EP.3 แรดได้อายอด (จับเสี่ย)
1140 Words
ชีวิตลำบากแทบจะต้องคุ้ยขยะกิน พักพิงใส่หมวกปิดบังหน้าตาเพราะเธอหวาดระเเวงที่เคยเอาขวดไปตีหัวคนอื่น
"ช่วยด้วยค่ะ ชะ..ช่วยด้วยคนกระชากกระเป๋า"
ปึ๊ง โป๊ก
ในขณะที่กำลังค้นถังขยะ พักพิงก็เจอไม้จึงเหวี่ยงทิ้งไปด้านหลังพอเหมาะกับที่โจรวิ่งเข้ามา เลยโดนฟาดเต็มๆ สลบเหมือดไป
สามสิบนาทีต่อมา
"ขอบคุณนะที่ช่วยเอาไว้และยังอุตสาห์ไปเป็นพยานให้เกือบไม่ได้ค่าหอคืนแล้วสิ" เสียงใสเอ่ยอย่างจริงใจ "เราชื่อมิ้งเธอชื่ออะไร"
"พักพิง"
"ชื่อแปลกจัง ว่าแต่..พักพิงพักที่ไหนให้เรานั่งแท็กซี่ไปส่งนะ"
"____"
-หอพัก-
แกร๊ก
"เข้ามาก่อนสิไม่ต้องกลัวเราอยูกับพี่ชายสองคน แต่พี่เรามันทำงานที่บ่อนบางครั้งก็ค้างที่นั่นเลยไม่ค่อยกลับมาหรอก"
"เกรงใจจัง"
"ถือว่าตอบแทนที่เธอช่วยไง"
เมื่อมิ้งไปยังสถานที่พักของพักพิงซึ่งก็คือใต้สะพานลอย เธอทั้งหดหู่และสงสารอีกทั้งใบหน้าที่สวยทำให้น่าเป็นห่วง
หลังจากนั้น พักพิง ก็เล่าความเป็นมาของชีวิตให้มิ้งฟัง เพราะเธอไม่คิดจะปิดบังอะไรอยู่แล้ว
"แย่มาก เลวที่สุด! น่ากลัวด้วย"
"อืมมม"
"ไม่ต้องกังวลนะอยู่กับเราจนกว่าเธอจะมีที่ไปก็ได้"
"ขอบคุณมากไม่รู้จะขอบคุณยังไง.."
"ไม่เป็นไรหรอกพักให้สบายเถอะ"
หนึ่งเดือนผ่านไป
พักพิงไม่ได้อยู่นิ่งเฉย เธออาสาทำงานบ้านช่วยทุกอย่างให้ ทั้งเก็บกวาดเช็ดถูและซักเสื้อผ้า
"สวยขนาดนี้อยากเป็นเด็กเล้านจ์ไหมน้องพิง"
"หุบปากไปเลยนะไอ้พี่หมัด"
"กูแค่ถามเผื่อสนใจกูจะได้ค่าหัวคิว"
"ออกไปทำงานได้แล้ว!!"
คำพูดพร้อมสายตาดุใส่ทำให้พี่ชายหัวเราะร่า มิ้ง สาวสวยวัยสิบแปดปี รูปร่างผอมแบนแต่ผิวผ่อง อาศัยอยู่กับพี่ชายที่ชื่อ หมัด หนุ่มวัยยี่สิบเจ็ด ซึ่งพ่อแม่ทั้งคู่ตายหมดแล้ว
"อย่าไปสนใจนะทำงานที่นั่นไม่ดีหรอกมีแต่พวกอาชญากรทั้งนั้น" มิ้งพูดแย้ง "เราไปซื้อก๋วยเตี๋ยวก่อนเดี๋ยวมา"
"หยิบร่มไปด้วยนะฝนใกล้จะตก"
"โอเคจ้า"
หลังจากมาอยู่ได้ไม่นานเธอก็ถามถึงประเทศหนึ่งที่อยู่ตะวันตก ว่าต้องมีเงินแค่ไหนถึงจะไปได้ ซึ่งมิ้งแนะนำให้พักพิงเรียนต่อมหาวิทยาลัย เผื่อเรียนจบแล้วได้งานดีๆ ทำก็มีเงิน
‘ออกไปนะคะคุณเสงี่ยมศรี คุณไม่มีสิทธิ์มาบ้านหลังนี้/ ฉันไม่ไปเพราะฉันเป็นเมียพี่ชายใหญ่และพี่ชายเล็กด้วย/ว๊าย! นี่เธอมีผัวสองคนคิดจะรวยทางลัดสินะ/ใช่ มีเงินใช้สบาย’
พรึบ
บทสนทนาจากทีวีคัดไปเพียงเท่านั้นเพราะไฟฟ้าดับเมื่อฝนกำลังเทกระหน่ำลงมา
"มีผัวสองคนรวย..?"
แวบหนึ่งความคิดเฮงซวยก็เข้ามาในหัว พักพิงเดินไปดูในกระจกพร้อมพูดว่า "เราก็สวยเหมือนกันนะเนี่ย.."
