ULTIMATE PLAYBOY MAFIA HEIR: LEVI MONTEMAYOR (TAGALOG)

“Ako? Sigurado ka na si Jed Levi Montemayor, ang hinahanap mo?” “Yes, you are, kaya sumunod ka sa akin.” Ngunit hindi siya tumayo, hindi ba siya kilala ng babaeng tumatawag sa kanya at uutusan pa talaga siyang sumunod dito? F*ck! The ultimate Playboy Jed Levi Montemayor, gustong pasunurin? No way! Kaya sa halip ay sumandal pa siya sa upuan at dinampot ang baso na may lamang whisky. Subalitt naramdaman niya ang mainit na hininga sa kaniyang leeg, at langhap na langhap ang nakakahalinang amoy nito. Hindi sinasadyang na sulyapan sa liwanag ng ilaw na nagmumula sa dance floor. Ang mukha ng babaeng kulang na lang ay mahalikan niya sa sobrang lapit. “Sh*t!" Totoo ba ang nakita niya ng isang segundo? Si Savanah Emerson, the super model, ang kinababaliwan ng mga kalalakihan. At pinapangarap na madala sa ibabaw ng kama, ang ina ng kaniyang anak? Napatayo siya at agad na hinagilap ang braso nito saka malakas na hinila at sumalpak sa kaniyang dibdib ang mukha nito. At ang katawan na napakalambot ay ramdam na ramdam niyang nakadikit sa kaniyang harapan. “F*ck this woman!”Talagang sinusubukan yata siya nito. “I said follow me! Or else hindi mo na ako makikita pang muli.” wika pa nito gamit ang napakalambing na boses. “Kung sasama ba ako sa iyon ay papayag ka naman kaya sa gusto kong mangyari ngayong gabi?” “Hindi ka pa rin nagbabago, mas mabuti pa ay sumunod ka na lamang sa akin.” at nagpauna na siya sa paglalakad. Wala namang nagawa si Levi, kundi humakbang at sinundan ito palabas ng bar. Ngunit pagdating nila sa parking ay sumakay ito sa isang mamahaling sasakyan. Kaya naman malaki ang hakbang na hinila niya agad ang pintuan sa passenger front seat. Nang maka upo ay agad na nag-init ang buo niyang katawan. Dahil iyon sa klase ng pagkakapwesto nito na halos nakahiga na ito sa upuan. At nakabuka ang magkabilang hita habang nakatitig sa kaniya ang namumungay nitong mga mata. "Ano ba talaga ang gusto mo, at dinadaan mo ako sa pagpapapungay ng iyong mga mata?" "Nakikita mo yon samantalang madilim dito?" "Nakita mong nakabukas ang ilaw, huh!" "Kung sakali man naaakit ka ba sa mapupungay kong mga mata, Mr. Playboy?" "Kung sabihin ko sayo na tama ka naaakit ako sa iyong mga mata, anong gagawin mo?" "Then go on, maakit ka lang." “Dammit! Do you want me to f*ck you right here, right now. Kaya mo ako pinapunta dito sa kadahilanang hinahanap hanap mo ako. Sapagkat kailanman ay hindi ka nakalimot sa ligayang nalasap mo sa piling ko?” “Kung sagutin kita ng “Yes” gagawin mo ba ulit?” “Ngayon na ba dito mismo sa loob ng sasakyan mo o gusto mong sa isang hotel tayo?” “Kahit saan mo gusto… “Kung gano’n ay umpisahan na natin, remove your clothes o baka gusto mong ako pa ang magtanggal ng saplot sa katawan mo?” “Go ahead, gusto kong makita ang isang Jed Levi Montemayor, kung paano mo hubarin ang mga damit ko.” “Sigurado ka ba dito sa gagawin natin?” “Yes.” Subalit nang hahawakan na niya ang damit nito ay biglang may kinuha ito sa gilid ng inuupuan nito. “Sign this bago mo ituloy ang gusto mong gawin sa katawan ko.” Mabilis na dinampot niya 'yon at pinasadahan ng tingin sa liwanag ng ilaw na nasa bandang uluhan nila. “So, gagamitin mo ang katawang 'yan para lang dito?” “Natural, gusto kong makuha ang anak ko!” “Sa akala mo ba ay gano’n lang kadali mo akong mapapayag? At iyang katawan mong gusto mong ialay sa akin kapalit ng bata ay marami iyan dito. Mas magaganda, sexy and hot kumpara sa’yo! Isa pa gusto kong malaman mo na mataas ang standard ko pagdating sa babaeng pagkakatiwalaan sa anak ko. O tamang sabihin na babaeng pakakasalanan at magiging ina pa ng magiging mga anak ko!" Hindi siya nakaimik, tila natulon niya ang kaniyang dila. Ang akala niya ay matapang na siya at kaya nang harapin ang isang Levi Montemayor. Ngunit tiklop pa rin pala siya pagdating sa binata. Kaya lang ay hindi niya dapat ipakita sa lalaking ito ang kaniyang kahinaan dahil lalo pa