ตอนที่ 9 ปากดีไปงั้นแหละ 2/2 🔥

3090 Words

“แล้วมาบอกว่าพี่ไม่ใช่ตัวเลือกของใคร พี่ไม่ใช่ตัวเรื่องของเจ้าขาแต่พี่คือตัวเลือกของพี่บีน่าต่างหาก” “แถมเขายังไปเลือกคนอื่นอีกด้วยซ้ำ” ร่างบางได้ทีเพราะเห็นว่าเฟลิกซ์เมาไม่รู้เรื่องอะไร เธอก็พูดร่ายยาวออกไปอย่างอดรู้สึกหมั่นไส้ไม่ได้ แต่อีกใจก็ดันแอบรู้สึกเป็นห่วงเขาเหมือนกัน ร่างบางจัดการปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของชายหนุ่มออกและกว่าเธอจะถอดเสื้อของเขาออกไปจากตัวเขาได้มันค่อนข้างทุลักทุเลอย่างหนักด้วยขนาดตัวที่ต่างกันมากทีเดียว “มาครับผมช่วย...” วายุที่หายไปเตรียมสิ่งของตามที่เจ้าขาต้องการ เขาเดินกลับมาช่วยเธอพร้อมกับพยุงตัวเจ้านายหนุ่มของเขาแล้วค่อย ๆ ถอดเสื้อเชิ้ตออกทันที “เอ่อคุณเจ้าขาครับ แล้วกางเกงของคุณเฟลิกซ์ต้องถอดมั้ยครับ” มือเรียวที่กำลังจับผ้าขนหนูบิดหมาดเช็ดไปตามใบหน้าของเฟลิกซ์ถึงกับหยุดชะงักเมื่อลูกน้องเขาถามออกมาแบบนั้น นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนจากที่จับจ้องใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มค่อย ๆ เลื่อนลงต่ำไล่ไปตั้งแต่หน้าท้องกำยำที่เต็มไปด้วยซิกแพคก่อนจะไปอยู่ที่เป้ากางเกงของชายหนุ่ม ใบหน้าสวยเริ่มรู้สึกร้อนวูบวาบ ความคิดในหัวกำลังตีกันว่าเธอควรจะบอกบอดีการ์ดหนุ่มออกไปว่ายังไง เพราะเสียงหนึ่งก็บอกให้เธอพูดออกไปว่าถอดสิ แต่อีกเสียงก็บอกว่าอย่านะ เจ้าขาหลับตาลงพร้อมกับส่ายหน้าไปมาเล็กน้อยเพื่อให้ความคิดที่กำลังตีอยู่หายไป “ไม่ต้องหรอกค่ะ เช็ดแค่หน้ากับตัวก็พอแล้ว” ร่างบางบอกพร้อมกับพยายามทำสีหน้าและน้ำเสียงของตัวเองให้เป็นปกติ เธอไม่ต้องการให้ใครรู้ว่าตอนนี้เธอเองก็เริ่มรู้สึกประหม่าที่ต้องมาเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้ผู้ชายแบบนี้ แล้วกล้ามหน้าท้องกับกล้ามหน้าอกของเฟลิกซ์มันช่างรบกวนสติสตังของเธอมากจริง ๆ มันทั้งแน่นและขาวจนน่าเอามือไปลูบไล้… ร่างบางพยายามตั้งสติอีกครั้งก่อนที่เธอจะใช้ผ้าเช็ดไปตามเนื้อตัวของเขาเพื่อให้เขารู้สึกสบายตัวให้มากที่สุด ถึงแม้ว่าเขาจะเมาไม่รู้เรื่องอะไรไปแล้วก็ตาม “เจ้าขารบกวนเปลี่ยนน้ำให้อีกรอบนะคะ เดี๋ยวเช็ดตัวอีกรอบก็ใส่เสื้อผ้าให้พี่เขาได้แล้ว” ร่างบางพร้อมกับยืนอ่างน้ำใบเล็กให้วายุ บอดีการ์ดหนุ่มรับไปทันทีแต่ทว่าเขายังไม่ได้เดินไปไหน “ปกติแล้วคุณเฟลิกซ์ไม่ได้ใส่เสื้อนอนครับ จะใส่แค่กางเกงนอนตัวเดียว” “เหรอคะ งั้นก็แค่เช็ดตัวอีกรอบก็เสร็จแล้วแหละค่ะ” “ครับ” เจ้าขามองบอดีการ์ดหนุ่มเดินออกไปจากห้องนอนก่อนที่เธอจะเลื่อนสายตากลับมามองเฟลิกซ์ที่นอนนิ่งไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร เจ้าของใบหน้าสวยสบมองใบหน้าของชายหนุ่มด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกมากมาย ไม่ได้มีความดื้อรั้นอวดดีอยู่ในแววตาของเธอเลยสักนิดตรงกันข้ามเธอกลับรู้สึกเป็นห่วงความรู้สึกของชายหนุ่ม เธอเป็นคนปากดีไปอย่างนั้นแหละแต่พอเห็นชายหนุ่มเจ็บปวดจนเมาหมดสภาพเธอก็ไม่ได้รู้สึกสะใจอะไรเลยสักนิด หลายครั้งที่เธอมักจะได้รับคำถามจากกลุ่มเพื่อน หรือคนสนิทของเธอว่าเพราะอะไรทำไมเธอถึงชอบเฟลิกซ์ บางคนก็คิดว่าเธอชอบเขาเล่น ๆ บางคนก็คิดว่าเธออยากเอาชนะ หรือแม้แต่ตัวเฟลิกซ์เองก็คิดแบบนั้นว่าเธออยากจะเอาชนะหรืออยากเล่นกับความรู้สึกแบบสนุก ๆ เฉย ๆ แต่อันที่จริงมันไม่ใช่เลย เธอชอบเขา มันเป็นความรู้สึกที่ติดค้างอยู่ภายในใจมาตั้งแต่เด็ก ๆ ที่เคยได้เล่นกับเขาและเติบโตมาด้วยกัน เฟลิกซ์ในตอนนั้นเขาแสนดีและน่ารักกับเธอมากจริง ๆ จนเธอรู้สึกถ้าเธอจะมีแฟนสักคน เธอก็อยากจะมีแฟนหรือมีคนรักเป็นเขา... เธอกับเขาเคยสนิทกันในช่วงเวลาหนึ่ง แต่พอเวลาผ่านไป เธอเติบโต เขาเติบโต มีช่องว่างระยะห่างกันมากขึ้น เจอกันน้อยลง หรือไม่ค่อยได้เจอกัน พอได้มาเจอกันอีกครั้งเขาก็เปลี่ยนไปแล้วอาจจะเพราะเขาโตขึ้น มีสังคมของเขา ส่วนเธอเองก็มีสังคมของเธอ มีเส้นทางของเธอ แต่เธอก็ยังคงฝังใจอยู่ที่เขาคนนี้ต่อให้เจอใครมากมายก็ยังไม่มีใครขึ้นมาแทนที่อันหนึ่งในใจของเธอได้ “ถ้าพี่ยังปากร้าย เอาแต่ด่าเจ้าขามาก ๆ เจ้าขาจะเลิกชอบพี่แล้วจริง ๆ” “แล้วจะให้พี่ตกกระป๋องไปเลยด้วย” ร่างบางพึมพำออกไปอย่างรู้สึกหงุดหงิดในใจเล็กน้อย ความรู้สึกมันผสมปนเปกันอยู่ในใจของเธอไม่หยุดเลยจริง ๆ เจ้าขาจัดการเช็ดตัวให้เฟลิกซ์อีกรอบหลังจากวายุเดินเอาผ้าชุบน้ำมาให้อีกครั้ง ก่อนที่เธอจะจัดการเช็ดตัวให้เขาจนเรียบร้อยแล้วบอดีการ์ดหนุ่มก็รับหน้าที่เอาข้าวของที่เอาไว้สำหรับเช็ดตัวชายหนุ่มไปเก็บในที่ของมัน แล้วเขาก็หายออกไปจัดการอย่างอื่นต่อ...