“นี่คุณ...” หญิงสาวตัวสั่น ไม่สามารถตอบโต้อะไรแอชตันได้เลย เพราะตอนนี้เธอถูกเขาปั่นป่วนเสียจนถอยร่นหนีได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น
“ฉันรอมานานขนาดนี้ ไม่ได้หวังจะให้เธอถูกคนอื่นคว้าไปหรอกนะ”
คำพูดของเขาทำให้เธอสับสน ทว่าแอชตันไม่รอให้เธอได้ถามอะไรเพราะชายหนุ่มกลับอาศัยความชำนาญที่มากกว่าอย่างเทียบกันไม่ติดนั้นถอดเสื้อผ้าของเธอออกไปจนเหลือเพียงชุดชั้นในสีครีมที่กลืนไปกับสีผิวของเธอเท่านั้น
สริตาตัวสั่น พยายามจะหนีจากเงื้อมมือของชายหนุ่มแต่กลับถูกเขาตรึงทับมากกว่าเดิมด้วยน้ำหนักตัวของเขาเอง แอชตันเลื่อนมือทั้งสองข้างของเขากอบกุมทรวงอกของเธอ แตะต้องและสัมผัสอย่างแผ่วเบา แต่กลับให้ความรู้สึกสั่นไหวอย่างรุนแรงกว่าครั้งไหนๆ แต่ก่อนที่เธอจะได้ประท้วงออกมา ผู้ชายตรงหน้าก็ก้มหน้าลงมาหาเธออีกครั้งและดูดกลืนเสียงร้องประท้วงของเธอด้วยริมฝีปากของเขา ดึงดูด หยอกเย้า แต่ก็เรียกร้องอย่างรุนแรงจนสมอ
