือเป็นความรู้สึกของคนที่จูบครั้งแรก หรือว่าเป็นเพราะว่าฉันเมา โอ๊ยงงไปหมดแล้วววววว

{เตชินทร์Talk}

เมื่อคืนผมนอนทบทวนตัวเอง ว่าทำไมเวลาจูบกับกาตูนถึงรู้สึกแบบนั้น ผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครเลยความรู้สึกมันรู้สึกดี ผมรู้สึกดีมากๆอยากจะจูบต่ออีกสักชั่วโมงเลย มันแปลกที่ทำไมเราทั้งสองไม่รู้สึกอึดอัดเพราะเราเป็นพี่น้องกัน หรือเรารู้อยู่แล้วว่าไม่ใช่ก็เลยไม่อึดอัด ความรู้สึกแบบนี้มันคืออะไรวะ หรือว่าผมชอบกาตูน ถ้าชอบเธอจริงๆแล้วชอบตั้งแต่ตอนไหน

หลายชั่วโมงต่อมา...

"อ้าว สองพี่น้องนี้ดีกันแล้วหรอ" ระหว่างที่เราสองคนกำลังเดินเข้าบ้านม๊าก็เอ่ยถามขึ้น ผมกับกาตูนก็เลยรีบเดินไปหาม๊าที่โซฟา

"ดีกันแล้วครับ "

"ม๊านี้คิดถูกจริงๆที่ทิ้งไว้ให้อยู่บ้านกันสองคน"

"ม๊ากลับมาตอนไหนคะ แล้วมีของฝากไหม"

"ม๊าซื้อขนมมาฝาก ไปเอาสิลูกให้แม่บ้านใส่จานให้" ม๊าพูดจบกาตูนก็รีบวิ่งเข้าไปในครัวทันที

ผมได้แต่มองตามคนที่วิ่งผ่านหน้าไป ตอนนี้ผมสับสนกับความรู้สึกตัวเองมากๆ ว่ามันคืออะไรชอบหรือไม่ชอบกันแน่

"ม๊าคะ เฮียวินยังไม่กลับหรอ" กาตูนถามขึ้นระหว่างที่ตักขนมเข้าปาก

"ยังลูก อีกประมาณ2วันนุ่นแหละไม่ได้คุยกันหรอ"

"กาตูนไม่กล้าโทรไปค่ะ กลัวเฮียทำงาน"

"ดีแล้วไม่ต้องโทรหรอก ถ้ามันกลับมาก็เห็นเองนั้นแหละจะไปเป็นห่วงมันทำไม" ผมพูดขึ้นขัดม๊ากับกาตูนที่คุยกัน ไปแค่เชียงใหม่จะไปสนใจมันทำไม

"น้องก็เป็นห่วงตาวินนั่นแหละลูก"

"ห่วงทำไม เดี๋ยวมันก็กลับแล้ว" เป็นห่วงหรอ ห่วงทำไมวะมันไม่ได้ไปตายไหนสักหน่อยแค่ไปทำงาน

"เอ้า นี้ถ้าเฮียไปกาตูนก็ห่วงเหมือนกันนั่นแหละ จะไปว่าเฮียวินทำไมนิสัยไม่ดี" กาตูนว่าผมด้วยท่าทีหงุดหงิด

"ห่วงก็โทรหามันดิ หรือไม่ก็บินตามมันไปเลย" ผมพูดขึ้นก่อนจะลุกจากโซฟาแล้วเดินขึ้นบันไดไปที่ห้องตัวเอง

ห่วงทำไมวะแค่ไปทำงานนี้ ไม่ได้คุยแค่สามวันเป็นห่วงแล้ว ดูผมดิกาตูนไม่คุยด้วยอาทิตย์กว่าๆไม่เห็นบอกว่าห่วงแบบนี้เลย

ผ่านไปหลายชั่วโมง..

