เล่ห์รักกับดักลวง

คลื่นรัก

ตอนที่ 6

หนึ่งเดือนต่อมา...

”คุณชัชคะ...อาทิตย์หน้านี้เป็นวันหยุดของคุณใช่มั้ย?” เมญาดาเอ่ยถามเสียงหวาน ขณะชะโงกหน้าเข้ามาในห้องทำงานเล็กๆ ของชัชชนน์อย่างระมัดระวัง ดวงตากลมโตจับจ้องใบหน้าคมคายของชายหนุ่มที่ก้มหน้าอ่านเอกสารอยู่บนโต๊ะ แสงแดดยามบ่ายลอดผ่านม่านบางๆ ส่องกระทบกรอบหน้าหล่อเหลา ช่างเป็นภาพที่ทำให้หัวใจดวงน้อยๆ ของเธอเต้นระรัวด้วยความรู้สึกเสน่หา

ชัชชนน์ เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ดวงตาคมกริบเลื่อนมาสบกับดวงตาคู่สวยที่เต็มไปด้วยความอ้อนวอนของเธอที่แอบซ่อนอยู่ตรงประตู

“มีอะไรหรือเปล่าครับคุณญาดา?” น้ำเสียงของเขายังคงราบเรียบ แต่แววตาแฝงไว้ด้วยความสงสัยระคนเอ็นดู

เมญาดาย่องเข้ามาในห้องทำงานของชัชชนน์อย่างเงียบเชียบ ก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามโต๊ะทำงานของเขา แล้วแอบกระซิบเสียงหวานเบา ๆ

“คืออาทิตย์หน้านี้...ญาดาจะแอบไปเที่ยวะเล...” เธอจับมือเขาเบาๆ ก่อนจะส่งสายตาเว้าวอน

“เบื่อบรรยากาศในบริษัทแล้วอะ...โดยเฉพาะเวลาที่พี่วินคอยตามเป็นเราสองคน ญาดาอยากไปสูดอากาศบริสุทธิ์ ไปฟังเสียงคลื่นบ้าง...” ชัชชนน์วางเอกสารในมือลง แล้วเงยมองใบหน้าสวยที่ฉายแววอ้อนวอนอย่างลังเล

“คุณไปกับญาดานะคะ...นะคะ..คุณชัช!!!” หญิงสาวบีบแขนเขาเบาๆ น้ำเสียงออดอ้อนจนคนฟังแทบใจอ่อน

“จะดีเหรอครับ เดี๋ยวพี่วินของคุณก็ไปคอยกันท่าอยู่ดีนั่นแหละ” ชัชชนน์เอ่ยเตือนด้วยความเป็นห่วง เมญาดายิ้มหวานอย่างมีเลศนัย

“อาทิตย์หน้าพี่วินต้องไปดูแลกิจการแทนคุณพ่อที่ฟลอเรนซ์ค่ะ รับรองว่าทางสะดวก ไม่มีใครมาคอยขัดขวางเราอย่างแน่นอน”

“คุณไปนะคะ...ไปกับญาดา..นะคะ นะคะคุณชัช!!” เมญาดาลุกขึ้นเดินอ้อมไปโอบไหล่ชายหนุ่ม ก่อนจะโน้มตัวลงกระซิบข้างหูเขาอย่างออดอ้อน สัมผัสแผ่วเบาจากลมหายใจอุ่นๆ ที่ข้างแก้มทำให้ความรู้สึกบางอย่างในใจของชัชชนน์อ่อนยวบลงอย่างน่าประหลาด เขาถอนหายใจแผ่วเบา ก่อนจะมองดวงตาที่เป็นประกายวิงวอนของเธออย่างปฏิเสธไม่ลง

“งั้นก็ได้ครับ...”

สิ้นเสียงทุ้มของชายหนุ่มรอยยิ้มสดใสราวกับดอกไม้แรกแย้มก็ปรากฏบนใบหน้าสวยหวานของสาวลูกครึ่งทันที เธอรีบก้มลงกระซิบข้างหูเขาด้วยความดีใจ

“ขอบคุณนะคะ..ญาดาดีใจที่สุดเลย!” เสียงหวานใสกระซิบแผ่วเบาราวกับเสียงกระซิบของลมรัก ก่อนที่ริมฝีปากอิ่มจะแตะลงบนแก้มสากของเขาอย่างรวดเร็วและแผ่วเบา ราวกับผีเสื้อที่มาดอมดมดอกไม้เพียงชั่วครู่ แล้วก็รีบผละออกไปอย่างรวดเร็ว เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าใกล้เข้ามายังห้องทำงานของเขา

