23
เอาจริงเหรอครับ (NC)
คิ้วเข้มเป็นระเบียบเลิกสูงข้างหนึ่ง เขาอยากคิดว่าเธอพูดเล่นแต่ดูแล้วไม่น่าใช่ แววตาคู่นั้นหมายมาดราวกับมีลูกไฟเต้นระบำ “จะใช้กำลังแก้ปัญหาเหรอ”
“ที่ผ่านมาเขาทำกับเจนไว้แสบมาก ขอตบสักฉาดสองฉาดจะเป็นไรไป”
“ใจเย็นน่า ความรุนแรงก็ได้แค่ความสะใจ”
“นั่นแหละค่ะที่ต้องการ ถึงวันนี้พี่กันต์ทำให้เจนสะใจได้ เหมือนเห็นพี่จี้ถูกหมัดเสยที่คางจนล้มหงายหลัง แต่เจนก็ยังรู้สึกไม่เต็มอิ่มเท่ากับได้ตบเองหรอก” เจนนินทร์เข่นเขี้ยวพลางถลกแขนเสื้อราวกับนักเลงเตรียมใส่เดี่ยวคู่ต่อสู้ กันต์ดนัยส่ายหน้าขำ ระดับความเป็นเจนนินทร์เริ่มกลับมาคงที่แล้วสินะ
“เอาเถอะ ตามสบายเลย เช็กกระแสดีกว่า พี่แววส่งอะไรมานะ” กันต์ดนัยรุดมานั่งบนโซฟาหลังจากเมื่อครู่แทบนอนกอดลูกบนพื้น “หือ? ไรวินท์ออกมาโต้ตอบไวดีแฮะ”
“เขาว่าไงคะ” เจนนินทร์รีบทิ้งตัวข้างเขาพลางชะโงกมองในจอมือถือ กันต์ดนัยเปิดภาพจากที่ผู้
