ลูกกวาดยิ้มรับตามด้วยการพยักหน้าทันที
“ฉันเชื่อใจนาย นายเองก็เป็นแฟนคนแรกของฉัน เป็นผู้ชายคนแรกที่ฉันรู้สึกดีด้วยเหมือนกัน”
“ขอบคุณนะครับ ขอบคุณที่คุณมองมา”
“แต่ตอนนี้เหมือนว่าไม่ใช่มีแค่ฉันที่มองนายนะ แต่เหมือนว่าพี่สาวของนายและพี่ชายของฉันก็กำลังมองมาที่เราเหมือนกัน” ลูกกวาดยกมือขึ้นลูบแก้มของตัวเองเบาๆ ไม่ปฏิเสธเลยว่าการแสดงออกอย่างตรงไปตรงมาของริกเตอร์มันทำให้เธอรู้สึกเขิน
“เข้าบ้านก่อนนะ ผมขอเวลาคุณแค่แป๊บเดียวแล้วจะยอมให้คุณกลับบ้าน”
“ได้สิ” ลูกกวาดพยักหน้ารับ รู้ดีว่าเหตุผลที่ริกเตอร์พูดแบบนี้มันเป็นเพราะเขาไม่อยากปล่อยให้เธอกลับบ้านดึกๆ คนเดียว เพียงแค่คิดว่าเขาห่วง หัวใจดวงน้อยมันก็ยิ่งพาลเต้นแรง
“สวัสดีค่ะพี่ภัส เห็นคุณแม่โทรหาน้องบอกว่าวันนี้ไปทานข้าวที่บ้านกันเหรอคะ ทำไมถึงกลับไวนักล่ะ”
“พี่กับมินแวะเช็กความเรียบร้อยของงานแต่งน่ะ”
“จะว่าไปแล้วก็อีกไม่กี่วันแล้วนี่นา ต
