“อาเผ่าไม่ว่าหรอก ที่เบญพูดกับเตยอย่างนั้นเพราะกลัวว่าเตยจะไม่ชอบไปที่เงียบๆ ที่ไร่ชามันเงียบ ถึงมีคนงานเขาก็จะทำงานของเขา ไม่ได้มีอะไรน่าตื่นเต้น”
“เตยไม่ได้อยากไปที่น่าตื่นเต้น เตยอยากไปเที่ยวไร่ที่เบญอยู่ มันอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ไม่ใช่หรือ จริง ๆ แล้วเสาร์อาทิตย์ขี้เกียจอยู่บ้าน หาเรื่องไปเที่ยว ไปนั่งคุยนอนคุยกับเบญแก้เหงาดีกว่า”
“โอเค...ถ้าอย่างนั้นวันเสาร์นี้เตยไปหาเบญนะ เบญจะรอ อยากกินอะไรเดี๋ยวเบญทำให้กิน แต่ตอนนี้เรารีบไปกันดีกว่า ถึงเวลาเรียนแล้ว”
เบญญารีบชวนสาวห้าวเพื่อนสนิทไปตึกคณะท่ามกลางแสงแดดยามเช้าและนักศึกษาที่เดินขวักไขว่ไปมาในวันเปิดเรียนวันแรก และเมื่อถึงวันอาทิตย์สุดสัปดาห์เตยก็ไปหาเบญญาที่ไร่ชาตามที่นัดกันไว้ เมื่อเตยไปถึงขณะนั้นเบญญากำลังเก็บกวาดเช็ดถูเฟอร์นิเจอร์ในบ้านหลังใหญ่ เมื่อเห็นเพื่อนสนิทมาเยี่ยมเยือนหญิงสาวก็รีบวางไม้ขนไก่ในมือทันทีและรีบเดินไปหาเตยที่ขับร
