“เธอกำลังหางานใหม่งั้นเหรอ?”
พิมพ์พลอยชะงักก่อนอมยิ้มบางๆ พยักหน้าขึ้นลงเป็นคำตอบ “ค่ะ พริ้งกำลังหาอยู่”
เรื่องหางานใหม่ไม่ใช่ว่าเธอเพิ่งจะมาตัดสินใจตอนที่เห็นใบสมัครงานของบุษราคัม เธอคิดทบทวนอยู่นานก่อนจะตัดสินใจเรื่องนี้ ซึ่งเธอก็ตัดสินใจเรื่องนี้มาสักพักแล้ว เรซูเม่สำหรับการสมัครงานเธอก็เตรียมพร้อมหมดแล้ว แต่ทว่าที่ไม่เคยเตรียมและไม่เคยมีความคิดอยู่ในหัวมาก่อนก็คือเรื่องการสมัครงานในตำแหน่งผู้ช่วยเลขานุการจนกระทั่งได้เห็นใบสมัครงานของบุษราคัม
ส่วนเรื่องที่บอกว่าเธอคิดเรื่องลาออกมาสักพักแล้วนั้น ยอมรับว่าส่วนหนึ่งก็มาจากการเปลี่ยนแปลงเรื่องงานที่ไม่เป็นธรรม ตัวฉนวนสำคัญในการตัดสินใจลาออกในครั้งนี้ก็คือชยพลผู้จัดการฝ่ายหน้าหม้อที่รุกเธอหนักขึ้นทุกวันจนเธออึดอัดกระอักกระอ่วนใจที่จะอยู่ต่อ เธอไม่มีความสุขไม่มีความสบายใจใดๆ พออึดอัดมากๆก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะทนอยู่ไปทำไมในเมื่อเธอก็ไม่ใช่คนสิ
