ริมฝีปากเราอยู่ห่างกันไม่ถึงคืบและมันใกล้เข้ามาเรื่อยๆจนฉันไม่สามารถที่จะห้ามหรือหลบไปไหนได้...สิ่งที่ฉันควรจะทำคือหลับตาและรอรับสัมผัสนุ่มๆจากริมฝีปากของเหมแต่มันไม่ถูกต้อง! เขาเป็นเพื่อนฉันเพื่อนกันที่ไหนอยากจูบปากของอีกคนกันห๊ะ??
หมับ!
"ฉันไม่รู้ว่าที่นายกำลังทำเพราะต้องการแกล้งฉันหรือต้องการแบบนี้จริงๆแต่ถ้านายยืนยันจะทำฉันโกรธจริงๆด้วย"
ฉันว่าขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เบาแต่มันค่อนข้างแข็งและชัดเจนว่าถ้าเขาทำฉันจะโกรธจริง มือของฉันที่ยกขึ้นจับใบหน้าเหมไว้เพื่อห้ามค่อยๆปล่อยออกช้าๆขณะที่เหมยังคงจ้องมองมาที่ฉันนานนับนาทีคล้ายเขาเหมือนจะได้สติ ร่างสูงยอมขยับตัวออกห่างฉัน
"ขอโทษ...เอ่อ" เหมลูบหลังคอตัวเองช้าๆพร้อมกับสบตาฉันนิ่ง "กูไม่ได้ตั้งใจจะแกล้งมึง"
"เฮ้อ...งั้นก็อย่าแกล้งกันแบบนี้บ่อยๆสิให้ตายฉันตกใจนะ"
เสียงถอนหายใจของฉันดังขึ้นเบาๆก่อนที่ฉันจะหันมาหยิบจานแอปเปิ้ลมาวางที่โต๊ะเพื่
