หลังจากที่ทั้งคู่แต่งงานกัน ช่อเอื้องยังคงใช้ชีวิตประจำวันเหมือนปกติ เธอไปสอนหนังสือเด็กๆ ในขณะที่สายน้ำก็ไปดูแลไร่กะหล่ำปลีกับพ่ออุ๊ยคำปัน ชายหนุ่มไม่มีพื้นฐานอะไรเลย แต่เขาพยายามเรียนรู้จากพ่ออุ๊ยคำปันให้ได้มากที่สุด เพราะเขาอยากทำหน้าที่หัวหน้าครอบครัวที่ดี เพื่อจะไม่ให้ช่อเอื้องต้องลำบาก
สายน้ำไม่สนใจค้นหาอดีตว่าเขาเป็นใคร ตอนนี้เขาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่เป็นสามีของช่อเอื้องก็มีความสุขดีแล้ว เช้าออกไปทำไร่แต่เช้า พอหมดเวลาเลิกงานก็กลับมาที่บ้านเพื่ออยู่ดูแลภรรยาของเขา และที่ขาดไม่ได้เลยก็คือความสัมพันธ์อันแสนหอมหวาน
เช้าวันนี้ก็เป็นดังเช่นอีกวัน ช่อเอื้องตื่นขึ้นมาหุงข้าวตั้งแต่เช้า ส่วนสายน้ำก็รีบลุกไปอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวไปที่ไร่กะหล่ำปลี ระหว่างทางที่ชายหนุ่มเดินกลับมาจากลำธารนั้น เขาได้ยินเสียงอาเจียนของภรรยาสาว ชายหนุ่มรีบวิ่งไปดูเธอด้วยความร้อนใจ
“ช่อเป็นอะไรมากหรือเปล่า” สายน้ำถามพ
