เอี๊ยด!
"นั้นไง มานู้นแล้ว ไม่ต้องกลัวนะคะ" ทันทีที่เสียงรถหรูวิ่งเข้ามาจอดหน้าบ้าน ฉันก็หันไปบอกคนที่นั่งข้างกายพร้อมกับจับมือเขาไว้แน่น แต่เหมือนว่าคนที่ควรได้รับกำลังใจควรจะเป็นฉันมากกว่า มือเย็นฉ่ำมากเสียกว่าคนข้างๆ ฉันอีก
"มึงอีกแล้วเหรอ!?" เสียงนี้เป็นเสียงของน้องชายฉันเอง รีบร้อนวิ่งเข้ามาในบ้านหลังใหญ่โดยมีสาวน้อยตัวเล็กข้างกายติดห้อยมาด้วย ก่อนที่จะเห็นพี่ฟินซ์ก็ชี้หน้าใส่เขาใหญ่ หมายจะรีบพุ่งเข้ามาหาฉันกับพี่ฟินซ์ทว่ากลับโดนมือบางข้างกายห้ามคนเลือดร้อนได้เสียก่อน
"ใจเย็นไลก้า คนอยู่เยอะแยะนะ คุณลุงคุณน้าพี่ลิลินสวัสดีค่ะ" สาวน้อยยกมือไหว้เก้ๆ กังๆ อีกมือก็จับเพื่อนตัวเองไม่ให้พุ่งเข้ามาหาฉัน
ใช่…ตอนนี้เราอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาในบ้านหลังใหญ่ของฉันหรือรังไลอ้อนเพราะพี่ฟินซ์ที่เป็นคนอยากมา ทั้งปาป๊าหม่ามี้อยู่รวมกันหมด ยังไม่ทันจะเริ่มสนทนา น้องชายสุดแสบของฉันก็พุ่งกลับบ้านมาก่
