โซ่ร้ายกลายรัก

รู้สึกผิด

ณ โรงเรียนอนุบาลเอกชนแห่งหนึ่ง..

"ป้านิวมาแล้ววว..คุณลุงก็มาด้วย!"

"ว่าไงตัวแสบ ไปเล่นซนที่ไหนมาผมเปียกเชียว"

"วันนี้คุณแม่ไม่มารับน้องธามอีกแล้วหรอค้าบ?"

"คุณแม่น้องธามกำลังยุ่งมากเลยครับ"

"น้องธามอยากให้คุณแม่มารับ"

"แต่ว่าคุณแม่ต้องทำงาน เพื่อที่จะได้มีเงินให้น้องธามเรียนหนังสือ มีเงินซื้อของเล่น และมีบ้านหลังใหญ่ๆให้วิ่งเล่นไงครับ"

เด็กชายที่ได้ยินดังนั้นก็ทำหน้าเศร้าเล็กน้อย"งั้นน้องธามไม่เรียนหนังสือ ไม่เอาของเล่นได้ไหมค้าบ… คุณแม่จะได้ไม่ต้องทำงาน"

ชายหนุ่มยิ้มอ่อนโยนพลางลูบหัวลูกชาย

"ฟังลุงนะ น้องธามยังมีลุง มีป้านิว ไหนจะป้าอรอีกที่คอยมารับน้องธามที่โรงเรียน ลุงว่าน้องธามให้เวลาคุณแม่หน่อยนะครับ"

เด็กชายพยักหน้า"แล้วเมื่อไหร่คุณแม่จะมีเวลามารับน้องธามที่โรงเรียนค้าบ?"

"แล้วเวลาที่ลุงมารับหรือป้านิวมารับ น้องธามไม่ดีใจหรอครับ?"

"ดีใจค้าบ แต่ถ้าคุณแม่มารับจะดีใจกว่า"

"เอาเป็นว่าป้านิวจะลองคุยกับคุณแม่ให้นะค้าบ"

"ค้าบบบ.."

"น้องธามหิวยังคับ?"

"หิวแล้วค้าบ"

ชายหนุ่มและเธอพาเด็กชายไปหาอะไรอร่อยๆ กินในห้าง พร้อมพาไปเล่นของเล่นจนเด็กชายแสดงท่าทีตื่นเต้นยกใหญ่

"เย้ๆน้องธามอยากไปเล่นของเล่นแล้ว"

"ไปกันเลยนะครับ เดี๋ยวลุงอุ้ม อืบบบ… ตัวหนักเหมือนกันนะเนี่ย"

ทั้งสามพากันเดินเที่ยว ทำกิจกรรมร่วมกัน ใครที่เห็นก็เข้าใจว่าเป็นพ่อแม่ลูก ครื้นเครงไปด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้ม

จนกระทั่งตอนเย็นใกล้ค่ำ เธอก็ได้อาสาพาเด็กชายไปส่งที่บ้าน

"คุณแม่กลับมาแล้วหรอค้าบบ?"

เด็กชายเห็นผู้เป็นแม่ รีบวิ่งเข้าไปกอด

"เพิ่งกลับมาถึงเมื่อกี้นี่เองครับ มานี่เลย มาให้แม่กอดให้ชื่นใจหน่อย หอมแก้มแม่ด้วย ฮึบบบ!… ชื่นใจสุดๆ แม่ขอโทษด้วยนะคับที่วันนี้ไม่ได้ไปรับน้องธาม"

"ไม่เป็นไรค้าบ วันนี้น้องธามสนุกมากเลยย ป้านิวกับคุณลุงใจดีพาไปกินไอศกรีม แล้วก็ไปซื้อของเล่น พาไปเล่นของเล่นด้วยค้าบบบ.."

"ลุงไหนอ่ะคับน้องธาม?"

"คืองี้นะมิ้ง… ลุงที่น้องธามพูดถึงอ่ะ เป็นแฟนฉันเอง"

เธอกลัวเพื่อนสาวจะจับได้ เลยรีบแก้ตัวไปก่อน เธอเคยย้ำเตือนเด็กชายแล้วว่าห้ามพูดถึงเขาคนนั้นให้แม่ได้ยินเด็ดขาด แต่ด้วยความที่ยังเป็นเด็กอยู่ เธอเข้าใจว่าหลุดบ้างบางครั้ง นี่ยังดีนะที่ไม่เคยบอกชื่อจริงของเขาให้เด็กชายรู้ ไม่งั้นความลับคงแตกแน่ๆ

"นี่แกมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย"

"เพิ่งคบกันอ่ะ เลยยังไม่กล้าบอกแก"

"แล้วเมื่อไหร่แกจะพามาให้ฉันรู้จัก"

"ขอดูใจกันไปก่อน ไว้สถานะของฉันกับเขาชัดเจนเมื่อไหร่ ฉันจะพามาให้รู้จักนะ"

"ปกติแกคบกับใครคุยกับใครก็เล่าให้ฉันฟังหมด แล้วทำไมคนนี้แกไม่เคยพูดถึงเลย"

"กะจะเล่าให้ฟังแหละ แต่ยังไม่มีโอกาส แค่นั้นเอง นี่มันก็ดึกแล้ว ฉันขอตัวกลับก่อนนะ แกก็พักผ่อนให้เยอะๆอย่ามัวแต่ทำงานเข้าใจไหม"

"รับทราบค่ะ"

"น้องธาม ป้านิวขอตัวกลับก่อนนะค้าบ"

"ค้าบบ"

เธอจูงมือลูกชายขึ้นไปชั้นบน เพื่ออาบน้ำแล้วเข้านอน

"แม่ค้าบ อ่านนิทานให้น้องธามหน่อย"

"ได้สิคับ"

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว…

เมื่อเธออ่านนิทานจบ ลูกชายก็หลับไปแล้ว เธอโอบกอดเขาไว้ข้างกาย

"แม่ขอโทษนะที่ไม่ค่อยมีเวลาไปรับน้องธาม รออีกหน่อยนะ ถ้าทุกอย่างเข้าที่เข้าทางแล้ว แม่จะไปรับที่โรงเรียนทุกวันเลย แม่อยากให้ลูกชายของแม่รับรู้เอาไว้ว่า แม่ทำทุกอย่างเพื่ออนาคตที่ดีของลูก แม่รักลูกนะ… คนเก่งของแม่"

เด็กชายหลับสนิทในอ้อมกอดเธอ เสียงหายใจของเขาเป็นเหมือนกำลังใจให้แม่รู้สึกอบอุ่นและมีกำลังต่อสู้ในทุกวัน