Hate and Love

“HAL PAST 2”

Umuwi siyang kasama ang kuya niya,galing na pala ito sa bahay nila ngunit hindi lang siya naabutan kaya pinuntahan siya nito sa eskwelahan kung saan tinuro ng ina.

Papalabas na daw siya ng ituro ng gwardiya kung saan papasakay din siya sa jeep kanina kaya nasundan siya nito.

Masaya siyang makita ang pinsan niya halos sampung taon din na wala silang kumunikasyon dahil sa lumipat sila ng bahay ng masunugan sa dati nilang tinitirhan.

"Kuya why your surname is Anderson now? Nagtataka talaga siya kasi ang alam niya apelyido ng tiyahin niya ang gamit nito.

"My dad change it and make it legalized after my mom married him"anito.

Ang alam niya kasi kaya pumunta ang mga ito sa america dahil ikakasal ang tiya niya sa amerikanong boyfriend nito.

Namamaga pa rin ang mga mata niya na pilit niyaNg kinukubli sa ina.

"Nak umiyak kaba?nagtatakang tanong nito sa kanya.

Ayaw man niyang magsinungaling sa ina pero dapat na rin niyang sabihin dito.Sasabihin na niya dito ang lahat ayaw niyang maglihim dito ito na lang ang kakampi niya at wala nang iba.

Nang biglang tumayo ang pinsan niya at magpaalam na nakuha siguro nito na dapat silang mag usap ng ina.

"Tita i have to go now babalik ako bukas para asikasuhin ang lahat ng papeles" paalam nito.

"Cge anak hihintayin kita bukas"tangi lang nasabi ng ina.

Kahit gusto pa niyang makausap ang pinsan alam niyang hindi ito mapigilan dahil alam nito maag uusap silang mag ina.

"Il see you tomorrow little bunny ihatid kita sa school"anito sabay halik sa ulo niya at nagpaalam na.

"Bye kuya ingat ka!

Tumalikod na ito sa kanila at lumabas ng bahay nila hindi na sila hinayaan na ihatid pa ito sa labasan.

"Nak may problema ba?usisa ulit nito.

Kaya tumulo na naman ang luha niya sa nangyari sa kanya.

"Sabihin mo kay nanay nak ang problema? Alo ng ina.

Sunod sunod na patak na ng luha anag umaagos sa mata niya pero naglakas loob siyang sabihin sa ina,magalit man ito tatanggapin niya kasalanan niya ang lahat."nay bu-buntis po ako"humagulgol na siya ng iyak na umakap sa ina.

Kung sampalin siya ng ina at saktan tanggapin niya "nay patawarin mo ako,patawad nay"

Akala niya sasampalin siya ng ina ng itaas nito ang mukha niya ngunit pinunasan lamang nito ang hilam niyang mukha ng luha.Mas lalo siyang napahagulgol sa ginawa ng ina kaya mas lalo siyang yumakap dito.

"Nay patawarin mo ako" hingi niya ng patawad dito ulit.

"Tama na nak makakasama yan sa mga apo ko"alo na nito.

"Nay iniwan na ako,patawad"muli niyang saad na umiiyak.

"Tahan na,andito pa naman si nanay kahit iniwan ka niya"naiiyak na ding sambit nito.Alam niya nasaktan niya ng sobra ang ina pero tinanggap nito ang lahat.

"Nay salamat sa lahat ng pagmamahal mo sakin".

"Anak kita kaya ano pa man ang mangyari karamay mo ako ikaw na lang ang meron ako na iniwan ng tatay mo ayokong pati ikaw mawala sa akin kaya anak palakihin natin yang anak mo kahit wala itong ama na kilalanin andito ako para sa inyo mahal na mahal kita anak"umiiyak nitong saad.

Nag iyakan na lamang silang dalawa simula ng maliit siya ito na ang nakagisnan niya dalawang taon pa lang siya ng mamatay ang ama sa isang contruction site na pinagtrabahuan nito nabagsakan ito ng ginagawa nilang building kaya duon ito namatay kaya ang ina na nagtaguyod sa kanya hangang ngaun.

Naglalaba ito sa isang pamilya 3 beses sa isang linggo at ito lang pinagkukunan nilang dalawa ng pagkain at pang araw araw nila,pano na sila ngaun dumagdag pa ang nasa sinapupunan niya at ang bata pa niya maging ina.

"Nay pano na ako ngaun anong ibubuhay ko sa anak ko"tumulo na naman ang luha niya sa iisiping iyon.

"Anak andito si nanay wag kang mag alala makakaya natin to" hinihimas nito ang buhok niya kaya kumakalma talaga siya pag ganito na ang ginagawa sa kanya ng ina simula pa ng maliit siya.

"Magtatrabaho ako nay habang maliit pa ang tyan ko"pursigido niyang saad.

"Oh siya tama na yan sa pag iyak mo baka mapano ka pa pagtulungan natin to nak di ba sabi ko lagi kaya natin to" ani ng ina.

Tumango siya dito at ngumiti na lumuwag na ang dibdib niya mahal na mahal talaga siya ng ina.

Tumayo siya at pumasok sa kwarto niya at nahiga duon pagod na pagod ang katawan niya ngaung araw namamaga ang mga mata niya sa pag iyak kahit aywaw niyang mag isip hindi niya maiwasan.

Naging sentro ito ng buhay niya lahat binigay niya pero ito lang pala ang kapalit sa pagmamahal niya ang masaktan at lokohin lamang siya nito hindi na naman niya maiwasan na hindi umiyak hangang sa nakatulugan na lamang niya ang pag iyak.

