พี่ชายสายรุก

น้ำไม่ไหล

ตอนที่ 5

หลังอาหารมื้อค่ำที่เต็มไปด้วยความรู้สึกประหม่าสิ้นได้สุดลง ทุกคนก็แยกย้ายกันเข้าห้องพักของตัวเอง มุกดารินทร์ถอนหายใจยาว พลางเดินเข้ามาในห้องนอนที่เป็นโลกส่วนตัวของเธอ เด็กสาวรีบจัดเตรียมชุดนักเรียนให้พร้อมสำหรับวันพรุ่งนี้ แต่มันก็ถูกรีดเอาไว้อย่างเป็นระเบียบแล้ว ไม่เหมือนเช่นทุกครั้งที่เธอต้องมารีดเองซักเอง ชุดนี้เป็นชุดของโรงเรียนใหม่ที่เธอยังไม่ค่อยชินตาสักเท่าไหร่ ก่อนจะหยิบมันขึ้นมาทาบลำตัวดูแล้วหมุนไปมา หน้าอกเสื้อปักชื่อของเธอเอาไว้อย่างเรียบร้อย มุกดารินทร์ สิงหบวร

การเริ่มต้นชีวิตใหม่ในรั้วโรงเรียนมัธยมที่กรุงเทพฯ ของมุกดารินทร์กำลังจะเริ่มต้นขึ้นในวันพรุ่งนี้ ก่อนหน้านี้คุณอิสรีย์เป็นคนจัดการเรื่องย้ายโรงเรียนและหาโรงเรียนที่ดีที่สุดให้กับเธอ

เมื่อจัดเตรียมทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้ว ไม่ว่าจะเป็นสมุดปากกาตำราเรียนและชุดเสื้อผ้าสำหรับวันพรุ่งนี้ เด็กสาวก็เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วเดินไปยังห้องน้ำทันที แต่ก๊อกน้ำที่นี่ดูหรูหราและแปลกไปจากที่เธอเคยใช้ มุกดารินทร์พยายามหมุนแล้วหมุนอีกแต่น้ำก็ยังไม่ไหลออกมา เด็กสาวขมวดคิ้วเล็กน้อยด้วยความไม่คุ้นชิน ก่อนจะตัดสินใจเดินออกไปจากห้องนอนเพื่อไปขอความช่วยเหลือจากสมใจแม่บ้าน โดยลืมไปว่าตัวเองนั้นนุ่งแค่ผ้าถุงกระโจมอกเอาไว้และมีเพียงผ้าเช็ดตัวคลุมไหล่บาง ๆ ผืนเดียว

มุกดารินทร์แง้มประตูออกมามองไปยังโถงทางเดินอันเงียบสงบ แสงไฟสลัวๆ นอกห้อง ทำให้บรรยากาศดูวังเวง ก่อนที่เด็กสาวจะตัดสินใจเปิดประตูห้องนอนและจะก้าวออกไปจากบริเวณนั้นอย่างระมัดระวัง ทว่าฝั่งตรงข้ามกับห้องนอนของเธอ กลับมีใครบางคนยืนอยู่โดยที่เธอไม่ทันได้สังเกต เพียงไม่กี่ก้าวที่เธอกำลังจะเดินพ้นห้องของเขาไป เสียงทุ้มต่ำก็ดังขึ้นในความเงียบ ทำให้มุกดารินทร์สะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ ก่อนที่เด็กสาวจะเห็นร่างสูงโปร่งของอาเธอร์ที่ยืนอยู่ทางด้านหลัง

“เธอจะไปไหน?”

“คือ ๆ ...มุก...มุกจะไปตามแม่บ้านน่ะค่ะ น้ำในห้องน้ำมันไม่ไหล” เด็กสาวหันมาตอบเขาเสียงตะกุกตะกัก

อาเธอร์ก้าวเข้ามายืนใกล้ ๆ เธอ แสงไฟบริเวณนั้นสาดส่องใบหน้าหล่อเหล่าของเขา เด็กสาวสัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมอ่อนๆ จากชายหนุ่มที่ได้ชื่อว่าเขาเป็นพี่ชายบุญธรรมของเธอไปแล้วในตอนนี้ อาเธอร์อยู่ในชุดนอนสุภาพ

“ไม่ต้องหรอก...เดี๋ยวฉันไปดูให้” เสียงเข้มเล็กน้อยเอ่ยขึ้น ราวกับเป็นการออกคำสั่งที่แฝงไปด้วยความไม่พอใจเพราะเห็นน้องสาวบุญธรรมกำลังจะออกไปข้างนอกด้วยสภาพเช่นนั้น ดวงตาคมกริบของเขากวาดมองเรือนร่างที่ซ่อนอยู่ใต้ผ้าถุงกระโจมอกอย่างรวดเร็ว แม้เพียงชั่วพริบตา แต่ภาพเนินอกอวบขาวผ่องที่โผล่พ้นผ้าเช็ดตัวผืนบาง ๆ นั้น ก็เพียงพอที่จะทำให้ความรู้สึกทางเพศของเขาเริ่มปั่นป่วน เลือดลมพลันฉีดพล่านไปทั่วกาย

เด็กสาวรีบกระชับผ้าเช็ดตัวที่คลุมไหล่อยู่ให้มิดชิดขึ้น ก่อนจะรู้สึกร้อนผ่าวไปทั่วใบหน้าเมื่อรู้ว่าเขาเห็นเธอในสภาพเช่นนี้ ความอับอายและความประหม่าบังเกิดขึ้นในจิตใจจนเธอไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้ามองเขา อาเธอร์ไม่ได้พูดอะไรต่อ ก่อนจะก้าวเดินนำเธอเข้าไปยังห้องนอน ทิ้งให้มุกดารินทร์เดินตามหลังไปด้วยความเกรงใจ