วันต่อมา
13.50 PM.
"ตายๆๆ"
"ใครตาย??" ฉันหันมองเมดในหอในของตัวเองก่อนจะยิ้มให้เธอเพราะทำให้ไอซ์ต้องวิ่งออกจากห้องน้ำมาดู "เกิดอะไรขึ้นจอย?"
"ไม่มีไรไอซ์พอดีรีบน่ะ คำอุทานงี้แฮะๆ"
"เราก็ตกใจหมด"
"ซักผ้าต่อเถอะไปแล้วๆ"
"กลับมานอนห้องบ้างนะจอยเรากลัวผี"
ฉันพยักหน้าตอบไอซ์ก่อนจะรีบใส่รองเท้าและวิ่งลงมาจากชั้นสี่และใช่! ชั้นสี่แต่ไม่มีลิฟต์! ฉันจะย้ายกลับคอนโดตัวเองแล้วแหละไม่ไหวๆ ฉันโบกมือให้รถของอีพลอยและรีบวิ่งไปขึ้นรถที่มีเค้กนั่งอยู่ด้วย
"ช้าเพราะมึงเลยนะจอย"
"โทษๆ"
"หน้าเหมือนคนนอนดึกอีกแล้วอ่ะ"
เค้กหันมาชี้หน้าฉันและมองอย่างห่วงๆ ขณะที่ฉันก็โบกมือไปมาอย่างขำๆ
"ไม่ต้องห่วงหรอกน่า"
"หน้ามันเหมือนคนนอนดึกจริง แต่มันสดใสขึ้นยังกะเด็กสิบสี่" พลอยว่าและมองฉันผ่านกระจก "เดี๋ยวนี้มึงไม่ค่อยว่าง มึงกำลังคบกับใครมึงพูดซิ?"
"โอ๊ย กูก็มีอะไรทำเยอะแยะทำไมการที่กูไม่ว่างมันแปลว่ากูติดผู
