อย่าร้างไกล

บทที่ 6 เจอหน้าแม่สามี6/4

แทนชนม์ยิ้มเยาะ ท่านไม่เคยสนใจความรู้สึกของเขาเลย ไม่เคยเลยจริงๆ ท่านรู้แต่ว่าใครก็ห้ามขัดใจท่านทั้งนั้น!

ป่วยการที่จะพูดในเมื่อท่านไม่เคยคิดที่จะฟัง...

“ผมขอตัวก่อนนะครับ ยังมีงานค้างที่บริษัทอยู่หลายเรื่อง”

ชายหนุ่มลุกขึ้นหันหลังเดินจากไป ท่ามกลางน้ำเสียงฉุนเฉียวของมารดาที่ดังแผดก้องไปทั่วทั้งห้องว่า

“แกจะไปไหนไม่ได้! มาพูดกับแม่ให้รู้เรื่องก่อน”

ทรงพลเห็นอาการภรรยาท่าทางไม่สู้ดี เนื้อทองหายใจหอบพลางยกมือกุบหน้าอก สีหน้าบิดเบี้ยวเพราะความเสียดแน่นจนหายใจไม่ค่อยออก เขากลัวว่าหล่อนจะโมโหมากเกินไปจนเป็นลมเป็นแล้งขึ้นมา จึงช่วยไกล่เกลี่ยกับลูกชายว่า

“แกก็อย่าดื้อหรือด่วนตัดสินใจ ลองเก็บเอาคำพูดของแม่แกไปคิดทบทวนดูสักหน่อยก็ไม่เสียหายนะ ครอบครัวเราไม่ได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันมานานแล้ว วันนี้มาทานข้าวให้อร่อยกันสักมื้อดีกว่า”

แทนชนม์มองบิดาด้วยสายตาว่างเปล่า ปากเอ่ยว่า

“ผมไม่ว่างจริงๆ ครับ” แล้วก็เดินอาดๆ ออกไปเลยโดยไม่หันมองผู้เป็นแม่อีก ไม่ใช่ว่าไม่รักไม่ห่วงบุพการี แต่เขาไม่พร้อมจะพูดกับท่านในยามที่อารมณ์ร้อนกันทั้งสองฝ่าย ยิ่งพูดมีแต่จะยิ่งทะเลาะกันหนักขึ้น ทางที่ดีเขาควรถอยออกมาก่อนที่จะเกิดเรื่องร้ายแรงมากกว่านี้

“ไม่ได้ดังใจเล้ย...ไอ้ลูกคนนี้!” เนื้อทองบ่นกับสามีอย่างกระฟัดกระเฟียด

“เอาเถอะน่าคุณ ใจเย็นๆ ก่อน อย่าเพิ่งไปเร่งรัดลูกมาก เดี๋ยวจะกลายเป็นว่ายิ่งห้ามก็ยิ่งยุ” ทรงพลตบหลังมือภรรยาเบาๆ ให้คลายโทสะ

“คุณแม่อย่าโมโหเลยนะคะ มันไม่ดีต่อสุขภาพ” รัญชนาเองก็ช่วยลูบหลังท่านอย่างอ่อนโยน สีหน้ามีแต่ความเป็นห่วงเป็นใย ผิดกับความเดือดดาลในใจจนแทบจะกรีดร้องที่แทนชนม์ไม่สนใจหล่อนเลย ซ้ำยังกล้าพูดต่อหน้าหล่อนอีกว่าแสนคะนึงเป็นเมียเขา และเขาก็รักมันคนเดียว

มันทำให้หล่อนแทบคลั่ง!