เจ้าขานั่งมองใบหน้าของทายาท RIZZO คนใหม่ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความอ่อนไหวก่อนที่เธอจะถอนหายใจออกมา “หันมารักเจ้าขาซะก็หมดเรื่องละ...” เสียงหวานพึมพำออกไปเบา ๆ ใจละอยากจะก้มลงไปหอมที่แก้มของเขาให้ชื่นใจแต่ก็ต้องอดใจเอาไว้แล้วท่องไว้ว่า หนูเป็นผู้หญิง อยากได้เขาแค่ไหนก็อดทนไว้ค่ะ มือเรียวเลื่อนขึ้นไปสัมผัสใบหน้าของชายหนุ่มอย่างแผ่วเบาก่อนที่เธอจะระบายยิ้มออกมาน้อย ๆ เวลาเขาหลับคงเป็นเวลาเดียวที่เธอไม่ได้ยินคำต่อว่าจากเขา “ฝันดีนะคนขี้เมา พรุ่งนี้เช้าตื่นมาขอให้หายเศร้านะ” ร่างบางเอ่ยเพียงแค่นั้นก่อนที่เธอจะผละมือออกไปจากใบหน้าของเขาแล้วขยับตัวเพื่อจะลุกขึ้น แต่ทว่าชายหนุ่มที่หลับไม่รู้เรื่องในตอนแรกมาตอนนี้เขากับขยับตัวพร้อมกับจับข้อมือของหญิงสาวเอาไว้ “อ๊ะ!” ร่างบางร้องอุทานด้วยความตกใจก่อนที่เธอจะมองไปยังร่างสูงที่ตอนนี้เขาค่อย ๆ ปรือตามองมาที่เธอ... “บีน่า...” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอย่างแผ่วเบา ภาพผู้หญิงตรงหน้าในสายตาของเฟลิกซ์มันคือภาพของผู้หญิงที่เขารัก เจ้าขาที่ได้ยินแบบนั้นก็ชักสีหน้าด้วยความไม่พอใจก่อนที่เธอจะรู้สึกเจ็บจี้ดในใจที่เขามองเธอแล้วเพ้อหาผู้หญิงอีกคน “นี่เจ้าขาค่ะ ไม่ใช่พี่บีน่า” “เมาแล้วก็ยังจะเพ้อหาผู้หญิงที่ไม่เลือกตัวเองอีกนะ” “ทำไมทำกับฉันแบบนี้ว่ะ” เสียงทุ้มเอ่ยออกไปอย่างไม่เข้าใจ เขาเมาหนักจนไม่มีสติและคิดว่าหญิงสาวตรงหน้าคือบีน่าจริง ๆ เจ้าขาได้แต่ถอนหายใจพร้อมกับกรอกตามองบนด้วยความอิจฉาในใจที่ชายหนุ่มตรงหน้าเอาแต่เรียกชื่อบีน่าไม่หยุดสักที “ตกลงว่าเธอรักฉันบ้างไหม รักฉันเหมือนที่ฉันรักเธอบ้างไหม” “ถ้าเขารักพี่ เขาจะไปคบกับผู้ชายคนอื่นทำไมละ” “เลิกเพ้อได้แล้วค่ะ แล้วก็ปล่อยเจ้าขาได้แล้ว นี่เจ้าขา!” ร่างบางร้องบอกอย่างเริ่มรู้สึกไม่ชอบใจ เธอพยายามบิดข้อมือของตัวเองออกจากมือหนา แต่มันก็ไม่เป็นผลกลายเป็นว่าเธอถูกรวบตัวเข้าไปนอนหงายอยู่บนเตียงโดยที่มีร่างสูงคร่อมตัวเธอเอาไว้อีกที ร่างบางเบิกตากว้างด้วยความตกใจเล็กน้อยก่อนจะมองหน้าเฟลิกซ์พร้อมกับพยายามดิ้นรนไปมาเพื่อให้เขาปล่อยเธอออกไปจากท่าทางที่มันล่อแหลมแบบนี้ “พี่เฟลิกซ์นี่เจ้าขานะ! นี่เจ้าขาไง” ร่างบางร้องบอกอีกครั้งก่อนจะพยายามเรียกสติชายหนุ่มให้กลับมาเพราะในเวลานี้เขาดูเมาหนักจนไม่มีสติและแถมยังคิดว่เธอเป็นพี่บีน่าของเขาอีก “ถ้าเธอไม่รัก ทำไมถึงไม่บอกฉัน ทำไม...” “ที่ผ่านมามันคืออะไรว่ะบี มันคืออะไรกันแน่” “วันนั้นเธอบอกว่าเธอก็รักฉันเหมือนกัน แต่วันนี้มันคืออะไร” เสียงทุ้มเอ่ยออกไปอย่างเจ็บปวดจนเจ้าขาสัมผัสได้ถึงความสั่นไหวในน้ำเสียงของเขา คิดไม่ถึงว่าแอลกอฮอล์จะเปลี่ยนผู้ชายที่เย็นชาเงียบขรึมให้ดูอ่อนแอได้มากขนาดนี้...