กำปั้นยังไม่มีท่าทางปักใจเชื่อในคำพูดของฉัน แต่เขาก็ดูลังเล
“ฉันจะเข้าไปดูในงาน” ฉัรถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ให้กับความคิดไปเองของเขา แถมยังไม่เชื่อความจริงจากปากฉันอีกต่างหาก
ฉันรีบวิ่งไปคว้าแขนของกำปั้นเอาไว้ ขืนปล่อยให้เข้าไปได้เป็นเรื่องใหญ่แน่ๆ
“เห็นมั้ยว่าเธอไม่กล้าให้ฉันเข้าไปในงาน เป็นงานแต่งของเธอจริงๆ งั้นสินะ” กำปั้นจ้องหน้าฉันอย่างเกรี้ยวกราด “ฉันจะพังแม่งให้หมด อย่าหวังว่าจะได้แต่ง !!”
“นี่!! ไปกันใหญ่แล้วนะ ฉันบอกไปแล้วไงว่างานแต่งพี่ฉัน ๆ” ฉันแหกปากตะโกนดังลั่น ไม่กลัวว่าจะมีใครมาได้ยินแล้ว โมโห “แต่ถ้ามันเป็นงานแต่งของฉันจริงๆ นายก็ไม่มีสิทธิ์”
“เห็นมั้ย เธอยอมรับแล้วว่าเป็นงานแต่งของเธอจริงๆ”
“โอ้ยนี่ นายมันโง่ขนาดนี้เลยรึไงเนี่ย !!” อยากจะกรี๊ดออกมาดังๆ พูดเท่าไหร่ก็ไม่เชื่อ แล้วมันใช่เรื่องที่ฉันจะต้องมาอธิบายให้เขาฟังมั้ย ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย
“นายนออยู่ต