ชัชชนน์ได้แต่มองตามแผ่นหลังบอบบางที่รีบเร้นกายออกไปอย่างงงงัน สัมผัสอบอุ่นและอ่อนนุ่มที่แก้มยังคงตราตรึง ราวกับรอยประทับแห่งความเสน่หาที่ไม่ทันตั้งตัว หัวใจที่เคยเย็นชากลับเต้นแรงขึ้นเล็กน้อย ความรู้สึกบางอย่างที่ไม่คุ้นเคยเริ่มก่อตัวขึ้นในใจ ราวกับเมล็ดพันธุ์เล็กๆ ที่เพิ่งได้รับการรดน้ำจากหยาดฝนแห่งความรัก

ชัชชนน์รู้สึกถึงความอบอุ่นที่แผ่ออกมาจากสัมผัสนั้นเพียงชั่วครู่ มันช่างแตกต่างจากความเย็นชาที่เขาสร้างขึ้นมาปกป้องตัวเองซะเหลือเกิน

หลังจากที่เมญาดารีบร้อนออกจากห้องทำงานของชัชชนน์ไปได้ไม่นาน เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นเบาๆ พร้อมกับร่างของชลธิชาและหัวหน้าคนงานที่ไซร์ก่อสร้าง ทั้งคู่เปิดประตูเข้ามาพร้อม ๆ กัน ก่อนที่หัวหน้าคนงานจะเอ่ยกับชัชชนน์

“Signor Chatchan per favore, potrebbe firmare questi documenti per l'approvazione dei costi dei materiali da costruzione?” หัวหน้าคนงานวางแฟ้มเอกสารลงบนโต๊ะทำงานของชัชชนน์ ส่วนชลธิชาก็กวาดสายตามองไปรอบๆ ห้องอย่างจับผิด ดวงตาของเธอจับจ้องไปที่แก้มของชัชชนน์อย่างสงสัยก่อนจะเอ่ยถามหลังจากหัวหน้าคนงานเดินออกไปเรียบร้อยแล้ว

“เมื่อสักครู่หลานสาวชั้นไม่ได้อยู่ในห้องทำงาน..เธอได้มาหาคุณหรือเปล่า.” ชัชชนน์รีบเก็บซ่อนความรู้สึกประหลาดใจไว้ภายใต้ใบหน้าเรียบเฉย ก่อนจะเอ่ยตอบด้วยเสียงราบเรียบ

“เปล่าครับ ผมทำงานอยู่ในห้องคนเดียวมาตลอดตั้งแต่เช้า”

ชลธิชาเลิกคิ้วเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้เซ้าซี้ต่อ

“ช่วงนี้ท่านประธานไม่อยู่ ถ้ามีอะไรให้ขึ้นตรงกับฉันได้เลยนะ” เธอรีบบอกเพราะไม่อยากให้ชัชชนน์ไปวุ่นวายกับหลานสาว

หลังจากชลธิชาออกไป ชัชชนน์ก็รีบยกมือขึ้นสัมผัสแก้มข้างที่เมญาดาเพิ่งหอมเบาๆ ไปเมื่อสักครู่ ความรู้สึกอบอุ่นยังคงหลงเหลือ มันเป็นความรู้สึกที่แตกต่างจากความเย็นชาและความระมัดระวังที่เขามีมาตลอด ความใกล้ชิดกับเมญาดาเริ่มทำให้แผนการที่เขาเคยวางไว้เริ่มสั่นคลอนอย่างไม่น่าเชื่อ ชัชชนนน์ค่อยๆ ยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงเหตุการณ์นั้น

ในขณะเดียวกัน เมญาดากลับมานั่งทำงานที่โต๊ะของตัวเองด้วยใบหน้าที่แดงระเรื่อ หัวใจของเธอยังคงเต้นไม่เป็นจังหวะกับสัมผัสเมื่อครู่ ที่ใจกล้าไปหอมแก้มแล้วก็ยั่วยวนเขาแบบนั้นทั้งที่เธอไม่เคยใกล้ชิดผู้ชายคนไหนมากเท่านี้มาก่อน

ความรู้สึกที่เมญาดามีต่อชัชชนน์ก็เริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ มันไม่ใช่แค่ความขอบคุณ แต่เป็นความรู้สึกเสน่หาที่เธอเองก็เริ่มหวั่นไหวมาตลอดหนึ่งเดือน

***คำแปลของหัวหน้าคนงานที่พูดกับชัชชนน์***

“Signor Chatchan, per favore, potrebbe firmare questi documenti per l'approvazione dei costi dei materiali da costruzione?” (ซิน-ญอร์ ชัชชนน์ แปร์ ฟา-โว-เร โป-เตร็บ-เบะ ฟีร์-มา-เร กเว-สตี โด-กุ-เมน-ตี แปร์ ลาป-โปร-วา-ซี-โอ-เน เด-อิ คอส-ตี เด-อิ มา-เต-รี-อา-ลิ ดา กอส-ตรุ-ซี-โอ-เน) คุณชัชครับ รบกวนเซ็นเอกสารอนุมัติค่าวัสดุก่อสร้างด้วยครับ