แพรไหมโดนธาราสั่งสอนจนหมดเรี่ยวหมดแรง จากผิวขาว ๆ ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยร่องรอยที่ธาราฝากฝังไว้ เขาทั้งกัด ทั้งดูดแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเธอทั่วเรือนร่าง สัมผัสหยาบโลนของธารายังตราตรึงไม่จางหายแม้บทรักสุดโหดร้ายจะจบลงนานนับหลายชั่วโมงแล้วก็ตาม แพรไหมนอนนิ่งอย่างหมดสภาพอยู่บนที่นอนไม่มีแรงจะพาตัวเองเข้าห้องน้ำเพื่อชำระคราบเกรอะกรังตามเนื้อตัวด้วยซ้ำ เธอมองเบื้องหน้าด้วยแววตาเลือนลอยก่อนดวงตาคู่นั้นจะค่อย ๆ ปิดลงพาเธอเข้าสู่ห้วงนิทราไป
“แพรไหม” ธาราที่ออกไปสูบบุหรี่นอกระเบียง กลับเข้ามาจะอุ้มแพรไหมไปอาบน้ำก็ต้องชะงักส่งเสียงเรียกคนนอนหลับเสียงแผ่วเบา “แพรไหม ตื่นไปอาบน้ำก่อน เธอจะนอนแบบนี้เลยหรือไง” ใช้นิ้วเรียวเขี่ยแก้มนิ่มของหญิงสาว หากแต่คนที่นอนหลับกลับไม่คิดสนใจ
ธาราส่ายหน้าระอาแพรไหมเพียงนิด เท้าเอวมองสภาพเด็กอวดดีที่เนื้อตัวเต็มไปด้วยร่องรอยของเขา ธาราระบายความโกรธกับเรือนร่างขอ
