Ang dami-daming kung ano-anong sinasabi sa kanya si Hendrick, habang umiiyak ito. Mababakas ang kasiyahan sa mukha habang mahigpit nitong hawak ang kanyang palad.
Tuwang-tuwa ito ng magising na siya at ang daming mga pangakong sinasabi na halos di na niya nais pang pakinggan pero ewan ba niya kung bakit patuloy pa rin na umaagos ang luha sa kanyang mga mata.
Para bang nasisiyen sya kahit papaano na ngayon naririnig na niya ang mga katagang palagi niyang minimithi na marinig mula sa mga sa bibig nito dati.
Pero ngayon kung sana nitong sinasabi iyon kaya lang sobrang nakakaiyak lang dahil para sa kanya huli na ang lahat, umabot na sa sukdulan ang kanyang pasensya.
At dumating pa nga sa point na ninais na niyang wakasan ang kanyang buhay, pero napigilan naman, wala na talaga siyang ginaw
