EP.3 หล่อ..แรร์ ไอเทม
993 Words
เมื่อได้ที่อยู่และสถานที่นัดหมาย เยลลี่หยิบชุดสายเดี่ยวสีขาวพร้อมกระโปรงทรงเอสีดำขึ้นมาสวมใส่ เธอชอบการแต่งตัวเป็นชีวิตจิตใจตบท้ายด้วยลิปสติกสีแดง
ปวั๊ะ!
เสียงเม้มริมฝีปากอวบอิ่ม ดวงตาแต่งเติมด้วยอายไลน์เนอร์สีดำตัดหางยาว มาสคาร่าเสริมสร้างขนรอบดวงตาให้เป็นแพหนายั่วยวน เมื่อพึงพอใจก็รีบหยิบกระเป๋าใบเล็กเดินออกจากห้องเพื่อเรียกแท็กซี่ไปยังคลับ Very Hot
ตึก ตึก
เวลาหกโมงตรง ผู้คนยังไม่มากมายแต่ก็พอมีหลายโต๊ะ ทุกคนต่างเหลียวจ้องมองดูเมื่อสาวสวยอย่าง เยลลี่ ปรากฏตัว เธอมองซ้ายขวาเห็นบาร์ที่ปลายสายบอกจึงเดินตรงดิ่งหน้าเชิด
"ฉันมาหาเจ้าของเสื้อตัวนี้ค่ะไม่ทราบว่าใคร" ฉันหยิบเสื้อคลุมแจ็กเกตสีดำพร้อมกับเสื้อแขนสั้นสีขาวขึ้นมา ผู้ชายสองคนอยู่ในบาร์ด้านในมองหน้ากันเลิ่กลั่ก "ไม่ได้ยินที่ฉันถามหรือไง"
หมั๊บ!
เสื้อทั้งสองถูกกระชากไปจากด้านหลังโดยที่เยลลี่ไม่ทันตั้งตัวจึงสะดุ้งเล็กน้อย
"พูดจาอะไรหัดใช้น้ำเสียงปกติไม่ใช่จิกกัดคนอื่น แบบนี้คิดว่าเธอเป็นใคร"
"อื้อหือออ หล่อจัง"
"นี่! ฉันพูดกับเธออยู่นะยัยขี้เมา"
"คุณเป็นเจ้าของเสื้อสองตัวนี้หรือคะ..งั้นแปลว่าเมื่อคืนเราก็…"
ใบหน้าหล่อเหลาทำให้ฉันอายหนัก จึงใช้นิ้วชี้ทั้งสองข้างขึ้นมาแปะๆ กันแล้วบิดตัวหมุนเขินไปมา แต่อีกฝ่ายกลับสาดน้ำเสียงแข็งใส่หน้า
"ที่นี่เป็นคลับไม่ใช่สวนสัตว์อย่ามาแรดแถวนี้"
เพล้ง!!
เสียงกระจกแตกยังดังน้อยกว่าหน้าที่กำลังแตกเป็นเสี่ยงๆ ของฉัน หลายคนรอบตัวหัวเราะคิกคักกับบทสนทนานี้ ฉันทำได้เพียงกัดฟันทำแก้มป่องจ้องมองเจ้าของเสื้อเดินกลับเข้าไปหลังร้าน
"คนเมื่อกี้ใครเหรอเขาทำงานอยู่ที่นี่หรือเปล่า? ชื่ออะไร มีแฟนหรือยังอายุเท่าไหร่?" ฉันหันขวับยิงคำถามใส่พนักงานตรงหน้า
ตึ๊บ!
"ชื่อไทเกอร์อายุยี่สิบห้าปีโสดไร้พันธะ ทำงานเป็นบาร์เทนเดอร์ชงเหล้าตรงนี้กับพวกผมสองคนครับแต่เขาเป็นคนคิดสูตรและเสนอขาย"
"โปรไฟล์ดีหน้าตาดีไร้คู่ครอง เห็นหน้าพี่แล้วอยากได้มาเป็นคู่ใจ กรี๊ดดด"
"ผมแถมไลน์ไอดีให้เอาไหม"
"โอ๊ยยย จัดมาเลยค่ะ"
เงินแบงก์พันสามใบวางกระทบอยู่ตรงเคาน์เตอร์บาร์ เยลลี่จึงได้รับคำตอบตามจุดประสงค์แถมเกินคาด
"อีเยลลี่!!!"
