เมื่อฮ่องเต้ได้พบหน้าหลานทั้งสองเป็นครั้งแรกก็หมดความแคลงใจที่กลัวว่าเด็กทั้งสองจะไม่ใช่บุตรของชินอ๋อง ฮองเฮาเมื่อรู้ว่าฮ่องเต้ให้ความสำคัญกับชินอ๋องมากเพียงใดก็พระราชทานของรับขวัญให้จือลู่และหนิงเฉิงจำนวนมาก
เพราะอยากให้ชินอ๋องสนับสนุนบุตรชายของนางก็คือองค์ชายรองให้ได้รับตำแหน่งองค์รัชทายาท ด้วยฮ่องเต้ที่ยังมิยอมแต่งตั้งองค์ชายพระองค์ใดขึ้นเป็นองค์รัชทายาทสักที ทำให้ภายในตำหนักหลังต่างแย่งชิงกันอย่างดุเดือด
เรื่องนี้ชินอ๋องไม่คิดแม้แต่จะยื่นมือเข้าไปยุ่ง เพราะการแย่งชิงหนเก่าทำให้ตนต้องเสียพระชายาไป และพลัดพรากจากบุตรีนานถึงสิบห้าปี และเกือบจะเสียหนิงเฉิงที่อยู่ภายในท้องของจ้าวเหยียนไปด้วย
"ลู่เออร์เจ้ามีคู่หมายแล้วหรือไม่" ฮองเฮาที่เรียกจือลู่ไปนั่งใกล้นาง ก็จับมือของจือลู่อย่างเมตตาแล้วเอ่ยถามขึ้น
"ยังพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมคิดจะให้ลู่เออร์อยู่ข้างกายไปอีกหลายปี" ชินอ๋องกล่าวขัดขึ้นเสียก
