มือสากของพงศกรณ์รูดกางเกงแพนตี้ของเธอออกอย่างรวดเร็ว มือปลดเข็มขัด รูดกางเกงบ็อกเซอร์ร่นลงด้านล่างไปไว้บนหน้าขา เอ็นแข็งผงาดเด้งออกมา หัวเอ็นบานหยักมีน้ำใสวาวฉ่ำบนรู รอบเอ็นมีเส้นเลือดกำลังปูดโปนเหมือนอยากเต็มที่ เอ็นแข็งกระตุกหงึกหงักทักทายเธอ
"ชอบมั้ย ขนาดนี้" เขาถาม จับมือเธอมาไว้ตรงหัวเอ็นใหญ่ ไล้มือเธอลูบวนไปบนน้ำเหนียวใสบนหัวหยัก
"ใหญ่มากค่ะ" เธอกำมือเข้ากับท่อนเอ็นจนแทบกำไม่รอบ
"ถ้าโดนเอาคงถึงกับขาสั่น เอ็นใหญ่แบบนี้ไซส์พิเศษเชียวนะ"
"ถ้าถูกเอาแล้วไม่มีครั้งเดียวนะคะ นิรินเตือนไว้ก่อน"
"ผมชอบทำงาน ยิ่งงานที่ต้องใช้แรงยิ่งชอบ โดยเฉพาะงานจัดการนักศึกษาฝึกงานที่ร่านไม่เป็นที่เป็นทางแบบนี้"
"ถ้าดุมาก จะถูกดูดเอ็นจนน้ำแตกนะคะ อย่าหาว่าไม่เตือน" เธอชักมือรูดท่อนเอ็นเร็วขึ้น
"เพิ่งเห็นเด็กฝึกงานที่อยากฝึกอย่างอื่นแบบนี้"
"อย่าปากดีค่ะ จะอมให้น้ำแตกจนขาอ่อน" เธอมองหน้าเขา ไม่ได้มีความเคารพหรือยำเกรง
นิรินลงจากโต๊ะ คุกเข่าลง อ้าปากอมแท่งเอ็นใหญ่เข้าปาก ค่อยรูดปากอมหัวบานสีชมพูอย่างช้าๆ ความใหญ่โต ความแข็งร้อนแผ่ซ่านไปทั่วมือ เธอชอบเอ็นใหญ่โตแบบนี้ ชอบผิวสัมผัสสากขรุขระของเส้นเลือดบนท่อนรักตอนตื่นตัวเต็มที่ มันเร้าอารมณ์มาก ปากเธอก้มดูดเอ็นใหญ่ๆ เต็มคำ ห่อปากอิ่มรูดดูดแรงๆ ตอนนี้เธออมลึกเข้าไปครึ่งลำแล้ว