กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย
รุ่งอรุณของวันใหม่ อาคินลืมตาตื่นมาในยามเช้าโดยมีใครคนหนึ่งมานอนซบอกจนเป็นความเคยชินของชีวิตเขาเสียแล้ว เขาที่ตื่นก่อนขยับตัวคนที่เกาะเขาเป็นลูกลิงเลยตื่นด้วย
ดวงตาใสแจ๋วของเธอมองเขานิ่ง เขาเองก็จ้องหน้าเธอต่างคนต่างมองกันโดยไม่พูดอะไร
คนตัวโตกว่าขยับมาคร่อมเธอเอาไว้ ลลิษาเลยเบิกตากว้างขึ้นเล็กน้อย สิ่งนี้ยิ่งเร้าให้อาคินปรารถนาในตัวคนใต้ร่างเขาอย่างไม่จบสิ้น
“เฮีย” ลลิษายกสองมือมาโอบรอบคอเขาไว้ ในตอนที่เขาจะก้มลงไปจูบเธอ“กี้ชอบเวลาที่ตื่นมาแล้วเจอเฮียแบบนี้จัง”
“เฮียก็ชอบเหมือนกัน”
“กี้อยากให้มันเป็นแบบนี้ไปตลอด” ตราบเท่าลมหายใจได้ยิ่งดี
“ก็ถ้าเรายังเป็นเด็กดีของเฮีย มันก็จะเป็นอย่างนี้ไม่เปลี่ยน” เขาให้คำมั่นสัญญากับเธอโดยไม่รู้ตัวเลยว่าเธอกำลังขอในสิ่งที่เขาไม่เคยคิดจะให้ใคร แต่เขารู้เพียงว่าเขารับปากกับเธอแล้วก็จะทำให้มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ
ดวงตาที่มีแวว