Umaga na siya nagising sa sobrang pag iyak kaya maga pa ang mga mata ayaw niyang pumasok ngaun alam niyang masasaktan lang siya ng sobra pag nakita niya ang lalaking iyon kasama ang bruha nitong babae.

Ayaw niya munang pumasok hayaan na muna niya makapagpahinga ang isip niya at makapag isip ng tama.Mahinang katok ang narinig niya kaya bumangon siya at binuksan ang pintuan ng kwarto niya.

Gwapong mukha ng kuya tan-tan niya ang bumungad dito kaya kaaagd siyang ngumiti at niyakap ito.

"Hey,why still in bed?your not going to school today? Nagtatakang tanong nito.

Iling lang ang sagot niya dito,"bukas na lang ako papasok".

"Ok if thats what you want you can come wuth us today"aya nito sa kanya.

"Saan naman?

"We need to process all the documents you needed to go to america"baliwalang sabi nito na ikinalaki ng mga mata niya.

"Talaga kuya"masaya niyang sambit.

"Yes,and thats a good thing for you to move on with your child"anang kuya niya.

"Yeah,tama ka kuya,tanggap ko na,na.kaming dalawa lang ng anak ko"malungkot niyang sagot dito.

"Dont say that little bunny were here for you always remember that"alo nito at niyakap siya.

"Thank you Kuya"

"So for now fix yourself and after we will go"tulak na nito sa kanya pabalik sa kwarto niya.

Kaya sumunod siya sa sinabi nito naligo muna siya at nagbihis ng maayos niyang damit bago lumabas ulit at dumeretso sa kusina kung saan anduon ang ina at pinsan.

Nagtatawanan pa ang mga ito ng maabutan niya kaya umupo siya at nakisali sa pinag uusapan ng mga ito.

Hanggang sa matapos silang kumain ng almusal at gumayak ang ina para sa pag alis nilang tatlo.

Maghapon silang naglalakad ng mga papeles na kailangan nila naging madali rin dahil kilalang tao din pala sa america ang naging asawa ng tiyahin niya kaya marami din itong koneksyon kaya napabilis ang lahat ng documento nilang mag ina.Mag aantay na lamang siya ng isang linggo para makaalis na.

Kukuha na lang siya ng exam para sa mga grado niya hindi na niya hinagad ang karangalan na pinangarap niya nuon alam niyang hindi na arin maabot pa.Kailangan na rin niyang makausap ang principal nila para maka advance na siya sa pag exam at makuha lahat ng kailangan niya sa eskwelahan.

Kinausap na rin siya ng pinsan na duon na rin siya mag aral ng college pagkapangaNak niya.

Kaya ngaun taas noo siyang naglalakad kasama ang kuya niya sa tabi na nakaakbay sa kanya wala siyang pakialam sa mga tingin at sasabihin sa kanya.

Deretso ang tingin niya at lakad niya patungo sa principals office kung saan kakausapin nila ito.

Halos manlamig ang buong katawan niya ng masalubong ang taong ayaw na niyang makita pa.Kung nakakamatay lang ang tingin baka natumba na siya.

Ito pa talaga ang may gaNang magalit sa kanya samantalang ito ang may malaking kasalanan sa kanya.

Hindi na niya sinulyapan pa ito magsama sila ng babaeng halos lumabas ang gilagid sa ngisi nito.

Wala siyang pakialam na kaya hinila na.niya ang pinsan papasok sa loob.

Pagkatapos pumayag ng principal nila ay laking pasalamat niya kailangan lang niyang paghandaan ang mga exams na ibibigay at kailangan din niyang ipasa lahat iyoN.Dalawang araw lang ang binigay sa kanya para paghandaan ang mga ito kaya pagkatapos nilang lumabas sa opisina nito ay deretso sila sa sasakyan ng pinsan at umuwi na para paghandaan ang exam niya.

Ready na siya ngaung araw ang binigay na date para sa exam niya handa na siya maayos na rin ang isip niya.Naglalakad siyang mag isa hindi pa niya nakikita ang dalawang kaibigan baka tawagan na lang cguro nito simula kasi ng nangyari yun pinatay na niya ang celphone niya at hangang ngaun dipa niya nabubuksan.

Tuwid ang tingin niya sa daraanan niya at hindi pinapansin ang mga taong nasa paligid ng may humaklit sa braso niya.

"Leigh can we talk please? Boses ng taong ayaw na niyang makita at makausap pa.

"We dont have nothing to talk anymore so please release my arm? Matatag niyang saad ayaw niyang ipakita na mahina siya baka pagtawanan lang siya nito.

"Im sorry leigh its not my intention to hurt you?sumamo nito na hindi pa pa rin binibitawan ang braso niywa.

"I dont need your sorry,ginawa mo na nasaktan muna ako kaya kung pwede let go my arm" hinila na niya ang braso kaya nabitawan na din nito.

"Im so sorry leigh just hear me to explain everything,please pakinggan mo muna ako"malungkot nitong saad.

Wala na siyang pakialam ayaw na niya marinig kahit anong paliwanag nito nasaktan Na siya."no need keep it to yourself" matapang niyang saad at tinalikuran ito.

"Leigh please im sorry"sigaw pa nito.

Pero hindi na niya pinansin pa after niyang matapos at makuha ang kailangan kalimutan na rin niya ito.

She will moved on together with her child.

"Goodbye Juan Klevin Montero".