เต้าทรวงของอี้หรูถูไถไปบนแผงอกของฟ่านอี้ ยอดถันสีชมพูหดเกร็งเมื่อเจอน้ำเย็น ยอดถันเสียดสีบนแผงอกทำให้ความเป็นชายของเขาตื่นตัวขึ้นมา หากไม่ได้ปลดปล่อยคงลำบากไม่น้อย ฟ่านอี้พยายามหาเหตุผลว่าเหตุใดเขาจึงอารมณ์ขึ้นง่ายนักเมื่อใกล้ชิดนายหญิง
นางยั่วเย้าหรือเขามันง่ายเกินไป
มันมีเพียงสองประเด็นนี้ นางยั่ว หรือ เขาง่าย
ชายหนุ่มขบฟันเข้าด้วยกัน พยายามอดทนต่อสิ่งยั่วเย้าตรงหน้า
"ข้าบอกให้ไปต่อในรถม้า"
ฮึๆๆๆๆ ฟ่านอี้หัวเราะในลำคอ
"จ้องแต่จะงาบข้าเข้าปากสินะ" สายตาคมกล้ามองสตรีตัวเล็กสุดร้ายกาจ
"นี่..เจ้า" อี้หรูเริ่มหงุดหงิดตามประสาคนอยากได้อะไรต้องได้ เจ้าทาสชายผู้นี้บังอาจนัก ไม่ยอมอุ้มนางเข้าในรถม้าเสียที
นางทั้งเขินอายแทบแทรกแผ่นดินหนี เมื่อทาสหนุ่มรูปงามมิได้อุ้มร่างนางขึ้นจากน้ำเสียโดยไว
"ฟ่านอี้ เจ้าคนโง่"
"ใจเย็นก่อนนายหญิง ข้าเพิ่งปล่อยม้าไปเล็มหญ้า นำรถม้าออกจากปะอกม้า รถม้าจอดหน
