แกก
แก้วกลายใบกระทบกันเนืองแน่นเด็กช่างหลายสิบคนนั่ง เถียงนา ตั้งวง
"ได้ยินคนในตลาดพูดว่าร้านเจ๊นางจะมีคนมาเปิดแทนแล้ว" เพื่อนคนหนึ่งเอ่ย
"ใครวะมึงรู้ไหม" มวยถาม
"ไม่รู้แต่ลุงขับสามล้อบอกเป็นลูกเจ๊นางเข้าเมืองกรุงไปตั้งแต่ยังเล็ก"
"สวยไหมมึงเห็นยัง"
"กูยังไม่เห็นเพราะยังไม่เปิดไฟมืดทึบ กูขี่รถวนสามรอบรอแดกเหล้าแดง สรุปกลับมาซดเหล้าขาวเนี่ย"
ตึก ตึก ตึก
ฝีเท้าสามคนเดินตรงดิ่งมาพรรคพวกของกลุ่มพาสาวสวยมาด้วย
"นี่น้องโบว์เด็กฝั่งกระทู้ น้องแม่งอยากเสียวแบบเปลี่ยวจิต"
ทุกคนหันขวับมองเรือนร่างขาวตัวเล็กเย้ายวนก่อนที่จะถูกจูงมือเดินเข้าในห้องเปล่า
"มึงจะเอาไหมไอ้แสง" มวยหันมาถามเพื่อน
"กูกำลังแดกเหล้าอยู่ไม่เห็นหรือไงพวกมึงจัดไปก่อนเลยเดี๋ยวกูเก็บร่องรอยตาม"
"ชักช้าตลอดนะมึง"
"ชักไวจะเดี๋ยวแตกเร็ว"
"ครับถุ๊ยยยย!! กูไปก่อน"
อ๊าย์ ~ อ๊าง์~
เสียงเถียงนาสั่นไหวตามแรงกระแทก เมื่อสาวเจ้าใจเด็ดร่วมวงเผด็จแบบหมู่คณะทำให้เหล่าชายฮึกเหิมถาโถมความเสียวให้โดยละเลงถูท่อนเอ็นไปทั่วทุกรูร่องในร่างกาย พร้อมทั้งสอดใส่สลับกันไปมาอย่างเมามันส์จนเสาไม้สั่นสะท้านสะเทือน
ชั่วโมงต่อมา
บรรดาชายหนุ่มต่างหมดเรี่ยวแรงทยอยกลับบ้านเหลือเพียงมวยกับแสงที่นั่งซดเหล้าอยู่
"เนียนดีไปเอาสิ อย่าลืมยืดอกพกถุงด้วยนะมึงยิ่งห่ามอยู่" มวยหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดขมวดคิ้วมองแสงลุกยืน "มึงยืนตรงๆ ก่อนไหม..ขามึงกำลังทะเลาะกันอยู่หรือเปล่าดูไม่สามัคคีกัน"
"คนอย่างกูต่อให้เมาคลานเป็นหมาแต่ถ้าผู้หญิงมาอ้าขาให้กูก็สามารถจัดได้ชุดใหญ่ไฟกะพริบ"
"มึงจะเปิดคณะหมอลำ"
"บอกว่าอย่าขอหมอลำ ถุ๊ยยยยย! เดี๋ยวกูถีบปากแตก"
แสงยกเท้าจะเตะเพื่อนที่พูดกวนอารมณ์ก่อนจะปลดเข็มขัดเพื่อไปเสพสมความเสียวต่อจากพวก
อ๊าส์~อึ~ย๊ะ~
เสียงครางดังขึ้นอีกระลอกแม้เขาจะเมาแค่ไหนแต่แรงกระหายไม่มีตก
โต้มมมม
ประตูไม้แทบพังเมื่อโดนเท้าถีบเต็มแรงชายฉกรรจ์ถือไม้เดินเข้ามาหลายคน
"มึงเอาเมียกูเหรอไอ้สัส!!"
"...."
"นี่สภาพเมียกูเหมือนโดนทั้งตำบลพวกมึงโคตรเหี้ย งั้นแดกไม้หน้าสามหน่อย''
ตุบ!
ผวะ!
เคว้ง!
