มาเฟียคลั่งรัก

เคลิ้ม

{กาตูนTalk}

วันนี้ทั้งวันฉันเรียนไม่รู้เรื่องเลย เอาแต่นั่งคิดเรื่องเมื่อคืนว่าจะเอาไงดีฉันรู้สึกยังไงที่เฮียเตจูบหรอ จะบอกว่ารู้สึกดีมันก็ไม่ได้ดีขนาดนั้น จะแย่ก็ไม่ใช่ อึดอัดก็ไม่ใช่ แล้วมันยังไงกันวะปวดหัวอะ

"วี แกว่าถ้าจูบกับใครสักคนแล้วรู้สึกดี แต่ก็ไม่ได้ดีขนาดนั้นมันหมายความว่าอะไรหรอ " ฉันตัดสินใจถามวี ที่นั่งอยู่ข้างๆ

"รู้สึกดีก็คือชอบไง แต่อาจจะยังไม่มาก"

"....." ชอบ นี่ฉันชอบเฮียเตหรอ

"ไปจูบกับใครมากาตูน บอกมาเลยนะ"

"เปล่าๆ หมายถึงซีรี่ย์ที่ดูเมื่อคืนนี้อะ พระเอกกับนางเอกจูบกันแต่นางเอกบอกว่ายังไม่ได้รู้สึกอะไร" ฉันต้องรีบกุเรื่องขึ้นมา ไม่งั้นวีต้องรู้แน่เลย

"นางเอกก็งี้แหละ จะรู้สึกตอนที่พระเอกไปชอบคนอื่น"

ฉันไม่ได้ฟังที่วีพูดเลย เอาแต่คิดว่าตอนนี้ฉันชอบเฮียเตหรอ ไม่น่าใช่หรอกมั้ง แต่ถ้าไม่ใช่ฉันควรอึดอัดนะหรือไม่ก็ต้องกลัวเฮียเตไปเลย แต่นี้ฉันกลับรู้สึกดีแล้วก็ยังไปจูบตอบเขาอีก

หลังจากที่เรียนเสร็จแล้วฉันก็กลับบ้านมา และตอนนี้เราก็กำลังกินข้าวกันอยู่ โดยมีเฮียเตนั่งข้างๆฉันๆไม่กล้าสบตาเขาเลย เอาแต่ก้มหน้าก้มตา

"กาตูนเป็นอะไรรึเปล่าลูก" ม๊าที่เห็นฉันเงียบก็เอ่ยถามขึ้น

"เปล่าค่ะ" ตอนนี้ฉันเกร็งไปหมดแล้วเนี่ย ใครก็ได้ช่วยด้วยฉันไม่กล้ามองหน้าเฮียเต

"เปล่าแล้วทำไมไม่กินข้าวอะ เห็นเขี่ยเล่นนานละ" ครั้งนี้เป็นเฮียเตที่เอ่ยถามฉัน

ฉันคอยๆแหงนหน้าขึ้นมาก่อนจะมองไปที่เฮียเต แต่ก็มองเห็นเฮียวินที่กำลังเดินเข้ามาก่อน

"เฮียวิน เฮียวินกลับมาแล้ว" ทันทีที่เห็นเฮียวินฉันก็รีบวิ่งเข้าไปกอด

"อะไรเนี่ยทำตัวเป็นเด็ก" เฮียวินกอดตอบแล้วพร้อมกับลูบหัว

"ก็กาตูนคิดถึงเฮียวินไง" ไม่ได้เจอตั้งอาทิตย์นึง แถมเสียงก็ไม่ได้ยินอีก

"มาวินมากินข้าวลูก"

"ปล่อยได้แล้วเฮียจะไปกินข้าว" ฉันรีบจูงมือเฮียวินมากินข้าว มีเฮียวินแบบนี้ค่อยไม่เกร็งหน่อย

