14 สายเลือดน่าเกลียดชัง ตั้งแต่ตอนกลางวันที่โดนไล่ออกจากห้อง เจนนินทร์ก็ปฏิบัติต่อเขาเหมือนเงาที่ไร้กายหยาบ ทั้งที่นั่งจุมปุ๊กอยู่ตรงหน้า ยืนตระหง่านในรัศมีสองเมตร แต่กลับไม่ได้เข้าไปอยู่ในจุดโฟกัสของเธอเลย กันต์ดนัยพยายามมีส่วนร่วมกับการเลี้ยงลูก ทั้งช่วยเปลี่ยนผ้าอ้อม อาบน้ำเช็ดตัว เจนนินทร์ยอมให้เขามีบทบาทก็จริงแต่แทบไม่ปริปากคุยด้วยเลย ถามคำตอบคำตลอด ยกเว้นตอนให้นมลูกที่บทพูดยาวหน่อยเพราะต้องเอ่ยปากไล่ให้เขายอมออกไปข้างนอก สรุปคือกันต์ดนัยถูกเมียเมินกระทั่งล่วงเลยถึงเวลาเข้านอน เจนนินทร์ระบายยิ้มขณะมองเด็กแรกเกิดที่หลับปุ๋ยในเปล กว่าจะกล่อมให้หยุดร้องได้คนเป็นแม่ก็แทบร้องตามลูก “พรุ่งนี้พี่ขึ้นเครื่องห้าโมง ว่าจะไปแจ้งเกิดให้ลูกแล้วก็ตรงไปสนามบินเลย” กันต์ดนัยกอดอกพิงประตูห้อง มองหล่อนด้วยสายตาเง้างอนปนน้อยใจ “ดีค่ะ” “ไม่ดีสักนิด ลูกยังเล็ก เจนเองก็ยังไม่แข็งแรง พี่ไม่อยากกลั