น้องโคตรน่ารัก
1141 Words
@มหาลัย ~ ลานคณะวิศวะ
"ไอ้เสือ..มึงรีบไปตามควายที่ไหนวะ เดินเร็วเป็นบ้า กูเดินไม่ทันแล้วเนี้ย : จอมทัพ
"มึงขาสั้นเดินช้าเองหรือเปล่า
"กูสูง 180 มึงบอกกูขาสั้น ? : จอมทัพ
"กูสูง 190 แปลว่ามึงเตี้ยกว่ากู
"ไอ้เชี้ย...ยอมก็ได้ แล้วมึงรีบอะไรนักหนา เดินจ้ำเอาจ้ำเอา : จอมทัพ
"เปล่า..แค่รีบมาเตรียมงาน..พรุ่งนี้เช้ามีกิจกรรมแข่งกีฬาคณะ กูเลยมาดูความคืบหน้าสักหน่อย
"แล้วทำไมต้องเดินผ่านคณะนิเทศด้วยว่ะ แม่ง! อ้อมมาซะไกล เดินลัดตึกหลังมาใกล้ๆก็ถึงแล้วไหม เดินมาไกลขนาดนี้เพื่อ ? : จอมทัพบ่นให้ผู้นำที่พาเขาเดินอ้อมตึกระยะทางเกือบแปดร้อยเมตร ทั้งที่จริงแค่เดินลัดหลังตึกวิศวะมาแค่ห้าสิบเมตรก็ถึงจุดหมายแล้ว
"ออกกำลังกาย
"เชี้ย..มาออกอะไรตอนบ่ายสามว่ะ ร้อนก็ร้อน : จอมทัพทำปากยุบยิบ บ่นออกมาไม่หยุด เหนื่อยก็เหนื่อย ร้อนก็ร้อน ไม่เข้าใจมันเลยจริงๆรถก็มึงแต่เสือกไม่ขับ ให้เดินเท้ามาตั้งไกล มันบอกแค่ว่าออกกำลังกายเนี้ยนะ
"เออ..แล้วนี่ไอ้ขุนมันหายหัวไปไหน เมื่อกี้ยังเห็นเดินตามหลังมาติดๆ หายไปไหนแล้ว : จอมทัพหันซ้ายหันขวามองหาเพื่อนรักอีกคนแต่ไม่พบแม้เงา
"คงจะแวะข้างทางที่ไหนสักแห่ง ช่างมันเถอะ
"มันจะไม่ปล่อยให้แห้งบ้างเลยหรือไง...เมื่อกี้ก็พึ่งออกจากน้องดาว...หาเหยื่อรายใหม่อีกแล้ว....ใช้ไม่ได้เลยเพื่อนมึงนิ : จอมทัพ
"หึ..ก็เพื่อนมึงเหมือนกันนั่นแหละ
"เออว่ะ..555 : จอมทัพ
"ว่าแต่เมื่อกี้..มึงเห็นน้องคนที่ใส่เสื้อแขนยาวสีชมพูไหม โคตรน่ารักเลยว่ะ...ตัวเล็กเสปคกูเลย : จอมทัพพูดออกมาก่อนที่สมองจะจินตนาการถึงใบหน้าสวยของพิ้งค์พลอย
"ไม่รู้ ไม่ได้มอง..
"น้องคนที่แซวมึงไง...ไม่สนใจเหรอ น่ารักนะโว้ย : จอมทัพ
"ไม่..!
"น้องโคตรน่ารัก น่าเอาเป็นบ้า...แม่ง..แค่มองยังทำให้กูเคลิ้มขนาดนี้ ถ้าจับขึ้นเตียงจะเคลิ้มขนาดไหนวะ แค่คิดก็ฟินแล้ว : จอมทัพยังคงจินตนาการเพ้อฝันไปไม่หยุด ใจละเมอลอยไปถึงคณะนิเทศศาสตร์ โดยที่ไม่ได้หันมามองใบหน้าบึ้งตึงของเพื่อนรักเลยสักนิด
"หยุดความคิดของมึง อย่าแม้แต่จะยุ่งกับยัยเด็กนั่น
"อะไรของมึงว่ะ...ไหนบอกไม่สนไง หวงทำสนตีนอะไร : จอมทัพ
"ไม่ได้หวง กูแค่ไม่อยากให้น้องมันเสียอนาคต เพราะคนแบบมึง
"มึงนี่ทำตัวแปลกๆ ปกติไม่เห็นเคยสนใจอนาคตของใคร กับน้องคนนั้นทำไมมึงเหมือนหวงว่ะ ชอบเหรอ ? : จอมทัพถามเพื่อนรักออกไปตรงๆ ก็ปกติไม่เห็นจะยุ่งเรื่องของเขา จะคบใคร เอากับใคร ไม่เห็นเคยห้าม แต่กับพิ้งค์พลอยคนนี้ต่างออกไป ได้กลิ่นอะไรแปลกๆ ไม่ชอบมาพากล
"ไม่ได้ชอบ..มึงฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไง
"ไม่ชอบก็อย่ามายุ่งดิว่ะ...กูไปสืบประวัติน้องคนสวยดีกว่า... : จอมทัพกำลังจะคว้ามือถือขึ้นมาโทรหาใครบางคน แต่พอเงยหน้ามามองสายตาที่จ้องเขม่นเขาอยู่ เขาถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ แล้วเก็บมือถือลงทันที
"กูบอกว่าอย่า..ก็คืออย่า..