ร่างบางมองผู้ชายตรงหน้าที่แสดงออกถึงความเจ็บปวดผ่านแววตาคู่คมออกมาอย่างชัดเจน เธอเลื่อนมือขึ้นไปสัมผัสที่ใบหน้าของเขาอย่างแผ่วเบาพร้อมกับลูบมันเบา ๆ อย่างต้องการปลอบโยนความรู้สึกเขาให้มันบรรเทาความเจ็บปวดลงได้บ้าง... “มีสติหน่อยได้ไหม แบบนี้มันไม่สมกับเป็นพี่เลยนะ” “นี่เจ้าขาไง เจ้าขาเอง คนที่พี่ชอบด่าอ่ะ” ร่างบางเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงที่ไม่ได้แสดงถึงความเย้ยหยันหรือเยาะเย้ยเขาเหมือนก่อนหน้านี้ที่คุยกัน แต่เธอกับบอกเขาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงที่ไม่ได้เก็บซ่อนเอาไว้ ก็ไม่ได้ดีใจหรอกที่เห็นเขาไปรักไปชอบคนอื่น แต่ก็ไม่ได้รู้สึกดีที่เห็นเขาเสียใจจนเสียอาการขนาดนี้... “ฉันรักเธอมากนะ รักมากจนฉันไม่รู้จะปล่อยเธอไปยังไง” คำว่ารักที่ดังออกมาจากปากของชายหนุ่มซ้ำแล้วซ้ำเล่า เล่นทำให้หัวใจของเจ้าขารู้สึกเจ็บปแปล๊บขึ้นมานิด ๆ แต่ไม่ทันที่ร่างบางจะได้ตอบอะไรกลับไปสิ่งที่เธอไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อใบหน้าหล่อเหลาโน้มลงมาใช้ริมฝีปากของเขาประกบริมฝีปากของเธอด้วยความรวดเร็วจนหญิงสาวตั้งตัวไม่ถูก “อื้ออ!” นัยน์ตากลมโตเบิกตากว้าง ขณะที่มือเรียวพยายามร่างสูงให้ออกห่างแต่ทว่ายิ่งเธอผลักไสเขาก็ยิ่งบดขยี้เรียวปากของเธอดูดดื่มหนักกว่าเดิม “พะ พี่เฟลิกซ์ อ๊ะ...” เสียงหวานถูกกลืนหายลงไปในลำคอมือเรียวถูกรวบเอาไว้ที่เหนือหัวของตัวเองก่อนที่เรียวปากอมชมพูดจะถูกบดเคล้าด้วยความเร่าร้อนจากริมฝีปากหยักของชายหนุ่ม เจ้าขาที่พยายามตั้งสติพร้อม ๆ กับหักห้ามใจตัวเองเอาไว้ไม่ให้เผลอไผลไปกับสัมผัสของชายหนุ่มเพราะกลัวทุกอย่างจะเลยเถิดแต่ทว่ายิ่งเธอได้รับสัมผัสจากเขามากขึ้นเท่าไหร่ เธอกับรู้สึกยินยอมพร้อมใจให้เขาสัมผัสเธอได้มากขึ้นเท่านั้น “พี่เฟลิกซ์นี่เจ้าขานะ เจ้าขาเอง” “พี่กำลังจูบเจ้าขะ อื้อ...” พอได้มีโอกาสพูดหญิงสาวก็พยายามร้องบอกเขาว่าเธอคือใครเผื่อว่าเขาจะได้สติแล้วก็หยุดแต่กลายเป็นว่าเขากับประทับจูบลงมาที่ริมฝีปากของเธอด้วยความเร่าร้อนหนักกว่าเดิม มือเรียวที่ก่อนหน้านี้ถูกรวบไว้ที่เหนือหัวมาตอนนี้มันถูกปล่อยให้เป็นอิสระแต่หญิงสาวก็ไม่ได้ผลักไสอะไรชายหนุ่มอีก เธอเลื่อนมือไปโอบต้นคอแกร่งเอาไว้พร้อมกับจูบตอบรับสัมผัสของชายหนุ่มด้วยความเต็มใจเช่นกัน ลิ้นร้อนของชายหนุ่มสอดแทรกเข้าไปภายในริมฝีปากหวานก่อนที่เขาจะเกี่ยวรัดลิ้นเล็กไปมา เจ้าขาที่ไม่ได้ประสาในเรื่องนี้แต่ก็ใช่ว่าเธอจะไม่รู้เรื่องพวกนี้เลยทีเดียว