มาเฟียร้ายกับยัยของหวาน

EP 6 ลองดี

EP 6 ลองดี

เช้านี้เป็นอีกวันที่ตัวเล็กตื่นลืมตามาเจอตัวใหญ่นอนเอาแขนก่ายทับตัวเธอไว้ เธอค่อย ๆ เอาตัวออกมาเพื่อจะไปอาบน้ำเตรียมตัวเข้าคาเฟ่ของเธอเอง แต่ยิ่งผลักแขนออกแขนก็ยิ่งรัดเข้าหาแน่นขึ้น จมูกโด่งของตัวใหญ่กำลังขยับเข้ามาซุกที่คอขาว ไล่ลงมาเรื่อย ๆ จนถึงหัวไหล่ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นส่วนที่อยู่ให้ผ้าห่มหนา

TL : ใส่ทำไมชุดนอน

Lc : จะบ้าหรอเทย์...เราต้องไปร้านแล้ว

TL : ฮึ...เป็นเจ้าของจะไปตอนไหนก็ได้ม่ะ

Lc : นายก็ไปทำงานสิ

TL : ถ้าให้กินตอนนี้วันนี้จะไม่กวนตีนใส่

ตัวเล็กมองตัวใหญ่อย่างชั่งใจก่อนจะหลับตาพยักหน้าให้ TL ยกยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่แล้วก็จัดการชุดนอนของตัวเล็กออกให้พ้นทาง รอยแดงเป็นจ้ำ ๆ เต็มตัวไปหมดเพราะเขาทั้งนั้น TL อดรู้สึกผิดไม่ได้เข้าคงมือหนักไปหน่อย

TL : ตัวแดงเหมือนครั้งแรกที่โดนฉันเอาครั้งแรกเลย

Lc : เทย์...จะพูดทำไม

TL : เขินทำไมเรื่องจริง

Lc : งั้นไม่ต้องทำแระ...หลีกไป

TL : ตอนห่างกันชุบเคยเอากับคนอื่นไหม

Lc : ...

TL : ตอบ !!!

ตัวเล็กหันหน้าหนีก่อนจะเอ่ยเสียงเบาออกไปว่า "ไม่มี" คำนี้สร้างความพอใจให้ TL เป็นอย่างมาก จูบครั้งนี้เขาทำแบบอ่อนโยนจนตัวเล็กตกใจ เขาทำกับเธอเหมือนเมื่อตอนที่คบกัน เขาอ่อนโยนกับเธอเสมอ แม้ว่าตลอดเวลา 3 ปีจะแอบคบกันโดยไม่บอกใคร เพราะเขาเป็นลูกชายคนโตของตระกูลมาเฟียถ้าเปิดตัวก็กลัวว่าเธอจะกลายเป็นเป้าหมายในการทำร้ายเขา จนกว่าจะเรียนจบต้องเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ ซึ่งก็ไม่ได้อึดอัดอะไรเพราะถ้าเขาไม่ไปทำงาน เขาก็จะมาอยู่กับเธอตลอดเวลา ตอนเรียนก็ไปด้วยกันแค่แกล้งไม่คุยกันเท่านั้น ข้อตกลงคือวันสอบวันสุดท้ายตัวใหญ่จะพาตัวเล็กเข้าบ้านไปเจอพ่อกับแม่ แล้วจัดการแต่งงานเลยจะได้พาตัวเล็กไปไหนมาไหนได้พร้อมคนคุ้มกัน แต่แล้วเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้นก่อน

Lc : พอแล้วนะรอบหลายแล้ว

TL : พูดดี ๆ ก่อน

Lc : เทย์...ปล่อยเราไปอาบน้ำนะ

TL : เดี๋ยวไปส่ง

Lc : เราไม่หนีหรอกเทย์ไม่ต้องไปรับส่งก็ได้

TL : ทำไมชอบขัดใจว่ะชุบ

Lc : ...

จังหวะนรกเมื่อรถหรู 9 ทล 99 จอดหน้าคาเฟ่ตัวเล็กแต่ผู้ชายที่นั่งรออยู่ในร้านคือ เควิน ผู้ชายที่ตัวเล็กหนีเขาไปหามันเมื่อวันก่อน TL หันหน้าไปมองตัวเล็กอย่างเลือดเย็น ตัวเล็กก็พอเข้าใจแล้วได้แต่ตอบตามความจริงไปว่า

Lc : เป็นรุ่นพี่ที่เรียนทำขนมมาด้วยกันไม่ได้มีอะไรนะ

TL : ฮึ

Lc : ว่ากันตามจริงเราก็แค่คู่นอนของนาย ๆ ก็ไม่ควรยุ่งเรื่องส่วนตัวเรา

TL : แล้วจะได้เห็นดีกันลูกชุบ

ตัวใหญ่ชี้หน้าตัวเล็กก่อนขับรถออกไปเขายังเห็นกระจกมองหลัง เห็นตัวเล็กยังยืนอยู่มองเขาจากที่เดิมที่ลงรถไป อาจเพราะเธอไม่เคยรู้จักเขาในแบบ TL สินะถึงกล้าท้าทายเรื่องแบบนี้ เธอรู้จักแต่ผู้ชายชื่อ เทย์ ที่คอยเอาอกเอาใจทุกเรื่อง วันนี้เธอเลยได้ใจเลยทำอะไรล้ำเส้นอีกแล้วตัวเล็ก

D : ครับนาย

TL : มึงให้ N ไปสืบเรื่องไอ้หน้าอ่อนที่ตามลูกชุบหน่อย

D : ครับนาย

TL : มึงให้กันต์กับท็อปมาเฝ้าแทนวันนี้กุจะไปดูของมึงกับ N ต้องไปกับกุ

D : ครับนาย

กว่าจะจัดการงานเสร็จก็เย็นอีกทั้งเช้าต้องเดินทางไปจีน ทำให้ TL เริ่มหัวเสียกว่าเมื่อเช้าเพราะต้องปล่อยให้ตัวเล็กอยู่คนเดียวสมใจอีกหลายวัน รถหรูมาจอดหน้าคาเฟ่รอไม่นานตัวเล็กก็ออกมาพร้อมถุงเต็มมือไปหมด

TL : ถุงอะไร

Lc : เมื่อเย็นไง

TL : ...