{เตชินทร์Talk}

กาตูนมีชีวิตชีวามากขึ้นหลังจากที่ไอ้วินกลับมา เธอวิ่งไปกอดมันต่อหน้าผมอีก แถมยังมีบอกคิดถึง เธอไม่เห็นเคยบอกแบบนี้เลย

"คิดถึงพี่เขาขนาดนี้เลยหรอลูก" ป๊าเอ่ยถามกาตูน

"ค่ะ กาตูนไม่ได้เจอเฮียวินตั้งอาทิตย์ นึงเสียงก็ไม่ได้ยินเลย"

"งั้นก็รีบๆเรียนจบนะ จะได้แต่งงานกับเฮียวินไง ฮ่าๆ" ป๊าเอ่ยพร้อมกับหัวเราะ ตลกมากมั่ง

"ป๊าไม่เอา" ไอ้วินเอ่ยขึ้น

"เอาๆ ป๊าพูดเล่นก็ได้กินข้าวดีกว่า"

~ตุ้บ~ ผมวางแก้วน้ำลงที่โต๊ะอย่างแรงก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินมาหยิบเสื้อที่โซฟาก่อนจะเดินออกจากบ้าน

"เตจะไปไหนลูก"

"ไปคลับไอ้เฟิร์สครับ " ผมตอบม๊าแล้วมองหน้ากาตูนก่อนจะเดินออกมาขึ้นรถ

ที่บ้านเขาอยากให้กาตูนกับไอ้วินแต่งงานกันครับ ป๊าเขาบอกว่ามันจะได้เป็นธุรกิจครอบครัว เพราะแต่งงานกันแล้วมีลูกบริษัทก็เป็นของลูก เพราะผมไม่เอาบริษัทของป๊าผมเคยคุยกับเขาแล้วว่าผมจะทำงานของผม แต่ผมก็ไม่เห็นด้วยครั้งนี้ ไอ้วินก็ปฏิเสธทุกครั้ง ส่วนกาตูนเวลาป๊าพูดก็ไม่เคยพูดอะไรเลย

ผมขับรถมาที่คลับไอ้เฟิร์สคลาสแล้วก็ขึ้นมาที่ห้องvipชั้นสองเลย ผมอยากอยู่เงียบๆคนเดียว อยากคิดอะไรเรื่อยเปื่อย ผมอยากรู้ว่าตกลงแล้วกาตูนรู้สึกยังไงกับผมกันแน่ เธอชอบผมไหมหรือว่าเธอไม่ได้รู้สึกเหมือนผม เธออึดอัดหรอ

"มาบ่อยนะช่วงนี้อกหักหรอ" ไอ้เฟิร์สคลาสเดินเข้ามาหาผมแล้วก็เอ่ยขึ้น

"อย่ามาเสือกชีวิตกู" มันชอบว่าผมไม่มีมารยาทแต่มันนั่นแหละที่ไม่มี

"พี่เตคะ หายหน้าไปเลยลืมโมแล้วหรอ" และโมก็เดินตามเข้ามาอีกคน

"....." ผมได้แต่ถอนหายใจ อยากอยู่เงียบๆแต่ก็ไม่ได้อยู่

"กูไปนะเมียรอ" ไอ้เฟิร์สเอ่ยแล้วเดินออกไป

"...." โมเดินเข้ามานั่งใกล้ๆผมก่อนจะหอมแก้ม

"พี่เตงานเยอะหรอคะ" โมลูบเบาๆที่หน้าอกผมก่อนจะแกะกระดุมเสื้อผม

"ฉันอยากดื่ม"

"ก็ได้ค่ะ" โมรีบชงเหล้าที่วางอยู่บนโต๊ะมาให้ผม

"วันนี้พี่เตไปนอนคอนโดโมนะโมคิดถึง"

"....." ผมมองไปที่หน้าโมอย่างจริงจัง มันก็ยังคงคิดถึงแต่เรื่องกาตูน ในหัวผมมีแต่เรื่องของกาตูนเธอจะคิดแบบผมใช่ไหม หรือว่าเธอไม่ได้ชอบผม

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป...

"เตอยู่นี้เองหรอ อะกาตูนจะคุยด้วยบอกว่าโทรหาไม่รับ" และไม่นานวันวาก็เดินเข้ามาหาผม แล้วบอกกาตูนโทรมาอยากคุยกับผม

"......" ผมมองโทรศัพท์แล้วมองหน้าวันวาสลับกัน คุยทำไมไม่ไปคุยกับไอ้วินละ

"เอ้า รับไปสิ คุยเสร็จแล้วเอาไปให้ด้วยนะ" วันวายัดโทรศัพท์ใส่มือผมแล้วเดินออกไป

"อืม " ผมหยิบโทรศัพท์มาเอามาแนบที่หู

(เฮียเตอยู่ไหน ยังไม่กลับหรอ)

"มีอะไร"

(มี มี มีการบ้านค่ะกาตูนไม่เข้าใจ)

"ไอ้วินกลับมาแล้วหนิ ก็ให้มันสอนดิ" คิดถึงกันมากไม่ใช่หรอ ทำไมไม่ให้ซะเลยละ

"พี่เตคะ โมเมาแล้วเรากลับไปต่อที่คอนโดโมดีกว่าเนาะ" นี้คือเสียงของคนข้างๆผมพูดขึ้นก่อนจะซบลงที่อก

(ไม่อยากสอนก็ไม่ต้องสอน ขอโทษด้วยนะคะที่โทรไปรบกวน) กาตูนพูดจบก็รีบกดวางทันที

{กาตูนTalk}

ฉันรีบกดวางทันที อุตส่าห์เป็นห่วงนึกว่าไปเมาที่ไหนเห็นบอกพรุ่งนี้มีงาน แต่ที่ไหนได้อยู่กับแฟนนี่เอง แล้วบอกถ้ามีการบ้านก็ให้เฮียสอนนะไอ้วินมันงานเยอะ พอบอกให้มาสอนก็ไม่สอน ใจร้ายจริงๆเลย ทำเองก็ได้การบ้านแค่นี้

ฉันนั่งทำการบ้านต่อได้สักประมาณเกือบๆ20นาทีก็เริ่มง่วงละ

"ไหนการบ้านอะไร" และนี่ก็คือเสียงของเฮียเตที่เปิดประตูเข้ามาแล้วเอ่ยขึ้น

"...." มาทำไมไม่ได้อยากให้สอนสักหน่อย

"ไหนมาดูดิ" เขาว่าจบก็เดินมานั่งข้างๆฉันแล้วหยิบไอแพดไปดู "มาเฮียจะสอน"

เฮียเตค่อยๆอธิบายให้ฉันฟังอย่างเข้าใจ จนฉันเข้าใจและทำเสร็จ

"ง่ายๆแค่นี้ทำไมทำไม่ได้ เวลาอาจารย์สอนก็ตั้งใจหน่อย"

"....." ฉันไม่ตอบ เพราะมองทบทวนสิ่งที่เขาสอนอยู่

"อย่ากัดปากกา" เฮียเตดึงปากกาที่ฉันกัดออกจากปาก

"โอ๊ย" เขาดึงออกแรงจนฟันฉันมันกระทบลงที่เนื้ออ่อนๆ

"เจ็บไหม ไหนเฮียดูหน่อย" เฮียเตจับที่ริมฝีปากฉันอย่าเบามือ

ฉันจ้องมองหน้าเขาอย่างจริงจัง ตอนนี้ใจฉันมันเต้นแรงพอสมควร ฉันเป็นอะไรไปหรอ ฉันไม่เคยเป็นแบบนี้เลย

