ชินหวางอ๋องฉู่เอี้ยนฟื้นขึ้นในห้องใต้ดินลับชั้นล่างสุด ไร้แสงแดดส่องถึงมีเพียงแสงเทียนสลัวเพียงเล่มเดียว กลิ่นดินชื้นแฉะชวนหดหู่ หนูตัวใหญ่วิ่งไปมาเล็มเศษซากคนตายแห้งกรังในห้องขังข้าง ๆ สถานที่แห่งนี้เรียกว่าดินแดนทรมาน เป็นห้องใต้ดินชั้นลึกที่สุดของค่ายโจรมังกรทมิฬ มีเครื่องทรมานทุกรูปแบบขึ้นอยู่กับว่าผู้ถูกจับมาจะโชคร้ายเจอแบบใด ร่างของฉู่เอี้ยนถูกมัดโยงไว้กับฝาผนัง บนข้อมือทั้งสองข้างตรึงด้วยโซ่เหล็กพันธนาการอย่างแน่นหนา ฉู่เอี้ยนปรือตาขึ้นมา เห็นบุรุษแฝดสามแต่งกายด้วยอาภรณ์สีดำสนิททะมัดทะแมง ใบหน้าหล่อเหลาดุจเทพปั้นแต่กลิ่นอายอันตรายแผ่ซ่านสะกดข่มผู้คนจนต้องคุกเข่าลงแทบเท้า พวกเขาหน้าตาเหมือนกันยิ่งกว่าส่องกระจกเงา ไม่มีแม้สักอณูที่แตกต่างหากมองภายนอก เป็นฝาแฝดที่เหมือนกันทั้งเรือนกายและใบหน้า ฉู่เอี้ยนกวาดสายตามองศัตรู สามคนนี้มีลักษณะบารมีสูงส่งอย่างชนชั้นปกครอง เหตุใดจึงต้องกร