Azequil’s POV
“Bakit hindi ka umuwi kagabi? Alam mo bang hindi ako nakatulog nang maayos kakahintay sa’yo? Sana sinabi mo na lang sa akin na hindi ka na naman makakauwi hindi iyong sasabihin mong makakauwi ka para hindi na ako aasa pa. Saan ka na naman kagabi, Zeke?” talak pa ni Nadia sa kabilang linya. Ilang beses akong napahawak sa aking sintido para subukang balewalain ang maingay na boses ni Nadia sa kabilang linya pero hindi ko iyon magawang baliwalain. Lalo na at ito ang palaging bumubungad sa akin sa tuwing hindi ako makakauwi.
“I already told you that I am in a meeting. May meeting ako outside the city, Nadia kaya pwede ba tigilan mo na iyang kahibangan mo?” wika ko pa. Hindi magawang mapatigas ang aking boses sa inis. “Sige na, nasa kompanya na ako. Uuwi na lang ako ng maaga ma
