“มองทำไม?” คาร์เตอร์เห็นเช่นนั้นจึงพูดขึ้น ทำให้นับหนึ่งได้กลิ่นเหล้าเหม็นหึ่งจากเขา เธอจึงเลือกไม่ตอบแล้วหันกลับไปนอนต่อ
“ไม่มีปากเหรอ ฉันถามทำไมไม่ตอบ?” ไม่พูดเปล่าคาร์เตอร์ดันตัวลุกขึ้นจับไหล่นับหนึ่งพลิกนอนหงายดวงตามองเธอเขม็ง นับหนึ่งเห็นเช่นนั้นจึงถอนหายใจด้วยความเหนื่อยหน่ายที่ต้องอยู่กับคนประสาทอย่างเขา ก่อนจะตอบกลับไปอย่างใจเย็น
“ฉันง่วงมาก นายเลิกหาเรื่องทะเลาะกับฉันสักทีได้ไหม”
“เธอก็ตอบมาก่อนดิ” คาร์เตอร์ขยับหน้าลงไปใกล้ ทำให้นับหนึ่งยิ่งได้กลิ่นเหล้าจากเขาตีกันอบอวลจวนเจียนจะอ้วก จึงเลื่อนมือไปดันแผงอกกำยำให้ขยับออกห่างพร้อมกับเอ่ยบอก
“นายขยับออกไปหน่อยฉันเหม็นเหล้า” นับหนึ่งพยายามเบือนหน้าหลบไปทางอื่นเพื่อให้พ้นจากกลิ่นเหล้า พอคาร์เตอร์เห็นท่าทีของนับหนึ่งที่แสดงออกมาคล้ายกับว่ารังเกียจเขามากก็ยิ่งหมั่นไส้ไม่น้อย จึงเลื่อนมือไปจับใบหน้านับหนึ่งให้หันกลับไปหาตน
“เลิกทำท่า
