“ฉันอยากให้นายลาออกจากการเป็นหมอและเข้ามาเรียนรู้งานที่บริษัทของฉันเพื่อรับตำแหน่งประธานบริษัทคนต่อไปหลังจากที่ฉันจากไปแล้ว”
คำพูดของไอศูรย์ทำให้ธามไทรู้สึกตกใจและประหลาดใจไปพร้อมๆกันดวงตาคู่สวยมองอีกฝ่ายด้วยความคิดที่ซับซ้อนบนใบหน้าหล่อเหลาคล้ายกับมีความคิดอะไรบางอย่างอยู่ในใจ ในขณะที่ไอศูรย์ระบายยิ้มออกมาบางๆพร้อมกับยกชาถ้วยใหม่ขึ้นจิบอย่างรู้สึกผ่อนคลายเมื่อได้พูดในสิ่งที่เขาคิดและทบทวนมาตลอดหลายวัน
“แล้วถ้าผมไม่ยอมลาออกล่ะครับ”
ธามไทถามกลับไอศูรย์อย่างต้องการหยั่งเชิงซึ่งคนที่นั่งตรงข้ามของเขาทำแค่เพียงวางถ้วยชาและและเงยหน้าขึ้นสบตากับธามไทอย่างเปิดเผยความคิดและความรู้สึกภายในใจออกมาให้ธามไทได้รับรู้จนหมดสิ้น
“ถ้านายเลือกที่จะไม่ยอมลาออกนั่นก็เท่ากับว่านายได้เลือกทางที่สองซึ่งก็คือยอมเดินออกไปจากชีวิตของไออุ่นและฉันก็จะให้ไออุ่นแต่งงานกับปริญตามกำหนดเดิม”
ไอศูรย์บอกธามไทด้วยใบหน้า
