“ฟ้า เมื่อไหร่จะใจอ่อนล่ะลูก พี่ใหญ่เขามานั่งรอขอพบฟ้ามาเป็นอาทิตย์แล้วนะลูก ไม่สงสารเขาบ้างเหรอ”
พิมลวรรณเอ่ยถามลูกสาว หลังจากอคิราห์เพิ่งกลับออกไป
“ก็ฟ้าไม่รู้จะคุยอะไรกับพี่ใหญ่นี่คะคุณแม่”
“ฟ้า... ทำแบบนี้ตัวของฟ้าเองก็จะไม่มีความสุขนะลูก แม่ว่าลองคุยกัน เปิดอกคุยกันให้รู้เรื่องไปเลยดีกว่าไหม แล้วถ้าจะจบก็ให้มันจบไปเลย ไม่ใช่คาราคาซังกันอยู่แบบนี้”
“ก็ฟ้าบอกพี่ใหญ่แล้วนี่คะว่าถ้าพร้อมวันไหนให้นัดมาเลย ฟ้าจะไปหย่าให้ค่ะ” น้ำเสียงของฟ้าลดายังคงเศร้าหมอง
“แต่พ่อใหญ่บอกแม่ว่าไม่ต้องการหย่า และก็อยากพบฟ้าเพื่อปรับความเข้าใจกันน่ะ”
ฟ้าลดากะพริบตาถี่ๆ เพื่อไล่หยาดน้ำตาแห่งความเสียใจให้กลับเข้าไปข้างใน
หล่อนพยายามสร้างกำแพงขึ้นมาปิดกั้นหัวใจตัวเอง โดยใช้ความร้ายกาจของอคิราห์ที่เคยกระทำเอาไว้กับหล่อนมาเป็นฐานราก เพื่อป้องกันการพังทลาย แต่ดูเหมือนว่ามันจะสั่นคลอนเสียทุกครั้งที่เห็นเขามาห