ระหว่างมื้ออาหารบรรยากาศมันช่างน่าอึดอัดจากเรื่องเมื่อเช้า TL ไม่แสดงท่าทีใดๆ จนเข้านอนเขาไม่กอดตัวเล็กเหมือนทุกวัน แถมเช้าเขาก็หายตัวไปก่อนเธอจะตื่น วันทั้งวันไม่มีแม้แต่ข้อความส่งมาทำเอาตัวเล็กเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติ แต่แทนที่จะดีใจกลับรู้สึกเหงามากกว่าปกติมีตัวใหญ่คอยสั่งโน่นนี่ จนเวลาผ่านไปจนเข้าเช้าอีกวันที่ตัวเล็กตื่นมาไปเจอตัวใหญ่ ข้อความก็ไม่มี

Lc : พวกคุณเป็นบอดี้การ์ดใหม่หรอ

G : ปกติผมทำเรื่องอื่นครับ

Lc : เทย์ไปไหน

G : คุณลองถามนายเองจะเหมาะกว่าครับ

Lc : วันนี้ฉันอยากกลับบ้านคุณไม่ต้องมารับฉันหรอก

G : ผมเกรงมาคุณไม่ควรกลับตอนนี้ครับ

Lc : ถ้าคุณไม่พูดนายคุณก็ไม่รู้หรอก

วันนี้ตัวเล็กมีนัดกับ TP เรื่องเมนูของหวานกันต์ที่มีหน้าดูแลวันนี้เลยขับรถมาส่งที่ร้านของ TP กว่าจะพูดคุยกันเสร็จก็เกือบเที่ยง ตัวเล็กไม่กล้าถามถึง TL กับน้องชายของเขา เลยทำได้แค่กล่าวคำลาก่อนเดินออกจากร้าน ตัวเล็กขอให้กันต์ขับไปส่งเธอที่บ้าน ซึ่งแน่นอนว่ากันต์ต้องรายงานผู้เป็นนาย

TL : มึงทำตามที่เธอบอกเฝ้าไว้เดี๋ยวเครื่องลงกุจะบอกอีกที

G : ครับนาย

TL ยังเคืองที่ตัวเล็กออกตัวว่าห้ามยุ่งเรื่องส่วนตัว แต่เพราะเขาต้องบินไปดูงานที่เซี่ยงไฮกระทันหัน จึงไม่อยากพูดเรื่องนั้นกับตัวเล็กเขากลัวจะทนไม่ไหวทะเลาะกันขึ้นมา เขาเองจะเสียงานด้วยจึงทำได้แค่ปล่อยเธอไว้แบบนั้นก่อน นี่ยังจะมาหนีกลับบ้านอีก กว่าจะขึ้นเครื่องถึงกรุงเทพก็เกือบ 5 ชั่วโมงแล้ว ไม่รู้ระหว่างนี้ตัวเล็กจะสร้างเรื่องอะไรอีกไหม เมื่อก่อนพูดง่ายอ่อนหวานเดี๋ยวนี้เถียงทุกคำดื้อจน TL อยากจับขังไม่ให้ออกไปทำงานทำการเลย

ตัวเล็กก้าวเข้าบ้านโดยไม่หันไปพูดกับกันต์สักคำ เธอรู้อยู่แล้วว่ากันต์จะไม่กลับไปไหนเธอจึงปิดประตูบ้านเดินขึ้นห้องแล้วล้มตัวลงนอนด้วยความเหนื่อยล้ามาหลายวัน เวลาล่วงเลยไปจนมืดเธอหลับไปตั้งแต่บ่าย มือเอื้อมไปหยิบมือถือเปิดหน้าจอดูนาฬิกาเป็นเวลาตี 1 เธอไม่เห็นข้อความจากตัวใหญ่เช่นเดิม ตัวเล็กดันตัวขึ้นมาจากที่นอนเดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำให้ตัวเธอเองรู้สดชื่น จะได้ลงทำอาหารกินสักหน่อยเธอไม่ได้กินอะไรเลยทั้งวัน พอเปิดประตูห้องน้ำออกมาตัวใหญ่ก็นั่งอยู่ที่ปลายเตียงด้วยหน้าตาบึ้งตึง แต่เธอสิอยู่ในสภาพผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเท่านั้น

TL : มานี่

Lc : ขะ ขอเราแต่งตัวก่อน

TL : ชุบ...มานี่

Lc : ...

ตัวเล็กค่อย ๆ เดินเข้าไปหาตัวใหญ่ที่ปลายเตียง มือหนาจับแขนตัวเล็กดึงเข้ามาอยู่ระหว่างขาของตัวเขา ก่อนจะกระตุกผ้าขนหนูผืนน้อยให้ร่วงลงไปกองที่พื้น สายตาก็สำรวจไปทั่วจนตัวเล็กหน้าแดงระเรื่อมือก็ไม่รู้จะปิดตรงไหนก่อน ไม่จะล่างจะบนก็ปิดไม่ทันแล้ว TL ถอดเสื้อเชิ้ตตัวเองออกตามด้วยเข็มขัด ตัวเล็กจ้องมองการกระทำของเขาถึงกับหายใจติดขัด เธอรู้แล้วว่าเธอจะโดนอะไร