และตอนนี้เฮียเตก็มองหน้าฉัน เราสองคนสบตากันอยู่สักพักเขาก็เริ่มขยับหน้าเข้ามาจนฉันรับรู้ถึงลมหายใจของเขา ปลายจมูกเราเริ่มชนกัน เขาเอียงหน้าและปากของเฮียเตกำลังจะโดนปากของฉัน

"กาตูน ทำอะไรอยู่เฮียเข้าไปได้ไหม" และก็มีเสียงดังขึ้นข้างนอกห้องฉัน มันคือเสียงของเฮียวินทำให้ฉันกับเฮียเตสะดุ้งแล้วรีบผละออกจากกันทันที ให้ตายสิกาตูนเธอจะเคลิ้มแบบนี้ไม่ได้นะ "กาตูนได้ยินเฮียไหม"

"ค่ะ เข้ามาเลย" พอฉันพูดจบเฮียวินก็กดรหัสเข้ามา

"ไอ้เต มึงมาทำไม" และคำแรกที่เขาพูดขึ้นก็คือทักเฮียเตที่อยู่ในห้องฉัน

"สอนการบ้านน้อง มึงจะทำไม" เห้อ สองคนนี้จะทะเลาะกันอีกแล้วหรอ

"กาตูนมานี้เร็ว เฮียซื้อของมาฝากด้วยนะ" พอได้ยินแบบนี้ฉันก็รีบวิ่งไปหาเฮียวินทันที

เฮียวินซื้อเสื้อผ้ามาฝากฉันน่ารักมากมันเป็นแบบเสื้อผ้าชาวดอย

"ชอบไหมคะ"

"ชอบค่ะ เฮียวินน่ารักที่สุดเลย" ฉันมองเสื้อผ้าสลับกับมองเฮียวิน เขาไปที่ไหนก็ไม่เคยพลาดที่จะซื้อของมาฝาก

"ไม่เห็นจะน่ารักตรงไหนเลย" เป็นเสียงของเฮียเตเอ่ยขึ้นแล้วทำหน้าไม่พอใจใส่ฉัน

"สอนเสร็จแล้วทำไมไม่ออกไป"

"กูไม่ออก มึงจะทำไม" เฮียเตไม่พูดเปล่าเขาเดินมาตรงหน้าเฮียวิน เห้อทะเลาะกันอีกละ

"พอๆ พอเลย" ฉันรีบไปแทรกตรงกลางของสองคนนี้

"....." แต่ทั้งสองคนก็ยังไม่หยุดมองหน้ากัน

"ออกไปทะเลาะกันข้างนอกเลย กาตูนจะอาบน้ำนอนแล้วพรุ่งนี้มีเรียนเช้า" ถ้าไม่หยุดก็ไล่ไปข้างนอกเลย

"ครับ เฮียก็จะไปนอนแล้วเหมือนกันฝันดีนะคะ"เฮียวินจับที่หัวฉันแล้วเอ่ยขึ้นก่อนจะยิ้มให้แล้วเดินออกไป

"อย่าใส่ชุดที่มันซื้อให้ๆเฮียเห็นนะ" พอเฮียวินออกไปเฮียเตก็เอ่ยขึ้น

"แล้วทำไมจะใส่ไม่ได้ละ " แล้วทำไมจะใส่ไม่ได้ เขาซื้อมาฝากเลยนะ

"เฮียบอกอะไรก็ทำตามไปเถอะ แล้วก็รีบไปอาบน้ำนอนได้แล้ว " เขาพูดจบก็เดินออกไป

ฉันทิ้งตัวลงนอนที่เตียง ทำไมฉันถึงเคลิ้มกับเฮียเตง่ายขนาดนี้วะไม่เข้าใจเลย แค่มองหน้าเขานิดหน่อยก็เคลิ้มแล้ว หรือฉันชอบเขาแบบที่วีบอกจริงๆ แล้วถ้าชอบขึ้นมาแล้วจะทำไงเนี่ยเฮียเตเขามีแฟนแล้วนะ