Amanda:
Walong taong gulang pa lamang ako ng ipaampon ako ni tiyo Fermin sa pamilyang Ford.
"Amanda ito na ang magiging buhay mo. Wag ka ng malungkot para ito sa mama mo okay?" Kausap ako ni tito Fermin bago bumaba ng hagdan ang isang napakagandang babae.
"Fermin, siya na ba?" Tuwang tuwa ito.
"Opo Mam Ford. Siya na po ang anak ni Graciela." Sabi ni Fermin.
"Kay gandang bata naman nito. Manang mana ka sa ama mo iha napakaganda mo." Sabi sakin nito at niyakap ako.
"Pano po ba yan Mam aalis na po ako. Kayo na pong bahala sa pamangkin ko ah." Sabi ni tito.
"Nako Fermin tama na ba ang halaga na binigay ko? Baka kulang pa sabihan mo lang ako." Pagkakarinig ko.
"Sobra sobra na po ito Mam. Makakalaya na po si Graciela." Sabi ni tito.
Umalis na si Tito at naiwan ako.
"Hi Amanda, tawagin
