"พี่ฟินซ์ยังไม่กลับมาอีกเหรอคะ?" ทันทีที่ถึงบ้านหลังใหญ่ฉันที่เดินเข้าไปในบ้านตัวเปล่าโดยที่มีคนของพี่ฟินซ์คอยถือของตามมาให้ ก่อนที่จะเอ่ยถามถึงเจ้าของบ้านกับป้าอุ้มที่รีบเดินออกมารับ
"เอ่อ…กลับมาแล้วค่ะ" ป้าอุ้มก็ยังฉายสีหน้าลำบากใจเช่นตอนเช้าที่ฉันถามหาพี่ฟินซ์เลย ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือไม่แต่ฉันรับรู้ได้ถึงความแปลกไปของป้าอุ้มที่ไม่สามารถปกปิดความรู้สึกเหล่านั้นไว้ได้
"ขอบคุณค่ะป้าอุ้ม" ในเมื่ออยากรู้ก็แค่เดินขึ้นไปดู ว่าจบฉันก็เลี่ยงเดินไปอีกทาง ถ้ามันไม่มีอะไรฉันก็แค่เข้าไปหาร่างสูงเพื่อขอบคุณสำหรับเงินค่าขนมในวันนี้แทนก็ได้
ทว่าไม่ทันจะไปถึงไหนป้าอุ้มก็เรียกดักอีกครั้ง คราวนี้มันชัดเจนขึ้นกว่าเดิมจนฉันต้องหันกลับมาอีกครั้งใบหน้ามีแต่คำถาม
"คุณลินจะขึ้นไปหาคุณท่านเหรอคะ?"
"ค่ะ"
"ป้าว่าคุณลินเข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อก่อนดีกว่าไหมคะ ใกล้อาหารเย็นแล้ว ป้าเตรียมทุกอย่างไว้พร้อมแล้วค่ะ
