ติดใจ

เดชลุงยาม

เมื่อโดยสารลิฟต์ขึ้นไปจนถึงชั้นออฟฟิศ เธอพยายามตั้งสติให้สตรองที่สุด เมื่อต้องเผชิญหน้ากับนายเดชาตัวแสบที่ทำการแบล็กเมย์เธออย่างเลวร้าย แน่นอนว่าครั้งนี้มันจะต่างจากทุกครั้งที่เคยเจอกัน

“อ้าวคุณอร มาแล้วหรือครับ” เดชายืนรอเธออยู่ที่หน้าประตูลิฟต์ ด้วยสีหน้าท่าทางน่ารังเกียจ สายตาหื่นอย่างที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อนทำให้เธอรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว ลมหายใจที่ดังแรงกว่าปกติทำให้รู้ได้ทันทีว่ามันกำลังอารมณ์ขึ้นแค่ไหน

“ไหนล่ะโทรศัพท์ เอามาสิ ฉันจะได้ลบคลิป”

“ลบแน่ แต่ต้องหลังจากที่เรา...” สายตาของเดชามองเธออย่างลวนลาม ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

“ทำไมลุงต้องทำอย่างนี้ด้วย ลุงเคยเป็นคนดีที่น่านับถือ แล้วอะไรมันเข้าสิงให้ลุงทำแบบนี้”

เดชาหัวเราะ “ไม่เอาน่า ผมก็แค่ผู้ชายคนหนึ่ง ไม่ได้วิเศษวิโสมาจากไหน อย่ามัวแต่พูดมากเลย ตอนนี้ผมเ****นจนจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว คุณอรเองก็เ****นเหมือนกันนี่นา มามะ มาทำด้วยกันในสนุกสุด ๆไปเลยดีกว่า”

อรวิภาใจเต้นรัวไปหมด วินาทีนี้เธอทั้งกลัวทั้งเกลียดและตื่นตระหนกอย่างบอกไม่ถูก

“ตอนนี้เลยเหรอ แล้วในออฟฟิศเนี่ยนะ ลุงจะบ้าเหรอ วงจรปิดเต็มไปหมดแบบนี้ ถ้าใครมาเห็นเข้า...”

“จุ๊ ๆ ไม่ต้องห่วงครับ ผมปิดกล้องไว้หมดแล้ว ตอนนี้เราสองคนสามารถทำกันตรงไหนก็ได้ บนโต๊ะทำงานของบอสก็ยังได้เลยครับ ถ้าคุณอรต้องการ”

ไอ้บ้าโรคจิต...เธออยากจะตะโกนด่านายเดชาให้มันหายแค้น แต่ก็คงไม่ทำให้เขาสำนึกได้

“ก่อนที่จะทำ...ฉันจะแน่ใจได้ไงว่าลุงยังไม่ได้ส่งคลิปให้ใครอีก นอกจากฉัน ฉันขอดูโทรศัพท์หน่อย”

“อย่าคิดว่าผมโง่น่า ขืนให้โทรศัพท์คุณไป คุณก็ลบคลิปของผมสิ ไม่เอาน่า บอกแล้วไงว่าเชื่อใจผมได้ ผมขอแค่ครั้งเดียว แล้วผมจะไม่ยุ่งกับคุณอรอีกเลย เว้นแต่คุณอรจะต้องการ”

“เลว! ฉันไม่มีวันต้องการคนอย่างแกหรอก สารเลว ครั้งนี้ฉันจะถือว่าทำบุญให้หมามันละกัน”

“ผมยอมเป็นหมา ถ้าได้เอากับคุณ ยังไงคุณก็อย่าลืมแล้วกันว่าเคยเอากับหมา!”

เสียงหัวเราะเย้ยหยันของนายเดชมันทำให้เธอเจ็บจี๊ดเข้าไปถึงทรวงใน แต่ก็ยังไม่เจ็บใจเท่ากับการต้องพลีร่างกายให้แก่ชายแก่วัยห้าสิบที่เป็นเพียงยามของบริษัท

“ผมก็แค่หมาไทยขี้เรื้อน ๆ ครับ แต่รับรองว่าดุกว่าล็อตไวเลอร์ กัดเก่งกว่าพิตบูลแน่นอน”

นายเดชาตาวาววิบ แลบลิ้นเลียริมฝีปากจนมันวาวราวกับอยากอาหารเต็มแก่ เขาหายใจแรงขึ้นเมื่อย่างสามขุมเข้ามาประชิดร่างเธออย่างย่ามใจ แล้วพยายามจับหน้าอกทรงโตของเธออย่างเย้าหยอก

“อย่านะ...” เธอพยายามปัดป้อง ผลักมือเขาออกเท่าที่จะทำได้ ซึ่งอาจทำให้มันโกรธจนอาจเผลอใช้แรงกับเธอ แต่เปล่าเลย มันกลับหัวเราะด้วยความสนุก ที่ได้เห็นแมวอย่างเธอหวาดกลัวและพยายามหนีมือของเขา แต่ก็ทำไม่ได้

“มามะคนสวย มาให้ลุงเดชเอาซะดี ๆ แล้วลุงเดชจะทำให้หนูได้ขึ้นสวรรค์นะครับ”

นายเดชาพยายามที่จะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเธอออกทีละเม็ด แต่ไม่ทันใจ จึงออกแรงดึงจนกระดุมร่วงกราว จากนั้นก็แหวกสาบเสื้อสีขาวออกอย่างหยามใจ เผยให้เห็นบราเซียสีเนื้อที่ห่อหุ้มทรวงอกขนาดจัมโบ้ของเธอเอาไว้

“ว๊าย! อย่านะลุง”

“โอวขาวชะมัด! อย่าอะไรล่ะ เดี๋ยวลุงทำให้นะ รับรองหนูอรต้องชอบ” นายเดชาไม่พูดเปล่า ดันร่างเธอให้นอนลงบนโต๊ะทำงานของยามรักษาการณ์ ขึ้นนั่งคร่อมแล้วใช้มือขวารวบข้อมือทั้งสองข้างของเธอไว้เหนือศรีษะ