คู่แข่งตัวท็อป
1498 Words
@ 8 เดือนต่อมา
"พี่เสือเหนื่อยไหมคะ หนูซื้อน้ำวิตามินมาให้...ดื่มหน่อยนะคะจะได้สดชื่น 😊 : พิ้งพลอยวิ่งมาหยุดอยู่ที่ขอบสนามบาส ช่วงสี่โมงเย็นของทุกวันเสือใต้จะมาซ้อมบาสเกตบอลที่โรงยิม มีหรือที่เธอจะพลาด ต้องมาคอยให้กำลังใจ ซื้อนั่นซื้อนี่มาคอยซัพพลอตตลอด
"ขอบใจ แต่ฉันมีแล้ว... : เสือใต้เดินผ่านหน้าเธอไป ก่อนจะไปหยุดฝีเท้าอยู่ที่ผู้หญิงอีกคน
"พี่เสือคะ..ปลาเอาน้ำมาให้ พึ่งซ้อมเสร็จคงจะเหนื่อยน่าดู..😊 : ปลาน้องรหัสจอมแอ๊บแบ๊วของเสือใต้ คู่แข็งตัวท็อบของพิ้งค์พลอย
"ขอบใจ : เสือไต้รับน้ำจากมือของปลาก่อนจะเดินผ่านหน้าไปอย่างไม่สนใจ ทำเอาคนตัวเล็กได้แต่มองอย่างเคืองๆ ทีของยัยปลาเน่าดันรับ แต่ของเธอกลับไม่รับ หมายความว่าไง...ยิ่งหงุดหงิดมากกว่าเดิมเมื่อมองไปเห็นสายตาท่าทางอย่างผู้ชนะของยัยปลาเน่านั้น
"กินเองก็ได้....ใจร้ายซะมัด ทีของคนอื่นล่ะรับ ของเราทำท่าอย่างกับรังเกียจ สองมาตรฐานชัดๆ : พิ้งค์พลอยบ่นพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะเปิดฝาขวดน้ำ ดื่มมันลงไปหนึ่งอึก แล้วเดินไปนั่งที่แสตนเชียร์
"หมับ !
ในขณะที่พิ้งค์พลอยกำลังจะยกขวดน้ำขึ้นมาดื่มอีกครั้ง ก็มีมือหนาของใครคนหนึ่ง..ยื่นมาคว้าน้ำขวดที่เธอพึ่งจะดื่มไปหมาดๆ ก่อนจะแย้งจากมือเธอไป ทำเอาคนตัวเล็กถึงกับทำหน้าบึ้งออกมา คนยิ่งกำลังหงุดหงิด กำลังจะด่า แต่พอเห็นว่าเป็นเสือใต้เท่านั้นแหละ รอยยิ้มบนใบหน้าปรากฏขึ้นมาให้เห็นทันที
"พี่เสือ ! 😊
"แลกกัน ฉันไม่ชอบดื่มน้ำเปล่า : เสือไต้เอาน้ำขวดที่ปลาให้ แลกกับน้ำของพิ้งค์พลอย
"แต่ว่าขวดนั้น หนูดื่มละ.... ! : เขายกมันขึ้นมาดื่มอย่างกระหาย โดยไม่สนใจสิ่งที่พิ้งค์พลอยกำลังจะบอกเลยสักนิด ดื่มมันจนหมด แล้วคืนขวดให้เธอ ก่อนจะวิ่งลงสนามอีกครั้ง ทำเอาคนที่นั่งมองถึงกับอ้าปากค้าง เธอพยายามจะบอกแล้วนะว่าขวดนั้นเธอดื่มแล้ว แต่เขาดันมาหยิบไปดื่มต่อ นี่เท่ากับว่า..สองคนดื่มน้ำจากปากขวดเดียวกัน..จะเป็นการจูบทางอ้อมหรือเปล่าน๊า..คนตัวเล็กได้แต่คิดแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ออกมา ก่อนจะคิดได้ว่าต้องหันไปเยาะเย้ยอีปลาเน่าสักหน่อย มาทีหลังแต่ดังกว่า ..หึ..