สักพักเสียงตะโกนเรียกพร้อมยกมือโบกก็ปรากฏอยู่ตรงทางเข้า เธอรีบยกมือตอบกลับสองเพื่อนสาวที่เคยเรียนด้วยกันมาตั้งแต่ตอนมัธยมปลาย
ทั้งสามคนเลือกที่นั่งใกล้บาร์ เยลลี่พูดคุยตามประสาเพื่อนที่ไม่เจอกันพักใหญ่
"ดีจังที่เธอได้เรียนโรงเรียนดังต่างจังหวัด" นินิวเพื่อนคนแรกเอ่ยทักตามมาด้วยมีน "คิดถึงที่สุดเลยไม่ได้เจอกันเป็นปี"
"อืม คิดถึงแกสองคนเหมือนกันพอปิดเทอมปุ๊บฉันก็บินมาหาปั๊บเลย"
ทั้งหมดพูดคุยกันโดยที่นั่งโต๊ะอยู่ไม่ไกลจากบาร์เท่าไหร่นัก สักพักก็ยกมือเพื่อเรียกพนักงานสั่งอาหารกับเครื่องดื่ม
"กรี๊ดดด กรี๊ด"
"เว้ยยย! เยลลี่เป็นอะไร"
"พี่ไทเกอร์ อิอิ"
ทั้งหมดหันขวับไปตามสายตาและเสียงกรีดร้องของเพื่อน นินิวพูดแทรกขึ้นเสียงเรียบทันที
"แกนี่ก็ไวเหมือนกันเนาะมาถึงก็รู้จักพี่ไทเกอร์ ส่วนฉันกับอีมีนมาเที่ยวบ่อยนั่นแหละ แรร์ item เลยนะเว้ย"
"แรร์ item แปลว่าหายาก แล้วพี่ไทเกอร์หายากตรงไหนมิทราบ เขาก็ทำงานเป็นบาร์เทนเดอร์ที่นี่ไม่ใช่หรือไง"
"โอ๊ย อีเยลลี่คนซื่อคนเดิม หมายถึงว่าเขาเนี่ยเป็นเหมือนของหายากของดีของเด็ดที่สาวๆ หลายคนแย่งชิง"
ทุกคนจับจ้องมองเป็นตาเดียว ตอนนี้ไทเกอร์เปลี่ยนเป็นสวมใส่ชุดบาร์เทนเดอร์พร้อมกับผสมเหล้าเพื่อชงค็อกเทล ท่าทางลีลาเขย่ายิ่งทำให้เยลลี่หลงใหล เธอดวงตาลุกวาวสองมือจับกุมที่หัวใจ
"พวกแกได้ยินไหมๆ" ฉันรีบเรียกเพื่อนให้หันกลับมา "หัวใจฉันมันหายไปแล้ว..ไปอยู่ที่พี่ไทเกอร์!!"
"____"
"____"
ทั้งมีนและนินิวขมวดคิ้วปม ดูท่าทางของเพื่อนจะอาการหนักทั้งที่เพิ่งเจอกันเป็นครั้งแรก แต่ก็นั่นแหละแรงดึงดูดด้วยใบหน้าหล่อเหลาแถมสูงโปร่งหุ่นแน่นไม่สะกดใจยังไงไหว
"แต่ได้ข่าวว่าพี่ไทเกอร์ไม่ชอบผู้หญิงแรงๆ" มีนเอ่ยขึ้น "และที่สำคัญเขาไม่ชอบผู้หญิงที่ไปจีบเขาก่อนเห็นว่าถูกปัดร่วงทุกราย"
"จริงเหรอ.."
"จริงสิ แต่ก็ไม่แน่นะเยลลี่สวยจะตายเขาอาจจะชอบก็ได้"
"ไม่ลองไม่รู้"
นินิวทำตาหรี่ชะโงกเข้าไปใกล้จนเยลี่ผละถอย ก่อนมีนจะถามสงสัย
"ทำท่าทางแบบนี้อย่าบอกว่า....จะจีบพี่ไทเกอร์น่ะ?"
"แน่นอนสิ! คอยดูฝีมือคนสวยอย่างฉัน ถึงแม้ว่าจะไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลยสักครั้งก็ไม่เป็นไรเพราะฉันจะทำเต็มที่"
"ถ้าตอนเรียนมึงมุ่งมั่นแบบนี้คงไม่สอบตกวิชาคณิตศาสตร์"
"ขอบใจที่ซ้ำเติม!!"
ฮ่าๆ ฮ่าๆ
"ค่ะ!"
ฉันหันขวับมองหน้าก่อนที่พวกมันจะหัวเราะลั่นเชิงชอบใจ แต่พวกเราสนิทกันมากอยู่ห้องเดียวกันมาตลอดจนกระทั่งเรียนจบมอปลายและแยกย้ายกันเข้ามหาวิทยาลัยซึ่งฉันถูกส่งไปเรียนที่เชียงใหม่ ไม่น่าเชื่อว่าการกลับมาเยี่ยมเพื่อนครั้งนี้จะเจอเนื้อคู่อย่างพี่ไทเกอร์ อิอิ
- Writer
