“สวัสดี...นี่เตยเพื่อนของเบญที่มหาวิทยาลัยใช่ไหม แล้ววันนี้มาที่มีธุระอะไรหรือ”
“เตยตั้งใจมาหาเบญฮะอาเผ่า อยากแวะเวียนมาเยี่ยม มาคุยด้วย อยากมาเที่ยวไร่ชาของอาด้วยฮะ”
“งั้นหรือ...เตยชอบไร่ชาที่นี่อย่างนั้นหรือ”
“ฮะ...เตยมีความฝันอยากทำไร่ชา แต่คงไม่ใหญ่และกว้างเท่านี้”
“อืม...ถ้าอยากลงไปดู ไปเดินเล่นในไร่ก็ได้นะ นี่อาก็เพิ่งเสร็จงาน ว่าจะกลับมาอาบน้ำสักหน่อย”
“แล้วอาเผ่าไม่ได้เจอคุณขวัญหรือคะ คุณขวัญแวะมาหาแล้วก็ตามอาเผ่าลงไปในไร่เมื่อกี๊นี้ค่ะ”
เบญญารีบบอกแต่ดูเหมือนเผ่าเพชรไม่ได้แสดงอาการตื่นเต้นแต่อย่างใด
“เหรอ...อายังไม่ได้เจอขวัญเลย นี่ก็รีบกลับมาอาบน้ำก่อน คันไปหมดทั้งตัวละ”
“ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวเตยลงไปตามพี่ขวัญในไร่นะฮะ เผื่อว่าพี่เขาจะไม่รู้ว่าอาเผ่ากลับมาที่บ้าน”
เตยรีบวิ่งผลาวไปยังไร่ชาขณะที่เบญญามองตามเพื่อนสนิทโดยไม่พูดอะไร และในเวลาเดียวกันเผ่าเพชรก็จ้องมองเด็กในปกครอง