หลังจากที่ผมเข้าห้องมาก็รีบอาบน้ำแล้วทำงานตัวเองต่อ สามสี่วันที่ผ่านมาทำงานให้แต่ป๊า งานตัวเองไม่เดินหน้าเลย

"เฮียเต กาตูนเข้าไปนะ" เสียงกาตูนพูดอยู่ข้างนอกและไม่นานก็เดินเข้ามาในห้องผมพร้อมกับมือที่ถือแผ่นกระดาษ "เฮียว่างไหมคะ"

"มีอะไร "

"ดูอันให้นี้หน่อยกาตูนไม่เข้าใจ" กาตูนขยับมาหาผมแล้วก็ยื่นการบ้านให้ผมดู เธอคงจะงงกับการบ้านเลยเข้ามาถามผม

"มานี้เฮียจะสอน" ผมดึงแขนกาตูนลงข้างๆแล้วก็สอน

ระหว่างที่สอนไปผมของเธอก็ปลิวมาที่หน้าผม ซึ่งมันหอมมากๆเลยครับ ทั้งกลิ่นสบู่อ่อนๆทั้งแชมพู ไม่รู้จะหอมอะไรขนาดนี้

"เสร็จแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะเฮียวินไม่อยู่ลำบากเฮียเตเลย" กาตูนพูดพร้อมกับเก็บปากกา

"เฮียก็ทำได้ง่ายๆแค่นี้ ทีหลังก็มาให้เฮียสอนไอ้วินมันงานเยอะ"

"ได้หรอคะ แล้วเฮียจะไม่ยุ่งหรอ"

"ไม่ยุ่ง แล้วทำไมชอบไปให้แต่ไอ้วินสอนอะทั้งๆที่ห้องเฮียใกล้กว่าห้องมัน"

"ไม่เอาค่ะ ไหนเฮียโมโหอะไรเนี่ยบอกกาตูนมาซิ" กาตูนนั่งตัวตรงแล้วยื่นมือมานวดขมับให้ผม

ผมจ้องมองหน้าเธออย่างจริงจังอีกครั้ง ความรู้สึกของผมมันคืออะไรกันแน่ ผมชอบเธอจริงๆใช่ไหมแล้วเธอละรู้สึกยังไง

ผมตัดสินใจค่อยๆขยับหน้าไปหากาตูน ก่อนจะจุ้บลงที่ปากเธอเบาๆ

"เฮียทำอะไร" กาตูนถามอย่างตกใจพร้อมกับเอามือปิดปาก

"รู้สึกยังไง"

"รู้สึกอะไรของเฮียเนี่ย"

"ก็ที่เราจูบกันเมื่อคืน แล้วก็เมื่อกี้ไง กาตูนรู้สึกยังไง" ผมอยากรู้ว่าเธอจะรู้สึกเหมือนผมไหม

"กาตูนไม่รู้" ไม่รู้หรอ ไม่รู้ได้ไงวะ

"กาตูนจะไม่รู้ได้ไงล่ะ เฮียจูบไปตั้งสองรอบแล้วนะ"

"...." กาตูนมองหน้าผมแล้วคิดอยู่สักพักแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรขึ้นมาเลย

"งั้นเฮียให้เวลา3วันแล้วจะมาทวงคำตอบ"

"คำตอบ คำตอบอะไรเนี่ยเฮีย"

"ก็ที่เราจูบกันไงกาตูน "

"กาตูนไม่คุยกับเฮียแล้ว" กาตูนรีบเก็บเอาการบ้านแล้ววิ่งออกจากห้องผมไป

เห้อ ผมได้แต่ถอนหายใจออกมา ที่ทำแบบนี้มันเสี่ยงมากเลยนะถ้ากาตูนไม่ได้รู้สึกเหมือนผมเราก็ต้องจบทุกอย่างรวมถึงการเป็นพี่น้องด้วย เธอคงจะอึดอัดถ้ารู้ว่าผมชอบแต่ไม่ได้ชอบ ดีไม่ดีเธอก็อาจจะกลัวผมด้วยซ้ำ