siya nitong pagtatawanan at mamaliitin. “I know marami kang reserba, at mali ako nang lapitan ka para ialok sa’yo ang katawan ko. Nakalimutan kong hindi mo nga pala ako ka-level at isa pa ay mayaman ka, kahit ilang class-A na babae ay kaya mong bilhin. By the way, sorry sa istorbo Mr. Montemayor, nagkamali pala ako. Pero huwag kang mag-alaala una at huli ko itong gagawin sa’yo. Good night, bye!" Saka niya ito iniwan at mabilis na tumakbo palayo, bahala na ang driver niya sa kaniyang sasakyan. Ang mahalaga ay makalayo siya kay Levi Montemayor, dahil aminin man niya o hindi. Alipin pa rin siya ng pag-ibig niya dito at kahit anong gawin hanggang ngayon pala ay mahina pa rin siya. “Savannah! Sandal!" Ngunit hindi na niya ito pinansin at tuloy tuloy na umalis, kaya lamang ay sadya yatang malas siya sa gabing ito dahil biglang bumuhos ang malakas na ulan. Naghanap siya ng masisilungan ngunit sa kasamaang palad ay wala at puro matataas na building ang nadadaanan niya. Samantala ay nagmamadali sa pagmamaneho si Gio, para makahabol siya sa stag party ng kaibigan. Kung bakit naman kasi kinailangan niyang ihatid pa ang ina sa bahay ng amiga nito sa Angeles City at nawala sa isipan niya na ngayon nga pala gaganapin ang huling gabi ng kaibigan sa pagkabinata nito. Tapos bumuhos pa ang malakas na ulan kaya naman nahihirapan siyang magmaneho ng mabilis. Paliko na siya sa kanto ng ayala dahil mas malapit doon ang daan patungo sa penthouse ng kaibigan niya. Napalakas ang tapak niya ng preno nang muntikang masagasaan ang isang babae. O tamang sabihin na nahagip yata ito dahil narinig pa niya ang sigawan ng ilang taong nakakita. Kaya mabilis siyang bumaba at nilapitan ang taong nakahndusay sa gilid ng kaniyang SUV. “Miss, nasaktan ka ba?” “Ugh…binunggo mo ako pagkatapos tatanungin mo kung nasaktan ako.” Nakahinga si Gio ng maayos sa narinig, atleast hindi malala ang tama nito dahil nakakpagsalita pa ng tama. “Pakihatid mo na lang ako sa malapit na clinic para mapalagyan ko ng gamot itong nasugatan kong paa.” “Sige, kaya mo bang tumayo at maglakad?” “Y-yeah,” at nang akmang tatayo ay napangiwi siya sa kirot na naramdaman. “Huwag mong pilitin dahil bubuhatin na lang kita.” Hindi na siya nagprotesta pa ng umangat na sa hangin, ipinasok siya nito sa passenger seat at akmang kakabitan ng seatbelt nang magtama ang kanilang mga mata. “Y-you, I mean Savannah Emerson, right?” “Ahm…y-yeah.” Agad na umayos siya ng pagkakaupo dahil nalalanghap na niya ang hininga nito sa sobrang lapit sa kaniya. “Bakit basang basa ka at anong ginagawa mo sa lugar na ‘yon nang ganitong oras?” “N-nasiraan kasi ako ng sasakyan at pinadala ko sa talyer tapos kanina pa ako nag aabang nag taxi ay walang dumadaan hanggang lumakas ang ulan.” Bahala na kung maniwala ito sa kaniyang alibi. “Alin ba ang uunahin natin, clinic o bahay mo dahil baka magkasipon ka niyan pag nababad ka sa basa.” “S-sige sa bahay na lang at may medical kit naman ako roon.” “Okay saan ba ang bahay mo?” “M-malayo at baka may pupuntahan ka pa pwede naman na pakibaba mo na lang ako sa taxi stand na maaari kong masakyan.” “No, ihahatid na kita sa bahay mo, baka mamaya ay salbahe pang taxi driver ang masakyan mo.” “Salamat… “Gio, ang pangalan ko.” “Okay, thank you, Gio.” - SA Agencia. “Anong nangyari sa’yo Levi at sa araw-araw ay para kang may sakit? Kung lagi kang ganyan ay hindi ka maaaring sumama sa kahit anong mission.” “Pasensya ka na, kuya Luke, hayaan mo at lilipas rin ito.” “Naku, matagal mapagaling ang heartache, lalo pa at sa kaniya na lang umikot ang buhay mo.” “Ano ba ‘yang pinagsasabi mo? Para namang hindi mo ako kilala huh!” “Bibigyan kita ang isang buwan na bakasyon at siguruhin mong sa iyong pagbabalik ay makakapag focus ka dito sa Agencia.” “Sigurado ka ba sa sinasabi mo, Kuya Luke?” “Bakit ayaw mo?” “Aba, hindi ah, gustong gusto ko nga eh.” “Okay, mag report ka na lang sa susunod na buwan.” “Salamat Kuya Luke.” at malapad ang ngiti na nilisan ang lugar.