"เออๆ..รู้แล้ว..ดุเป็นบ้าเลยมึง : จอมทัพตอบรับอย่างไม่สบอารมณ์ ปากบอกไม่สนใจ แต่ทำไมห้ามเขาก็ไม่รู้ เหตุผลที่ฟังไม่ขึ้น แต่ก็ต้องยอมรับอย่างจำนน เมื่อเพื่อนจอมเย็นชาของเขาถึงกับเอ่ยปาก แปลว่าคำไหนคำนั้น จะขัดมันก็ไม่ได้ เวลามันโกรธโคตรน่ากลัว
@2 เดือนต่อมาต่อมา
"พี่เสือค่า....วันนี้ว่างไหมเอ่ย ไปทานข้าวเที่ยงกับหนูได้ไหมคะ : พิ้งพลอยกะพริบตาถี่ๆ มือทั้งสองเกยคางตัวเองอยู่ตรงหน้าของคนที่หมายมั่นปั้นมือว่าจะจีบ
"อย่ามากวน กำลังอ่านหนังสือ
"ถ้าไม่อยากให้กวนก็ตอบมาก่อนสิ..หนูรอคำตอบอยู่น๊า 😊
"ไม่ว่าง อยากกินก็ไปกินเอง
"กินคนเดียวมันไม่อร่อยนี่น่า..เพื่อนหนูโดดคาบอาจารย์แม่ศรีกันหมด มีแต่หนูนี่แหละเด็กดี ตั้งใจเรียนตลอดทั้งคาบเลยนะคะ ให้รางวัลหนูหน่อยสิ 😊
คนตัวเล็กรีบนำเสนอข้อดีของตัวเองทันที มีเท่าไหร่งัดมันออกมาให้หมด ยังไงๆต้องจีบรุ่นพี่จอมเย็นชาให้ติด คว้าหัวใจเขามาครองให้ได้
"กินคนเดียวไม่ได้ก็ไม่ต้องกิน
"ใจร้ายอ่ะ : พิ้งค์พลอยทำปากยู่ หน้างอเข้าหากันทันที เมื่อโดนคนตัวโตปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย
ตลอดระยะเวลาสองเดือนที่ผ่านมา...ตั้งแต่เข้าเรียนวันแรก จนถึงปัจจุบัน พิ้งค์พลอยรุกจีบเสือใต้ตลอด จีบทุกวัน วันละสามเวลา เช้า กลางวัน เย็น ไม่มีเหนื่อย ไม่มีท้อ คนน่ารัก สดใสยังคงทำหน้าตาแป้นแล้นใส่เขาทุกวัน เขาไม่ได้ปฏิเสธตรงๆแต่ก็ไม่ได้ยอมให้จีบแต่โดนดี วางท่าที่เป็นกลางมาโดยตลอด คนเป็นน้องขยันขายขนมจีบให้ไม่เว้นแต่ละวัน แต่คนหัวใจด้านชาก็ยังคงแสดงท่าทีเฉยชาใส่เธออยู่ดี งัดทุกกลเม็ดมาอ้อน ก็ไม่เป็นผล สงสัยที่คนเขาบอกว่าเสือร้าย นิ่งเรียบอย่างกับน้ำแข็ง ไม่มีความรู้สึกพิเศษต่อใคร..ดูท่าคงจะจริง..
"ไม่เคยบอกว่าใจดี
"ค่า..รู้แล้วค่า..นี่ก็ตามจีบมานานแล้วน๊า เมื่อไหร่จะใจอ่อนสักที ไปทานข้าวกับหนูสักวันไม่ได้เหรอคะ
"ไม่ว่าง...ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่อง ? : คนตัวโตเริ่มขมวดคิ้ว ก่อนจะปิดหนังสือลงแล้วกระแทกเสียงอย่างรำคาญ จนคนตัวเล็กถึงกับสะดุ้ง
"ขอโทษค่ะ...ทำให้พี่เสือโกรธอีกแล้ว ไปสำนึกผิดคนเดียวดีกว่า : คนตัวเล็กเอ่ยออกมาทีเล่นทีจริง ทุกครั้งที่โดนเขาดุ เธอมักจะลงโทษตัวเองโดยการขยับออกมาให้ห่างจากเขาราวๆสองเมตร แล้วก้มหน้าสำนึกผิดกับตัวเอง นั่งทำแก้มป่อง นิ้วชี้สองข้างจิ้มลักยิ้มตัวเองอยู่แบบนั้น ไม่ส่งเสียงรบกวนจนกว่าเขาจะอนุญาต
"หึ...ก็แบบนี้ทุกทีสินะ : ความคิดในใจของเสือใต้ ทำผิดทีไรเป็นต้องทำแก้มป่องแล้วจิ้มลักยิ้มตัวเองทุกที ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเธอทำตัวน่ารักน่าเอ็นดูเอามากๆ
- Writer
