ในห้องที่กักขังทิน หมอนั่นนั่งอยู่บนเก้าอี้และถูกมัดอยู่ ใบหน้ามีรอยช้ำครึ่งซีก พอเห็นว่าเป็นเขาดวงตาของมันก็ยังนิ่งไม่หวาดกลัวสักนิด คงเพราะเมื่อวานเขาใช้เวลาที่มีค่อนข้างจำกัดเนื่องจากต้องไปส่งน้องสาวที่หัวหินแล้วกลับไปนอนเป็นเพื่อนยายกี้ เขาเลยมีเวลาซ้อมมันได้ไม่เท่าไหร่วันนี้สายตาของมันเลยไม่มีความกลัวเกรงแม้แต่น้อย
แล้วมันก็น่าโมโหมากในสายตาอาคิน ยายอีฟไปตกหลุมรักคนที่ถือดีขนาดนี้ได้ยังไงกันนะ เขาเดินเข้าไปใกล้มันแล้วยืนกอดอก แสดงตัวเป็นผู้ที่อยู่เหนือกว่าก่อนจะพูดข่มขวัญ
“ตอนนี้กูส่งอีฟไปอยู่ที่ที่มึงไม่มีวันไปตามระรานได้ อีฟเคยขอว่าไม่ต้องทำอะไรมึงเพราะตกลงกับมึงจะไม่มายุ่งเกี่ยวกันอีก ที่มึงโดนซ้อมเมื่อวานเพราะละเมิดข้อตกลงครั้งแรก วันนี้กูจะปล่อยมึง แต่ถ้าหลังจากนี้มึงยังจะเข้าหาอีฟอีกกูไม่ปล่อยแล้วนะ”
ทินจ้องหน้าพี่ชายของเอวิตา เมื่อวานนี้หมอนี่มาเจอเขาในตอนค่ำหลังจากที่เขายอม
