ตอนที่ 8 ฟันสวย

1486 Words

หญิงสาวผมสีน้ำตาลในชุดนักศึกษาเดินเข้ามาทักอิงที่นั่งทานข้าวอยู่ที่โรงอาหาร อิงเงยหน้ามองเพื่อนรักก่อนจะทักกลับ “ทำไมเพิ่งมาปกติเห็นมาแต่เช้า” เพื่อนสนิทของเธอทิ้งตัวลงบนม้านั่งอย่างหมดเรี่ยวแรง “ถามได้ก็อ่านหนังสือมาทั้งคืนไง” ใบบัวหยิบไอแพตขึ้นมาโบกพัดให้ตัวเองเพราะรู้สึกร้อนจากการเดินจ้ำอ้าวมาที่นี่ “อิงไม่ได้อ่านเลย” อิงหน้าเศร้า เธอพูดความจริงเพราะเมื่อคืนเอาแต่เพ้อจะตัดใจจากหนุ่มหล่อคนนั้นจนไม่มีกะจิตกะใจจะอ่านหนังสือ “อย่าให้บัวเห็นว่าได้คะแนนท็อปนะ แม่จะหยิกให้ อ้าวฟรัง ทางนี้” ใบบัวกวักมือเรียกหนุ่มตี๋หน้าหล่อเพื่อนสนิทอีกคนของพวกเธอ “รถติดมาก ไอ้เจยังมาไม่ถึงเลย” ฟรังพูดถึงเจ เพื่อนอีกคนของทั้งสอง “จะรอเจก่อนไหมหรือจะไปเลย” ใบบัวถามเพื่อนๆ “รอก่อนก็ได้ เรายังมีเวลา” อิงตอบขณะก้มดูนาฬิกา “เป็นยังไงบ้าง” ใบบัวถามฟรัง “เรื่อง?” “จะเรื่องอะไรซะอีก ก็เรื่องมินนี่กับโจไง” “ทำไมเหรอ มินนี่กับโจเป็นอะไรเหรอ” อิงถามอย่างงงๆ “ก็วันก่อน มินนี่งอนโจ แล้วเล่นปิดเครื่องหายไปเลย โจแทบคลั่ง” ฟรังอธิบายให้อิงฟัง อิงที่ได้ยินแบบนั้นก็คิดถึงเรื่องคืนก่อน คืนที่เจอมินนี่ “แล้วตอนนี้เป็นยังไงบ้าง” อิงถามกลับ “ก็เหมือนจะดีกันแล้วนะ พวกแกก็รู้ว่าโจยอมมินนี่ได้ทุกอย่าง” ฟรังบ่นเพราะเขาเองก็สนิทกับโจพี่ชายฝาแฝดของเจเช่นกัน “นั่นไงเจมาแล้ว” อิงเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นหนุ่มลูกครึ่งรูปหล่อเดินเข้ามาหาทั้งสอง “มีเวลาเปล่า ขอแดกอะไรหน่อย” “โจแม่ง” ฟรังบ่นเมื่อเห็นเพื่อนชอบพูดคำหยาบตามประสาชายแท้ “ยังพอมีเวลา โจไปหาอะไรทานเถอะ” ใบบัวพูด โจเดินไปซื้อข้าวก่อนจะมานั่งทานด้วยกันจากนั้นทั้งสี่ก็เริ่มคุยเรื่องการสอบ ฟรังทำหน้าที่ติวเนื้อหาให้เพื่อนๆ ตามประสาคนเรียนเก่ง ระหว่างนั่งติวอยู่นั้นมินนี่ก็เดินเข้ามาทัก มินนี่ที่เห็นอิงก็ยิ้มให้เธออย่างเปิดเผย ดูไปแล้วมินนี่ไม่กลัวเลยว่าอิงจะเอาเรื่องของเธอไปบอกกับน้องชายแฟนของเธอ “หวัดดีมินนี่” ใบบัวเอ่ยทักตามมารยาท “หวัดดีจ้ะทุกคน ขยันจัง อ่านหนังสือจนวินาทีสุดท้ายเลยนะ กะจะเอาท็อปอีกแล้วใช่ไหมแก๊งนี้” มินนี่แซวเสียงเล็กเสียงน้อย “เธอก็หัดอ่านบ้างนะ จะได้ไม่ต้องคอยสอบซ่อม” เจเปรยออกมา มินนี่หุบยิ้ม เธอรู้ดีว่าชายคนนี้ยังโกรธแทนพี่ชายเรื่องที่ทั้งสองทะเลาะกันว่าแล้วมินนี่ก็สะบัดหน้าเดินหนีออกมา “เจ เป็นอะไร ทำไมต้องพูดขนาดนั้นด้วย” ใบบัวหันไปดุเจ “หมั่นไส้” “เรื่องนั้นใช่ไหม” ฟรังเอ่ยถาม “เป็นไงบ้าง” “จะอะไรซะอีก ตอนนี้พวกมันดีกันแล้ว รักกัน หวานกันตามปกติ ส่วนกูก็เป็นหมาอีกตามเคย” เจพูดอย่างขมขื่น “แต่กูสังหรณ์ใจว่ามินนี่มันกำลังนอกใจโจ” “ทำไมมึงถึงคิดงั้นวะ” ฟรังถามกลับ “ก็บอกอยู่ว่าลางสังหรณ์ มินนี่ดูแปลกๆ ยังไงกูก็ต้องสืบเรื่องนี้ให้ได้ ไอ้โจจะได้ตาสว่างสักที” อิงรู้สึกไม่สบายใจที่ได้ยินเพื่อนพูดไปแบบนั้น เธอจะบอกเจดีไหมว่าวันนั้นเจอมินนี่อยู่กับเพิร์ธ “เอ่อเจ” อิงเอ่ยขึ้น “ว่า” “….เจกับใบบัวยังจะไปทำฟันไหม” แล้วอิงก็ไม่กล้าบอกเจ “แฮ่ๆ อย่าโกรธบัวนะ บัวขี้เกียจ” ใบบัวเสียงอ่อย วันนี้เดิมทีทั้งสามตั้งใจจะพาฟรังไปรักษารากฟันที่คณะทันตะจากนั้นก็ไปหาอะไรกินกัน “เจด้วยนะ ขอตัว ช่วงนี้ต้องอยู่กับไอ้โจ” เจทำเสียงเศร้าสร้อย “เออ ไม่เป็นไรหรอก ว่าแต่อิงล่ะ” ฟรังส่งสายตาอ้อนวอนมาที่เพื่อนรักเพราะผู้ชายแบบเขานั้นกลัวการทำฟันเป็นชีวิตจิตใจ “อิงไปได้ อิงมีนัดตรวจฟันไง จำได้ไหม ที่พวกเราเคยไปทำนัด” ช่วงที่ผ่านมาเหม่เหมมาขอความช่วยเหลือให้พวกเธอไปรักษาที่คลินิกระบบการเรียนการสอนเพื่อนเป็นกรณีศึกษาให้การเรียนการสอน “งั้นเจอกันพรุ่งนี้เลยนะ” เจบอกเพื่อนๆ หลังจากเจทานข้าวเสร็จทั้งสี่ก็พากันเข้าห้องสอบ หลังสอบเสร็จอิงก็นั่งรถของฟรังไปยังคณะทันตะที่อยู่ไม่ไกลนัก ฟรังจับมืออิงตลอดเวลาที่รอเรียกคิว เขากลัวมาก จนตัวหดเหลือนิดเดียว ยิ่งใกล้ถึงคิวก็ยิ่งกลัว “อิง จะถึงคิวฟรังแล้ว ช่วยด้วย” “ใจเย็นๆ นะ แป๊บเดียว” อิงจับมือเพื่อนรักอย่างปลอบใจ แล้วก็คิวของฟรัง ฟรังเข้าไปทำฟันอยู่สักพักกว่าจะถึงคิวของอิง อิงรีบเดินเข้าไปในล็อกทำฟัน หวังว่าจะไม่ใช่เหม่เหม พี่สาวของเธอมือหนักอย่างกับอะไร ยิ่งเธอรู้ว่าอิงกลัว เธอก็ยิ่งแกล้ง แต่...เดชะบุญที่อิงเห็นว่าเป็นนักศึกษาผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิง เพราะงั้น...ไม่ใช่เหม่เหมแน่นอน “สวัสดีค่ะ” อิงเอ่ยทักหนุ่มนักศึกษาทันตะที่กำลังนั่งหันหลังให้ เมื่อได้ยินเสียงใสๆ เขาก็หมุนเก้าอี้มาเผชิญหน้ากับเธอ แม้เขาจะใส่แมส แต่เธอก็จำได้ว่าเขาเป็นใคร เพิร์ธ… ให้ตายเถอะ นี่โลกมันกลมขนาดนี้เลยเหรอ อิงหุบยิ้มลงก่อนจะเดินไปนั่งที่เก้าอี้ยูนิตทำฟันอย่างเงียบเชียบ ชายหนุ่มใช้สายตาคมกริบที่แสนจริงจังไม่เหมือนคืนนั้นที่มองเธออย่างหวานซึ้ง “คนไข้ชื่ออะไรครับ” “อิสราภา วงศ์วรฤทธิ์ ค่ะ “ “ครับ วันนี้มาตรวจสุขภาพฟันนะครับ” “ค่ะ” อิงตอบแบบไม่เต็มเสียงนัก เพิร์ธทำราวกับไม่เคยรู้จักเธอมาก่อน…ก็ดีเธอจะได้ทำแบบเดียวกัน “คนไข้ยังไม่ได้ใส่เบอร์ติดต่อ จำเป็นต้องใส่นะ” “ค่ะ” อิงบอกเบอร์โทรศัพท์เขาไป เธอเห็นเขาจดหวัดๆ ลงในเล่มประวัติ จากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นมองเธอ “นอนลงสิครับ” “ค..ค่ะ” อิงนั่งพิงพนักจากนั้นเขาก็ขยับมาใกล้ๆ เธอ แล้วก็ปรับเก้าอี้ให้เอนนอน อิงหลับตาแน่นเพราะไม่อยากสบตาเขา เมื่อเขาเข้ามาใกล้ๆ กลิ่นน้ำหอมของเขาก็กระตุ้นความทรงจำของเธอ “อ้าสิครับ อ้ากว้างๆ” อิงอ้าปากขึ้นอย่างเขินๆ เธอในตอนนี้ขอยอมเป็นหนูทดลองให้เหม่เหมยังดีเสียกว่า “ฟันสวยนะครับ” เขาพูดไปตรวจไป “ฟันเรียงตัวดี ไม่มีฟันผุสักซี่ ไม่มีหินปูน ไม่มีอะไรให้เป็นห่วง” เขาตรวจฟันให้เธอจนเสร็จ แล้วเก้าอี้ของเธอถูกปรับขึ้นมาเหมือนเดิม “ดูแลฟันดีแล้วนะครับ” “ค่ะ ไปได้แล้วใช่ไหมคะ” “ครับ” อิงรีบดีดตัวขึ้นเพื่อจะได้หนีไปจากตรงนั้นเร็วๆ “อิง” ฟรังเดินมาพอดี เขาตรงเข้ามากอดเธอไว้ “ฟรังปวดจังเลยอิง พาฟรังไปปลอบใจหน่อย” ฟรังแกล้งงอแงอ้อนอิง “ไปสิ ป่ะ” แล้วฟรังก็เดินโอบบ่าอิงออกไปต่อหน้าต่อตาพ่อหนุ่มทันตะคนหล่อที่จ้องมองเหตุการณ์ทุกอย่างตาไม่กะพริบ อิงกับฟรังมานั่งรอชำระค่าใช้จ่าย ระหว่างรออิงก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งในชุดนักศึกษา ผู้หญิงที่ไปห้องเพิร์ธวันนั้น เธอยืนรอใครบางคนพร้อมกับถุงกาแฟแบรนด์ดังหลายถุง เธอยกโทรศัพท์ขึ้นโทรหาใครบางคน จะเป็นใครนั้นไม่ต้องสืบเพราะไม่นานเพิร์ธก็เดินออกมาแล้วก็เดินหายไปกับเธอ อิงแอบชำเลืองมองเขากับเธอคนนั้นก่อนจะหันมาคุยกับฟรังที่กำลังนั่งซบบ่าเธออยู่เพราะยังเสียขวัญกับการรักษารากฟัน เมื่อชำระเงินเสร็จทั้งสองก็เดินทางกลับบ้าน เมื่อกลับมาถึงคอนโดของตัวเองอิงก็ยังเผลอเข้าไปส่องอินสตาแกรมของเขา ทั้งที่เกือบตัดใจได้แล้วแท้ๆ แต่การเจอเขาวันนี้ สายตาของเขา กลิ่นน้ำหอมของเขา มันทำลายเธออีกแล้ว… …แต่เขาก็เป็นแบบนี้กับทุกคน ตอนนี้เขาคงกำลังหว่านเสน่ห์ใส่มินนี่และผู้หญิงคนนั้น หรือบางทีอิงก็กำลังตกเป็นเหยื่อของเขาเช่นกัน ....เพราะฉะนั้น อิงจะไม่ยอมเป็นของเล่นของเขาแน่นอน...

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more