Marahan kong iminulat ang aking mga mata at napangiwi akong bigla dahil sa sakit ng aking ulo. Hindi ko na alam kung ano ang sumunod na nangyari noong umalis ako ng isla. Kinabukasan habang nagbabalak akong umalis ay pinuntahan ako ni Camilla sa dapat ay kuwarto namin ni Gascon. May inabot siya sa’king isang sulat at nasa sa akin na raw kung babasahin ko ‘yon. Pero mas pinili ko na lang na hindi ‘yon buksan dahil baka mas lalo lamang akong masaktan kapag binasa ko pa ang nilalaman noon.
Hindi ko makakalimutan ang mga sinabi niya sa’kin noon na mas lalong ikinadurog ng puso ko. Mahal niya pa si Gascon at kahit kailan ay hindi raw ito nawala sa puso niya. Alam ko kung ano ang ipinupunto niya, gusto niya akong lumayo na para magkabalikan sila ni Gascon.
Hindi na rin naman niya ako kailanga