"อุ้ย ! ผู้ดื่มน้ำต่อจากปากขวดเดียวกันด้วยอ่ะ 😆 : คนที่เหนือกว่าได้แต่ส่งสายตายิ้มเย้ยอีกคนออกไป
"กรี๊ด..!! ปรี๊ดแตก : ปลาโมโหสุดขีด..แต่ทำอะไรไม่ได้....ได้แต่ข่มอารมณ์เอาไว้ในใจ ไม่กล้าแสดงท่าทีไม่พอใจให้เสียภาพลักษณ์ของสาวหวาน เรียบร้อย แอ๊บแบ๊ว...ดาวคณะวิศวะ
ระหว่างการซ้อมพิ้งค์พลอยจะคอยถือกล้องถ่ายภาพติดตัวไว้ตลอด..มือเรียวกดชัตเตอร์รัวๆ ถ่ายทุกอิริยาบถของเสือใต้ ไม่ว่าจะเป็นตอนกระโดด ตอนวิ่ง หรือแม้แต่ตอนชู้ตลูกบาสลงห่วงก็ไม่ให้พลาด ก็เรียนสาขาการถ่ายภาพนี่น่า ฝีมืออย่างเธอระดับช่างภาพมือโปรเชียวนะ
"สู้ๆนะคะคนเก่งของหนู 😊😊 : เสียงร้องเชียร์ดังไม่หยุด ทั้งเสียงจากนักศึกษาหญิงคนอื่นๆ และเสียงของเธอ เปล่งเสียงดังจนคอแทบแตก คนตัวโตก็ไม่หันมามองเลยสักนิด มีบ้างบางจังหวะที่เขาบังเอิญชำเลืองมาทางเธอ คนตัวเล็กรีบยิ้มแป้นชู้สองนิ้วให้เขาเห็นทันที
เวลาผ่านล่วงเลยมาจนถึงหกโมงเย็น..การซ้อมจึงสิ้นสุดลง พิ้งค์พลอยรีบวิ่งมาดักหน้าเสือใต้ทันที
"เดี๋ยวก่อนค่ะ..!!
"........... (เสื้อใต้เงียบก่อนจะมองหน้าคนตัวเล็กคิ้วขมวดชนกัน)
"หน้าบึ้งเชียว..หนูก็แค่จะมาบอกว่าพรุ่งนี้หนูคงไม่ได้มาหาพี่เสือนะคะ ขอลาจีบหนึ่งวัน หนูต้องไปช่วยอาจารย์ถ่ายภาพโปรโมทคณะ
"อืม..แค่นี้ใช่ไหม
"ทำหน้าแบบนี้อีกแล้ว..จะเข้มไปไหน คุยกับหนูก็อ่อนโยนบ้างสิคะ..หนูจะได้มีกำลังใจจีบพี่ต่อไง 😊
"ไม่ได้ขอให้จีบ..เธอเสนอตัวเอง
"อึก...แรงอ่ะ...การที่หนูมาจีบพี่ไม่ได้แปลว่าหนูจะยอมถวายตัวให้พี่นะคะ หนูชอบพี่แต่ก็ไม่คิดจะทำลายศักดิ์ศรีของตัวเองหรอกนะ คนแบบหนูไม่ได้ให้ใครเอาไปพร่ำเพรื่อ......
"หึ...พูดดีแต่ปากหรือเปล่า
"ชิ..ปากร้ายแต่กับหนูหรือเปล่า ทีกับยัยปลาเน่า ไม่เห็นจะทำท่าทีเย็นชาขนาดนี้เลย น้อยใจแล้วนะ
"จะดีกว่านี้ถ้าพี่ทำกับผู้หญิงทุกคนเหมือนที่ทำกับหนู
"ฉันจะพูดกับใครยังไงก็เรื่องของฉัน เกี่ยวอะไรกับเธอ
"ไม่เกี่ยวหรอกค่ะ หนูแค่ชอบที่พี่เป็นคนแบบนั้น อย่างน้อยวันใดที่พี่ชอบหนูขึ้นมา หนูจะได้มั่นใจว่าพี่ไม่ได้มีนิสัยเจ้าชู้ หัวงูไงคะ
"ใครจะชอบเธอกัน...