“โถ...แม่คุณ ตัวเองก็เสียใจอยู่แท้ๆ แต่ยังมีแก่ใจมาปลอบใจแม่อีก” เนื้อทองลูบหัวรัญชนาอย่างยิ่งรักใคร่เอ็นดู “ไม่ต้องห่วงนะจ๊ะ ถึงตาแทนจะดื้อ แต่แม่นี่แหละจะทำให้พี่เขายอมแต่งงานกับหนูให้ได้”

“คุณแม่...” รัญชนาน้ำตาปริ่มด้วยความตื้นตัน “ขอบคุณนะคะที่รักหนู หนูรับรองว่าจะไม่ทำให้คุณแม่ผิดหวังแน่นอน”

หล่อนกราบแทบอกท่านแล้วโผเข้ากอดแน่นแฟ้น ซุกหน้าราวกับเด็กน้อยหาที่พึ่งพิง รอยยิ้มมาดร้ายผุดขึ้นลับๆ อย่างสมใจ

เขาไม่รักแล้วยังไงล่ะ?

หล่อนมีกองหนุนที่สำคัญและแข็งแกร่งอยู่ตั้งสองคน ยังต้องกลัวอะไรอีก ตำแหน่งภรรยาแทนชนม์ไม่มีทางหลุดมือหล่อนไปได้ รวมถึงตัวของเขาด้วย

คุณหนีฉันไม่พ้นหรอกค่ะ...แทนชนม์!

ส่วนนังแสนคะนึง...ก็เป็นได้แค่เมียที่รอวันถูกเขี่ยทิ้งเท่านั้น!!!

ด้วยความร้อนใจอยากเร่งรัดเรื่องของลูกชายกับสะใภ้ที่หมายตาให้สำเร็จโดยเร็ว เนื้อทองจึงมาเยือนพลัส กรุ๊ปพร้อมกับรัญชนาโดยไม่บอกกล่าวแทนชนม์ เพราะจุดหมายไม่ได้อยู่ที่ตัวเขา แต่เป็นลูกสะใภ้ไร้ศักดินาต่างหาก

ยังไงวันนี้นางจะทำให้แสนคะนึงหย่ากับแทนชนม์ให้ได้!

ถึงหน้าห้องทำงานของลูกชายปั๊บ นางก็สั่งผู้ช่วยเลขาด้วยน้ำเสียงทรงอำนาจว่า

“ไปตามแสนคะนึงมาพบฉันเดี๋ยวนี้”

“ค่ะท่าน” ผู้ช่วยเลขาสาวรับคำอย่างพินอบพิเทา แล้วรีบเดินจากไปทันที ระหว่างทางก็โทร. รายงานไรวินท์ไปด้วย สีหน้าเอาเรื่องของคุณหญิงเนื้อทอง รวมถึงทีท่าลำพองใจของรัญชนา ทำให้อดคิดไม่ได้ว่าทั้งสองมาเพื่อหาเรื่องแสนคะนึงโดยเฉพาะ ในบริษัทนี้ไม่มีใครรู้ว่าภรรยาของแทนชนม์เป็นแค่พนักงานบัญชีตัวเล็กๆ ก็จริง แต่หล่อนรู้ และแทนชนม์ก็ไว้วางใจให้หล่อนดูแลแสนคะนึงอยู่ห่างๆ ด้วย

ในฐานะที่เป็นผู้หญิงและเป็นเมียเหมือนกัน หล่อนออกจะเห็นใจแสนคะนึงมากกว่าคนที่พยายามแทรกกลางเป็นมือที่สามอย่างรัญชนา เป็นเมียตีทะเบียนแท้ๆ แต่ครอบครัวสามีกลับไม่ยอมรับ ไม่ให้เกียรติและไม่ยอมให้ลูกชายยกย่องแสนคะนึงอย่างเปิดเผย อย่าว่าแต่สังคมจะไม่รู้เลยว่าแทนชนม์แต่งงานแล้ว แม้แต่พนักงานและผู้บริหารระดับสูงก็ยังไม่รู้ถึงฐานะของเธอ มีเพียงแค่หล่อน ไรวินท์และแทนชนม์เท่านั้นที่รู้

“คุณแสนคะนึงคะ คุณหญิงเนื้อทองต้องการพบที่ห้องท่านประธานค่ะ”