"ARE YOU OKAY?"
Bigla akong napalingon kay Mathew dahil sa gulat ko. Nasa harap kami ng hapagkainan at nag-aalmusal kaming dalawa. Kakatapos lang namin mag-jogging dalawa.
I nodded. "Yeah, taste good." I replied.
Tinuon ko ang pansin sa kinakain ko habang hindi ko magawang tingnan si Mathew. Nakatingin kasi siya sa'kin ngayon.
"You're not okay," he said.
"I'm okay, don't worry."
Lumapit siya sa'kin at hinawakan niya ako sa balikat, bakas sa mukha niya ang pag-aalala sa'kin. Alam kong nararamdaman niya na may bumabagabag sa'kin ngunit hindi ko naman kayang sabihin sa kanya. Hindi ko kayang sirain ang excitement niya na makita ang kamag-anak niya. Ang sabi kasi niya sa'kin simula ng pumunta siya ng ibang bansa para mag-aral. Hindi na siya nagkaroon ng pagkakataon na makasama ang mga