หญิงสาวจูบตอบพร้อมกับสอดลิ้นของตัวเองเข้าไปเกี่ยวรัดกับเรียวลิ้นของชายหนุ่มเอาไว้ ขณะที่มือหนาของเฟลิกซ์ก็เลื่อนลงต่ำลงมาพร้อมกับบีบเคล้นไปที่เต้าอวบภายใต้ชุดเดรสเกาะอกของหญิงสาว เขาไม่รู้สติแถมยังคิดว่าหญิงสาวใต้ร่างคือผู้หญิงที่เขารักชายหนุ่มยังคงมอบจูบที่เร่าร้อนให้กับเจ้าขา ก่อนที่เขาจะถอดจูบออกพร้อมกับเลื่อนใบหน้าลงมาซุกไซ้ที่ซอกคอขาว เขาขบเม้มพร้อมกับฝากฝังร่องรอยเอาไว้ที่ลำคอของเธอ “อ๊ะ...” เสียงหวานร้องครางออกมาพร้อมกับหดคอตัวเองหนีสัมผัสสยิวของชายหนุ่มแต่ทว่ายิ่งเธอพยายามหนีเขาก็ยิ่งขบเม้มพร้อมกับใช้ปลายลิ้นลากเลียไปที่ลำคอของเธอ... ความวาบหวิวเล่นงานใจกลางสาวอย่างหนักหน่วง เธอรับรู้ได้ถึงความฉ่ำแฉะภายในร่องสาวของตัวเองมากขึ้นเรื่อย ๆ ขณะที่ในไม่กี่วินาทีต่อมาชุดเกาะอกของเธอก็ถูกรูดลงพร้อม ๆ กับบราเซียที่ถูกดึงออกไป ความกลมเด้งและขาวอมชมพูของเต้าอวบปรากฎแกสายตาชายหนุ่ม แต่ทว่าเขากับมองภาพทุกอย่างตรงหน้าเป็นผู้หญิงคนที่ไม่ใช่เจ้าขา ร่างบางเลื่อนมือขึ้นมาปิดเต้าอวบของตัวเองเอาไว้ด้วยควาเขินอายแต่ทว่าก็ถูกดึงออกไปด้วยร่างสูงที่คร่อมตัวเอาไว้ “พะ พี่เฟลิกซ์...หยุดก่อน” “อ๊ะ!...” ร่างบางส่งเสียงครางกระเส่าด้วยความเสียวเมื่อเฟลิกซ์ซุกหน้าลงมาที่เต้าอวบพร้อมกับใช้ฝ่ามือบีบเคล้นไปที่เต้าอวบของเธอก่อนเธอเข้าจะใช้ริมฝีปากครอบครองยอดถันสีสวย ลิ้นร้อนเริ่มทำงานมันตวัดเลียยอดถันไปมาพร้อมกับดูดดึงคล้ายกับคนกำลังหิวกระหาย เจ้าขาที่ได้รับสัมผัสเสียวจนสติเริ่มแตกกระเจิง เธอรู้สึกแปลกใหม่กับสัมผัสที่กำลังได้รับหญิงสาวแอ่นเต้าเข้าหาริมฝีปากร้อนที่กำลังดูดดึงยอดถันของเธออย่างหื่นกระหาย ขณะที่เต้านมอีกข้างก็ถูกบีบเคล้นอย่างหนักหน่วงไม่แพ้กัน “อ๊ะ..อย่ากัด มันเจ็บ” ร่างบางร้องบอกพร้อมกับดันใบหน้าของชายหนุ่มให้ออกห่างจากเต้าอวบของเธอหลังจากเขาขบกัดไปที่เต้านมของเธอจนเธอรู้สึกเจ็บขึ้นมา แต่ทว่าทุกอย่างกลับไม่ง่ายอย่างนั้นเมื่อชายหนุ่มไม่ยอมหยุดอย่างที่เธอร้องบอก... สัมผัสที่เร่าร้อนยังคงถูกปรนเปรอจากร่างสูงที่เมาจนคุมสติตัวเองไม่อยู่ ขณะที่ร่างบางเองก็ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับชายหนุ่มแล้วเช่นกันในเวลานี้ เธอพร้อมสำหรับทุกอย่างที่เฟลิกซ์จะมอบให้เธอต่อจากนี้แต่ทว่าทุกอย่างก็ต้องหยุดชะงักลงไปเมื่อจู่ ๆ ชายหนุ่มก็ซบหน้าลงมาที่อกเธอพร้อมกับนอนแน่นิ่งไป “พะ พี่เฟลิกซ์...” ร่างบางที่รู้สึกเหมือนตัวเองถูกทำให้ลอยเคว้งอยู่ในอากาศนิ่งอึ้งไปพร้อมกับตบไหล่ชายหนุ่มที่นอนซบอกเธอเบา ๆ ... “อย่าบอกนะว่าหลับไปแล้วอ่ะ” “พี่เฟลิกซ์...” เสียงหวานร้องเรียกชายหนุ่มอีกครั้งพร้อกกับเขย่าตัวเขาเบา ๆ แต่ทว่าชายหนุ่มกับไม่ขยับเขยื้อนตัวเลยสักนิดเดียว “จะเอาแบบนี้จริง ๆ เหรอ” “มาทำให้เจ้าขารู้สึกแล้วมาชิงเมาหลับไปแบบนี้เนี้ยนะ มันค้างนะพี่เฟลิกซ์!” “พี่นี่มัน...” เจ้าขาเอ่ยออกไปก่อนจะทุบไปที่ไหล่ของชายหนุ่มแรง ๆ แต่ทว่าเขากับไม่รู้สึกรู้สึกอะไรเลย แถมยังนอนนิ่งผ่อนลมหายใจเอามาอย่างสม่ำเสมอซึ่งมันเป็นคำตอบที่ชัดเจนว่าเขานั้นหลับไปแล้ว แต่ถึงเขาจะหลับลึกมากแค่ไหน เขาก็ยังดึงร่างบางเข้าไปกอดเอาไว้แน่นราวกับเขากลัวว่าคนในอ้อมแขนจะหายไป เจ้าขาที่ตอนแรกพยายามดิ้นรนไปมาเพื่อให้ตัวเองนั้นหลุดพ้นออกไปจากอ้อมแขนของชายหนุ่ม แต่สุดท้ายเธอก็หยุดความพยายามนั้นเพราะดูเหมือนว่าคนเมาคนนี้จิตใต้สำนึกของเขาจะไม่ยอมปล่อยอ้อมแขนไปจากเธอเลยสักนิด “บีน่า...” เสียงทุ้มยังคงเอ่ยเรียกหญิงสาวที่เขารักซ้ำแล้วซ้ำเล่า เรียกอยู่อย่างนั้นซ้ำ ๆ จนคนตัวเล็กในอ้อมแขนเริ่มรู้สึกน้อยใจแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังคงนอนซบอดแกร่งอยู่ในอ้อมแขนของเขา ถึงแม้ว่าเธอจะรู้อยู่เต็มอกว่าที่เฟลิกซ์กอดเธอเป็นเพราะเขาละเมอคิดว่าเธอคือผู้หญิงอีกคน แต่เธอก็ยอม... “ยอมให้กอดก็ได้...” ร่างบางพูดพึมพำออกไปอย่างคนที่ยอมจำนน ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเขาไม่มีใจให้เธอหรอก แต่อย่างน้อยเวลานี้ก็เป็นเวลาเดียวที่เธอจะได้รับสัมผัสที่อบอุ่นแบบนี้จากเขา รอเวลาผ่านไปสักนิดให้เขาหลักลึกจนสนิทเธอก็ค่อยพาตัวเองออกมาจากอ้อมกอดนี้ แต่เวลานี้เธอเองก็อยากจะขอให้ตัวเองได้อยู่ในอ้อมแขนของชายหนุ่มแบบนี้ไปก่อนสักพักก็เท่านั้นเอง... มือเรียวที่ทาบอยู่ที่อกแกร่งเปลือยเปล่าค่อย ๆ เลื่อนลงไปสวมกอดเอวหนาเอาไว้ด้วยความรู้สึกมากมาย ใบหน้าสวยอิงซบลงที่อกแกร่งพร้อมกับเบียดตัวเองเข้าไปแนบชิดกับเขาด้วยความรู้สึกโหยหา ถ้าเป็นไปได้เธอเองก็อยากจะอยู่ในอ้อมแขนนี้ไปนาน ๆ เหมือนกัน... มันหน่วงในใจอยู่นิด ๆ ที่อีพี่เห็นน้องเป็นผู้หญิงอีกคน แถมนัวเนียน้องไปอีกกก แล้วยังจะทำน้องค้างอีกกกก ละตอนหน้าก็คือวีนใส่น้องฉ่ำ! 🥺🥺 ไปค่ะะะ เจอกันตอนต่อไปนะคะทุกคนนนน ขอกำลังใจด้วยอีกนะงับบบ ร้ากกกกก 💖🥰🙏

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more