ด้านนอก
"โอ้โหวันนี้ไอ้แสงฟิตจัดกระแทกจนเถียงแทบพังเลย เอวมันยิ่งกว่ารถอีแต๋นใส่มอเตอร์หัวฉีดอีกนะเนี่ย ฮ่าๆ"
มวยออกมายืนฉี่ไม่ไกลหลังจากเดินกลับไปเห็นเถียงนาสั่นไหวแรงจึงยืนสูบบุหรี่ต่อ
อนามัยตำบล
"มึงเจ็บไหม" มวยถามเมื่อพาเพื่อนมาทำแผล "มึงส่ายหน้าไปมาอ๋อออ..ไม่เจ็บมากกูโล่งใจ"
"ไม่เจ็บพ่อมึงสิ!! กูพูดไม่ได้สำลีเต็มปาก"
"โทษๆ ฮ่าๆ ฮ่าๆ"
หลังจากทำแผลแสงก็เดินเป๋โซซัดโซเซออกมาโดยมีอาม กับ อ้อม ยืนรอ
"ไอ้ห่าตีห้าอีอ้อมโทรตามกูให้รับมาหามึง นึกว่าตายห่ากันแล้ว" อามพูดพลางขำเบา อ้อมรีบพูดแทรก "แม่บอกว่าเห็นพวกมึงสองคนซ้อนมอเตอร์ไซค์กันมาเลือดอาบหน้ากูเลยตามมาดู"
ทุกคนเดินไปที่รถพร้อมกันสภาพแสงยับเยินสาหัส
"เอ่อออ แม่งเอากันอย่างเมามันส์ มีแต่กูคนเดียวนี่แหละที่เมาตีนไอ้ฉิบหาย!! ไปลากคนมีผัวมาทำไม"
มือหนาจับกรามเพราะเจ็บปวดเพื่อนยืนล้อมวงตะโกนพร้อมกัน
"สมน้ำหน้า ฮ่าๆๆ"
หลายวันผ่านไป
มนต์รักเริงสุรา คาราโอเกะ
"รับสมัครพนักงานแบบนี้จะมีใครมาสมัครไหมวะเนี่ย..ทำคนเดียวไม่ไหวเเน่"
รำพึงติดป้ายประกาศหาสาวงามเพื่อช่วยงานแต่คนในหมู่บ้านแทบไม่มีวัยรุ่น
"พี่สาวคะ หนูมาสมัครงานยังรับอยู่ไหม" เสียงใสตะโกนพร้อมเดินเข้ามาในชุดกระโปรงน่ารัก "หนูชื่อฝันนะคะ"
ทันทีเหมือนฟ้าประทานผู้หญิงหน้าตาอ่อนหวานเดินมาสมัครงานรำพึงจึงสัมภาษณ์
"อายุสิบแปดปีพ่อแม่ตายหมด อยู่หอพักกับพี่สาวที่ทำงานโรงงาน เดินทางมาทำงานแค่สามสิบนาที"
กระดาษบันทึกจดรายละเอียดเมื่ออ่านย้ำ
"หนูเดินทางไปทำงานในเมืองก็ไกลถามลุงสามล้อแถวตลาดว่ามีงานที่ไหนรับสมัครบ้าง หนูจึงมาค่ะ" ใบหน้าหวานส่อสำเนียงพูดไพเราะ
"ตกลงพี่รับเลยแล้วกัน เราอายุห่างกันปีเดียวไม่ต้องเกรงใจมากหรอก แค่ขยันซื่อสัตย์ก็พอ"
"หนูจะทำเต็มที่ค่ะ"
"ส่วนข้าวน้ำฟรีนะหากินเองได้เลยในร้าน"
เมื่อแลกเบอร์โทรกัน ฝันก็กลับที่พักไป เหลือรำพึงที่ยืนมองรอบร้าน
"ทุกอย่างก็ใช้ได้หมดยกเว้นไฟกลางร้าน คงต้องให้ช่างมาซ่อมสินะ แต่ว่าเงิน...เฮ้ออออ"
เมื่อคลังสำรองเเทบไม่เหลือแต่ดีที่มีของเก่าค้างจากแม่หลายอย่าง
ตลาดเล็ก
"ถ้าจะจ้างช่างไฟก็คงต้องไปถามที่หน่วยงานแต่บอกเลยล่าช้าเป็นเดือน" ป้าขายผักพูดบอกรำพึง
"แล้วเราจะทำยังไงดีจ๊ะป้า พอมีช่างไฟที่แบบแค่มาเช็กมาดูไฟให้ได้ไหม"
"ก็คงมีแต่พวกเด็กช่างที่เรียนแหละ เดี๋ยวถ้าพวกมันผ่านมาป้าจะบอกให้"
"ขอบคุณจ้ะ"
รอยยิ้มแห่งความหวังเริ่มเฉิดฉาย รำพึงจะได้เปิดร้านนี้เพื่อหารายได้สักที
ช่วงเย็น
มนต์รักเริงสุรา คาราโอเกะ
"มาดูไฟ!!" เสียงทุ้มเดินเข้ามาพร้อมอุปกรณ์" ไหนดวงไหนพัง''
"....."
"หูหนวกเหรอ"
"ดวงกลางร้านค่ะ"
ใบหน้าคมคายมีแต่ร่องรอยบาดแผลทำให้รำพึงตกใจชั่วขณะ ก่อนจะมองเขาหอบบันไดปีนขึ้นเพื่อเช็กไฟ
"ขอบคุณที่อุตส่าห์มาให้นะคะ" น้ำพูดเสียงหวานรำพึงเอ่ย "นึกว่าต้องรอช่างเป็นเดือนว่าแต่พี่ชื่ออะไร?"
"ชื่อแสงแต่ไม่ต้องขอบคุณหรอกก็แค่อยากแดกเหล้าฟังเพลงไม่เปิดสักทีรอจนคอแห้ง"
"ขอโทษที่เปิดช้าเพราะอะไรต่อมิอะไรมันยังไม่เข้าที่"
"อ่อน"
"อะไรอ่อน..."
พึ่บ
"พี่ ไฟดับหมดร้านเลย!!" เสียงสะดุ้งของรำพึงมองไปรอบ พระอาทิตย์เริ่มตกดินจนมืดค่ำ น้ำเสียงชายพูดพร่ำ "สงสัยต่อสายผิดแน่เลยกูเผลอๆ อาจไปตัดวงจรทั้งหมด เฮ้อออ วันนี้คงเปิดร้านไม่ทัน อดแดกเหล้าฟังเพลงอีกแล้วสินะกู"
"!!!!"