"มันก็ไม่แน่หรอก..หนูออกจะน่ารักขนาดนี้..ใช่ไหมคะ (คนตัวเล็กยิ้มให้จนตายี่)
"ไม่กวนแล้วนะคะ..หนูต้องรีบกลับ เดี๋ยวไม่ทันรถ
"อ้าว..แล้วน้องพิ้งค์กลับบ้านยังไง..วันนี้มาคนเดียวไม่ใช่เหรอ...นี่ก็ค่ำแล้วนะ : จอมทัพเอ่ยถามออกไป ปกติจะเห็นเธอมากับเพื่อน แต่วันนี้มาคนเดียว แล้วจะกลับยังไงล่ะทีนี้
"กลับรถเมย์ค่ะ 😊 10 บาท ตลอดสาย ถึงปากซอยเข้าคอนโดเลย
"บ้านน้องก็รวย ทำไมไม่ขับรถมาล่ะครับ : จอมทัพ
"พิ้งค์ไม่กล้าขับค่ะ..เมื่อปีที่แล้วเคยเกิดอุบัติเหตุ เลยไม่กล้าขับรถอีกเลย... 😊 : พิ้งค์พลอยแทนตัวเองว่าพิ้งค์กับทุกคน ยกเว้นกับคนที่เธอชอบอย่างเสือใต้ เธอจะแทนตัวเองว่าหนูเสมอ..คำๆนี้ให้เขาแค่คนเดียวเท่านั้น
"ไอ้เสือ..มึงไม่ไปส่งน้องหน่อยเหรอ อุตส่าห์รอมึงจนซ้อมเสร็จ : จอมทัพ
"ไม่ใช่ธุระ..ทางผ่านก็ไม่ใช่ คนหน้านิ่งตอบกลับมาเล่นเอาคนฟังหัวใจเจ็บจี๊ดไปทันที แต่ก็ยังทำท่าทีเป็นไม่สนใจกับคำที่เขาเอ่ยออกมา...ยังคงยิ้มกว้างให้เขาอย่างเช่นเคย
"ไม่เป็นไรค่ะ..พิ้งค์กลับเองได้ ไม่รบกวนพี่ๆหรอกค่ะ..ไปนะคะ สวัสดีค่ะ
คนตัวเล็กยกมือขึ้นไหว้คนที่โตกว่า ถึงจะแก่นจะเฟี้ยวแค่ไหน แต่เรื่องมารยาทเธอก็ไม่เคยเป็นสองรองใคร ปฏิบัติตัวดีเสมอต้นเสมอปลายตลอด ไม่เคยออกนอกลู่นอกทางเลยสักครั้ง
เมื่อเอ่ยคำลาคนเป็นพี่เสร็จ พิ้งค์พลอยรีบหอบกระเป๋าและหนังสือ วิ่งออกไปรอรถเมย์ที่หน้ามหาลัยทันที อย่างที่จอมทัพบอกบ้านของเธอรวยระดับมหาเศรษฐี แต่พิ้งค์พลอยนั้นเธอชอบใช้ชีวิตแบบติดดินเสียยิ่งกว่าอะไร เนื่องจากพ่อของเธอทำงานเป็นนักการทูตประจำอยู่ที่ประเทศอังกฤษ แม่ของเธอเองก็ตามไปอยู่ที่นั่นด้วย เดิมทีแล้วพ่อกับแม่จะให้เธอไปเรียนต่อที่อังกฤษ แต่ตัวเธอเองอยากเรียนที่ประเทศไทยมากกว่า เพราะเป็นบ้านเกิด และอีกอย่างเธอไม่ชอบการใช้ชีวิตที่ต่างประเทศ จึงเลือกที่จะใช้ชีวิตอยู่ที่ประเทศไทย โดยมีน้องชายของพ่อ มีศักดิ์เป็นอาแท้ๆ คอยดูแลควบคุมพฤติกรรมเธออยู่ นานๆทีเธอจะบินไปหาพ่อแม่สักครั้ง บ้านหลังใหญ่ที่มีเธอเป็นเจ้าของมันเงียบเหงาเกินไป เมื่อเรียนจบมัธยมปลาย เธอจึงย้ายมาอยู่ที่คอนโดเพราะมันสะดวก สบายมากกว่า และอีกอย่างมันอยู่ไม่ไกลจากมหาลัยมากนัก ขึ้นรถสามป้ายรถเมย์ก็ถึง คนขับรถก็มีอยู่หรอกนะ แต่อย่างที่บอกเธอชอบทำตัวธรรมดาติดดิน ไปไหนมาไหนเองคนเดียวสะดวกมากกว่า
"ไอ้เชี้ยมึงนี่มันโคตรไม่เป็นสุภาพบุรุษ ให้น้องกลับคนเดียวได้ไง... : จอมทัพตำหนิคนเป็นเพื่อนที่ปล่อยให้พิ้งค์พลอยนั่งรถเมย์กลับ
"ใจดีขนาดนั้น ทำไมไม่ไปส่งเองเลยล่ะ
"ไม่ต้องบอก..กูกำลังจะตามน้องไปเนี้ย : จอมทัพ
"ไม่ต้อง !!!....
จอมทัพที่กำลังจะเร่งฝีเท้าตามพิ้งค์พลอยไป แต่โดนเพื่อนรักเบรกจนหัวทิ่ม คิ้วหนาขมวดเข้าหากันทันที บอกให้ไปส่งก็ไม่ไป แต่พอเขาจะไปกลับมาห้าม อะไรของมันเนี้ย
- Writer
