“ถ้าแกก้าวขาอีกแค่ก้าวเดียว ฉันตบแกล้างน้ำแน่ จะลองก็เอา!” แพรี่รู้ดีว่าไม่มีทางหยุดฉันอยู่ ฉันไม่ใช่พวกที่คิดว่าตัวเองจะเก่งกว่าคนอื่น แต่ฉันเป็นพวกที่จะไม่ถอยจนกว่าอีกฝ่ายจะหมอบลง เพราะฉะนั้นกับยายนี่ตีกันจนเป็นเรื่องธรรมดาตั้งแต่มหา’ลัย จนถึงปัจจุบัน
“ไปอลิส ฉันเคลียร์เรื่องแย่งห้องเรียบร้อยแล้ว สบายใจ” ว่าจบฉันก็เดินออกจากห้องไปพร้อมอลิส แต่ก็ไม่ลืมที่จะหันมาพูดกับแพรี่อีกครั้ง
“อย่าลืมไปงานแต่งของฉันนะ อย่าพึ่งรีบตายล่ะอยู่อวยพรให้ชีวิตคู่ของฉันก่อน แล้วจากนั้นจะไปตายไหนก็ไป!”
“อีโซยู กรี๊ด! อีบ้า” แพรี่ยืนดิ้นเป็นผีเข้าอยู่กับที่ เธอไม่กล้าที่จะเข้ามาใกล้ฉัน ฉันก็เกลียดในความเยอะและไม่ยอมใครของตัวเองนะ อยากปรับปรุงตรงนี้ แต่มันไม่ใช่การแสดงที่จะเปลี่ยนได้ง่าย ๆ แต่เป็นโดยนิสัยของฉันนี่สิ มันเลยเป็นปัญหาที่ไม่สามารถแก้ไขได้
“อลิสสนใจไปบวชกับฉันมั้ย” ฉันหันไปชวนอลิส ยายนั่นหันมามอง