แววตาเปล่งประกายเพราะอยากเจอพี่สาวที่พลัดพรากจากกันไปไกล เธอจึงต้องทำทุกวิถีทาง
-คลับซี๊ด-
"ที่นี่เหรอมิ้ง" พักพิงตะโกนถามเสียงดัง
"ใช่ พวกคนรวยมาเที่ยวกันแต่เราไม่เข้าใจว่าพักพิงจะมาทำไมในสถานที่อโคจร"
"มิ้งกลับไปก่อนเดี๋ยวเราคงจะกลับไปดึกๆ หรืออาจจะกลับเช้าเลย"
มิ้งทำท่าสงสัยแต่ไม่กล้าถามด้วยนิสัยไม่ชอบยุ่งเรื่องส่วนตัวใคร เพราะพูดน้อยมากจึงทำให้มิ้งไม่ค่อยจะมีเพื่อน
"งัดดด! อึ๊บบบ" พักพิงยืนอยู่หน้ากระจกเธอใช้มือโกยนมสองเต้าขึ้นมาจนล้นทะลักแทบชิดปลายคาง ท่ามกลางสายตาผู้หญิงหลายคนที่ยืนอยู่ "มองอะไรไม่เคยเห็นคนนมอึ๋มหรือไงคะ"
ทุกคนต่างคว่ำปากแล้วทยอยออกไป เพราะใบหน้าสวยกว่าใครของพักพิงจึงเป็นสิ่งสะดุดตา
"เอาละวะแรดได้อายอด!! ทีวีนี่มันดีจริงๆ เรียนรู้ได้ตั้งหลายอย่างทั้งจริตผู้หญิงร้ายแต่ได้ผัวรวย" พูดจบพักพิงก็จือปากหรี่ตา "แต่..กว่าจะได้ผัวสันนิบาตไม่แดกหน้าเลยเหรอเนี่ย"
เสียงเพลงดังจนเธอต้องยกมือขึ้นมาอุดหู เพราะความไม่เคยชินจึงเกิดอาการเมาไฟ
"ขอโทษครับคนสวยพี่ชื่อเต้น้องชื่ออะไร"
"ชื่อพักพิงค่ะ"
"ทำไมต้องตะโกนด้วยครับเราอยู่ใกล้กันแค่นี้เองนะ"
"อ๋อ โทษทีไม่ชินค่ะ"
ชายร่างใหญ่พุงพลุ้ยเดินมาพูดคุยพร้อมถือแก้วในมือ พักพิงพยายามพูดหว่านล้อมเสียงออดอ้อน คงเพราะคุยถูกคอทำให้เขาเผลอยกดื่มรัวเมาจนหมดสติไป
หลังคลับปิด
"เฮ้อออ สุดท้ายมาเสียเที่ยวไม่ได้อะไร" พักพิงดึงกระโปรงเดรสที่สวมใส่ขึ้นนั่งริมฟุตบาทซึ่งยืมมาจากมิ้ง" นึกว่าจะรวยพอเมาละพูดหมดเปลือก เหี้ย! หนี้เยอะกว่ากูอีก"
คิ้วบางขมวดสิ้นหวังทันทีแต่ก็ไม่ย่อท้อ เธอเรียกแท็กซี่กลับหอเพื่อตั้งหลักใหม่อีกครั้ง
หลายวันผ่านพ้นไป
"มาอยู่จะครบสองเดือนแล้วพักพิงเรียนรู้ไวแถมเก่งมากด้วย" มิ้งตกใจเมื่อเธอหอบข้อสอบจะเข้าชิงทุนมหาลัยมาลองทำ "พักพิงคะแนนเต็มร้อย OMG"
"มันง่ายจะตาย"
"แสดงว่าถ้าสอบชิงทุนเธอต้องได้แน่เลย"
เธอครุ่นคิดสักครู่ก่อนจะตัดสินใจไปเรียนด้วย ถือไว้ว่าเป็นแผนสำรองเผื่อหาผัวรวยไม่ได้
"เราช่วยติวให้ไหม.." พักพิงส่งยิ้มหวานให้พร้อมหยิบกระดาษขึ้นมา "คำตอบของข้อสอบมักจะเป็นอะไรที่เราคิดว่ายาก ที่จริงมันง่ายแค่เพียงเราไปจดจำสิ่งที่ยากเกินไปเท่านั้น"
"ดีจังถ้าเธอช่วยติวเราต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัยนี้ได้แน่ๆ"
"ทำไมต้องเป็นที่นี่ด้วยล่ะ.."
"เพราะเขารองรับว่านักศึกษาทุกคนที่จบจะมีหลายบริษัทมาคัดไปทำงาน อีกทั้งยังเป็นสถานที่ลูกคนรวยเรียนกันเยอะเราจะมีโอกาสได้งานเงินเดือนสูง"
แม้พักพิงจะไม่ได้สนใจการเรียนเท่าไหร่แต่เธอก็จำเป็นต้องสอบด้วย ทั้งที่จริงภายในใจเธออยากมีเงินไวๆ ตามหาพี่สาวตัวเองมากกว่า
ช่วงเวลาพลบค่ำ
-คลับซี๊ด-
"วันนี้เราจะไม่พลาด ฮึบ" ตัวเล็กยกกำปั้นขึ้นมาเสริมพลัง หลังจากหายไปหลายวัน เธอกลับมาอีกครั้งเพื่อตามหาผู้ชายมีเงิน "วันนี้ต้องได้ผัวรวยหนึ่งไม่เอาต้องรวยสอง!!"
- Writer
