“พี่วาคีลใจอ่อนให้แกแล้วเหรอ” โยเกิร์ตเอ่ยถามมิวนิคเสียงเรียบ พลางยกเครื่องดื่มตัวเองขึ้นมาดื่ม
“ใกล้แล้วล่ะ”
“อ๋อ…” มือเรียวของโยเกิร์ตเผลอบีบแก้วเครื่องดื่มของตัวเองแน่น หลังจากได้ยินคำตอบของมิวนิค ริมฝีปากอวบอิ่มเผยยิ้มแสร้งทำเป็นดีใจด้วย หากแต่ภายในใจสวนทางกันโดยสิ้นเชิง
ไม่ได้ยินดีที่วาคีลและมิวนิคใกล้จะกลับมาคืนดีกัน ยิ่งรู้ว่าวาคีลใกล้ใจอ่อนให้มิวนิค ยิ่งทำให้ไฟแค้นถูกสุมมากขึ้นเรื่อยๆ
“ว่าแต่แกเถอะ เมื่อไหร่จะมีแฟนสักที”
“ฉันเองก็รอเขาอยู่เหมือนกัน”
“รอใคร” เธอหันไปมองโยเกิร์ต
“นี่แกซุ่มมี?”
“เปล่า ฉันหมายถึง รอเขาคนนั้นทิ้งผู้หญิงคนนึงอยู่”
มิวนิคทำหน้างุนงง อย่างไม่เข้าใจว่าเพื่อนสนิทหมายถึงใคร
“บอกได้ไหมว่าใคร”
“ขออุ๊บไว้ก่อนนะ” โยเกิร์ตพูดแล้วยิ้ม
“ความลับเยอะจริงๆ” โยเกิร์ตนับว่าเป็นคนที่มีความลับเยอะที่สุดในกลุ่มแล้วก็ว่าได้ ซึ่งเธอไม่ได้คะยั้นคะยอให้โยเกิร์ตบอก
