เขาจึงต้องรีบออกไปทันที ก่อนที่จะออกไปเว่ยหยางมองสบตาจือลู่อย่างอาลัยอาวรณ์ จือลู่ที่เห็นเช่นนั้นก็เลิกคิ้วอย่างแปลกใจ
"มีอันใดหรือไม่ขอรับพี่หญิง" หนิงเฉิงที่ทำความสะอาดใบหน้าเพิ่งเสร็จ เห็นพี่สาวมองตามแผ่นหลังของเว่ยหยางไปอย่างเหม่อลอยจึงเอ่ยถามขึ้น
"ไม่มีอันใด เจ้ากลับตำหนักพร้อมพี่เลยหรือไม่"
"ท่านกลับไปก่อนเลยขอรับ ข้าจะกลับพร้อมท่านพ่อ" จือลู่จึงได้กลับตำหนักพร้อมอีอีและหนานซงที่คอยติดตามมาดูแลนาง
เมื่อร้านอ้ายเสิ่นที่มีชื่อเสียงจากเมืองเป่ยหายที่อยู่ห่างจากเป่ยโจวเพียงสามเมืองถูกเปิดขึ้น เหล่าบรรดาฮูหยินและชาวบ้านที่ต้องการให้บุตรหลานของตนได้คู่ครองที่สมพงษ์ก็ติดต่อที่ร้านไว้มากมาย
จือลู่นางนั่งดูรายชื่อของคุณหนูคุณชายจนหัวหมุน ทุกขั้นตอนยังเป็นนางที่ดูแลเพียงแต่เรื่องออกหน้าเป็นพานเยว่ภรรยาของหนานกงจัดการ สำนักซื้อขายข่าวก็ถูกเปิดขึ้นทั้งสามหัวเมือง ยังเป็นกลุ่มขอทานที่จือลู่
